EMANET (Final Oldu)

Bölüm 12

Not :Sınırlar dolduğunda yeni bölüm gelecektir.Düşüncelerinizi yazmanız beni motive eder,simdiden pır spas (Çok teşekkürler)..🕊

Sınır : *100 vote 1000 yorum

Medyada : ROZELİN KARADAĞLI..🍀

Koltuğun üzerinde şalgam ve karpuz çekirdeğinin yanı sıra paketlenmiş bir kaç bir şey gördüm.Dediğimi dikkate alacağını biliyordum çünkü o kalbi çok güzel bir adamdı,yeşil hareleri görmek için etrafa bakındığımda banyodan su sesleri geliyordu.Koltuğun yanına geçip poşetleri aldım,içinde iki dürüm ve salata da vardı.İstemsizce şapşik şapşik gülümsediğimde banyo kapısının açıldığını duydum,refleksle başımı kaldırıp baktığımda yeşil hareler sakinlikle bana bakıyordu.

Gözleri hayattı ve ben onunla geçmiş tüm kırgınlıklarıma inat nefes aldığımı hissediyordum,belindeki havlusuna gözüm kaydığında çıplak olduğunu anca fark edebilmiştim.Utançla gözümü kaçırıp konuştum

-Sen aç mısın ?

-Yok

-Dışarda mı yedin ?

-Yok

-Tamam ben bir şeyler hazırlar getiririm

Demiş ve elimdeki poşetle kapıya doğru yöneldim.Tam bir adım daha atacağım sırada boriton sesini duymamla duraksadım

-Gerek yok ,sen ye.

Aç olduğunu bile bile ben nasıl gidip yemek yiyebilirdim ki ?o inatsa ben ondan daha inattım işte !cevap vermeden odadan çıktım.Mutfağa indiğimde elimdeki poşeti tezgahın üstüne bırakıp kenarda duran yuvarlak demir tepsiyi aldım.Dolaptan karnıyarık ve pilavı çıkartıp ısıttım,daha sonra da servis tabağına ekleyerek yanına çatal kaşık koydum.Poşetteki dürümleri de çıkartıp tepsiye koyduğumda iki bardak ve bir boş kase de koydum.Son olarak şalgam ve çekirdeği çıkartıp yer sofrası da ekledikten sonra tepsiyi elime alarak mutfaktan çıktım.Odamın önüne geldiğimde diğersiğimle kapı kolunu indirip içeri geçtim.

Ayağımın kenarıyla kapıyı kapatıp önüme döndüğümde yeşil hareler elimdeki tepsiye sertçe bakıyordu,tebessüm edip elimdeki tepsiyi koltuğun üstüne koydum.Sofrayı yere serip tepsiyi indirdiğimde ise konuşmaya başladım

-Hadi gel

-Aç değilim

-Ama ben açım

-Ye o zaman

-Tek yemeği sevmiyorum

Dediğimde yeşil hareler oflayarak yanıma geldi.Aslında ben çoçukken hep tek yemeğimi yediğim için alışkındım,ona böyle söyledim çünkü o aç olmadığını söylesede sinirliyken yemek yemeyi unutanlardandı.Yere çömelip oturduğunda bardağa şalgam koyup önüne indirdim,dürümlerden birini uzattığımda

-Bunu yedikten sonra karnıyarıktan da ye çok güzel olmuş

Cevap vermeden elimden alıp yemeye başladı.En sevdiği yemeklerden biriydi ama işte inatçıydı,neyse ki ben ondan daha inattım.Elindekini bitirdiğinde kalkmasına müsaade etmeyip önüne karnıyarıkla pilavı koydum,yeşil hareler gözlerime sertçe baktı.Onun söylediklerinin tersini yapmam hiç hoşuna gitmiyordu,bunu biliyordum ama onun sadece bir dürümle doyma ihtimali sıfırdı.Boşalan bardaklarımızı doldururken sakinlikle konuştum

-Hem gece gece yemek yiyerek tek ben kilo alamam

-Alsan ne olacak ?

Harbiden alsam ne olacak ?zaten beni görmüyordu.Dünyaları yesem fark eder miydi ?hiç sanmıyorum ama umut işte ,belki bir gün fark ederdi.Hem o az önce kendiliğinden mi konuştu?gözlerime cevap almak istercesine baktığında gülümseyerek konuştum