Because This Is My Last Life[COMPLETED]

• KABANATA 31 •

BRANDISH'

"Di mo ba sasagutin yang selpon mo kanina pa nagriring yan." Sabi ni Zeus habang abala sa pagluluto samantala ako naman ay nakapangalumbaba lang sa island counter like I used to do.

"Talas ng mata ah. Alam mo namang si Chrome lang yan." Inirapan ko siya.
Kanina pa ako gutom ang tagal niyang magluto.

"Akala ko ba magkikita kayong dalawa. Maybe kanina pa siya nagaantay sa meeting place niyo."

"I don't care. Im not planning to show up." I plainly said saka kinagat ang apple na naroon sa fruit basket. Luckily it's not a fake apple.

"Akala ko ba it's about time para wakasan na ang love-hate situation niyong dalawa."he continued.

"Kailan ka pa natutong magsalita ng ganyan. You're so conyo. Ito na sasagutin na! Konsensya ba kita?" He just shrugged as he expertly flip something in the pan.

Kahit na ganoon ay nagdalawang isip padin ako kung sasagutin ko iyon,pero sa huli ay ginawa ko naman. However I was confused when an unfamiliar voice speak up.

"Hello good afternoon, is this Ms. Brandish de Silva? This is Khiko from Haven Hospital." Ika ng sa kabilang linya.

Napakunot ang noo. Tiningnan ko ang number ng caller,I can't distinguish kung number ba ito ni Chrome o hindi cause I just save his contact at hindi nilagyan iyon ng pangalan. Mas lalo akong nagtaka dahil wala naman akong anong kinalaman sa nasabing hospital.

"Opo,ano hong kailangan nila?"

"Ito po ang contact na ibinigay ng pulis sa amin,so I guess kayo po ang available guardian ni Mr. Chrome Crusinaide at this moment. Inform ko lang po kayo na dead on arrival ang pasyente at late na po nang maisugod siya dito sa hospital. We're sorry for your-"

Hindi ko na narinig pa ang huling mga sinabi ng hospital personnel dahil nagpanting na ang taenga ko at bigla akong parang nabingi,ni hindi ko na din maramdaman ang paligid ko and even my own self.

Nakaramdam ako ng panghihina at nabitawan ko ang cellphone na bumagsak sa sahig. Tulala akong napatingin kay Zeus na nagalala namang dinaluhan agad ako.

"What? Anong nangyayari?Hey Bran,get a hold of yourself."

Bigla na lang nanlabo ng paningin ko at kasunod niyon ang hindi mapigil na pagbuhos ng luha ko kahit na anong gusto kong pigil doon.

"He's dead Zeus. His time has finally come." Marahas akong humagulgol habang yapos ako ng mga braso ni Zeus.I cried like my whole life depends on it.

I hate him. I despise Chrome yet why do I still feel hurt everytime na mawawala siya? At mas lalong mabigat sa pakiramdam ngayon na nalaman kong maaring ito na ang huling buhay na mayroon siya at I'll never see him again for the next thousand years.

Tanging ingay lang ng hikbi at atungal ko ang maririnig sa buong mansiyon.

Matapos ang ilang oras na biyahe ay narating din namin ang address ng hospital. Sinabi sa amin na dinala na daw siya sa morgue.

Does his family already know that he's gone? Pero nasagot ang tanong na iyon nang makita ko sa harap ng morgue ang kuya niyang si Google at Hammurabi. Marahan ko silang nilapitan.

"I-Im sorry for your loss." I sincerely said. I don't want them to see me vulnerable pero hindi ko mapigilang mapiyok sa dulo ng pagsasalita ko.

Napatingin ang mag asawa sa akin,pawang namumugto ang mga mata nila even Google na alam kong hindi ugali magpakita ng kahinaan sa ibang tao ay nakikita kong napaka defenseless.