EMANET (Final Oldu)

Bölüm 22

Not :Bu bölüme sınır koymuyacağım çünkü sizin bazı seylere önyargı yapmadan duygularınızı direk ilk haliyle yazmanızı istiyorum.Buna görede yb gelecektir ...İyi okumalar 🕊
 
Medyada : REWŞAN KARADAĞLI

#REWŞANDAN

Ben Rewşan.Hani sırf Rozeline karşı öyle davrandım diye bilip bilmeden hakaretler ettiğiniz Rewşan.Aşık olduğum adamın gözünde sadece çocuklarının bakıcısı olan,konağın ilk gelini ve sevilmeyeni olan Rewşan. Hiç düşündünüz mü ben neden hep Rozelinin gitmesini istedim?nedeni gerçekten de kardeşimi Serhad ile evlendirmek olsaydı neden Evinle olmasını istermiş olabilirdim ki ?kafanız karışmasın.Aslında hepiniz beni tanıyorsunuz ama farklı bir algıyla baktığınızdan size göre sadece  bu hikayedeki kötü karakterlerden biriydim.Bugün size gerçek Rewşanı anlatacağım, zaten siz hep beni okudunuz ama benim anlatımımla değildi.Yani Rozelin geçmişteki ben,ben ise Rozelinin gelecekteki haliydim.

Sırf bana dönüşmesin diye hiç başlamadan gitsin istedim çünkü onu daha ilk gördüğüm anda gözlerindeki o umut dolu ışığı fark ettim.Serhata öyle güzel bakıyordu ki sevdiği her halinden belliydi.Peki ya bir gün o ışığını söndürecek adama hala aşık kalabilecek miydi ?hiç sanmıyorum.Ben de Aliyi çok sevdim,onun için her şeye razı gelip sabırla bir gün beni sever diye her gece o soğuk yatakta ağlayarak onu bekledim.Sonunda anladım ki benim asla görmeyecekti,ona iki çocuk verdim belki onlar hatrına beni biraz olsun sever diye ama onun yaptığı tek şey başka kadınlara gitmek oldu.

Rozelini odanın penceresinde Serhatı beklerken gördüğümde geçmişteki beni hatırlıyordum.Ben Aliye karşı hiç dik duramadım ama o Serhata karşı dursun istiyordum.Biliyordum ki çok seven taraf olarak hep kaybetmeye mahkumdu.Bu yüzden gençliği ,güzelliği ve o gözlerindeki ışık sönmesin diye gitsin istedim.Yazık değil mi ona ?daha çok gençti,üstelik ben Serhatın başkasını sevdiğini en başından biliyordum.Rozelinin işi imkansızdı,tıpkı benim gibi.Önceleri onu abla gibi uyarmak istedim,ne kadar emek verirsen ver beklediğini alamazsın ama sonra anladımki Rozelin aynı bendi yani eski Rewşan.Bu yüzden ona karşı hep gaddar oldum çünkü onda hep kendimi gördüm.Bir ayna gibiydi,korumak istiyordum ama bunun yolu Delal gibi ona yoldaşlık etmek değildi.

Belki siz bu seferki farklı olabilir her şey diyeceksiniz ama olmayacaktı.Ben bu sözleri kendime çok söyledim biliyor musunuz ?belki bugün gelir,belki bu yüzden sinirlenip seni kemerle dövdü,belki bugün o kadınlara gitmez,belki çocuk olursa onları sever ,belki bir gün beni de insan yerine koyar...O belkilerin sonu hiç gelmedi ama izi kaldı.Sırtımdaki kemer izleri,vücudumdaki morluk izleri ha birde tenimde söndürülmüş sigara izleri kaldı.Sebebi neydi biliyor musunuz?konağın temizliğini yaparken Ali benden kül tabağı istedi.Tamam dedim ve tam getirecekken çocuğumun  ağlama sesini duydum.O zamanlar daha beş aylıktı,yani süt çocuğuydu benim yavrum.Telaşla odaya gidip onu emzirdim,Ali ise kül tabağı getirmeyi unuttuğum için odaya bağıra bağıra girip "Nerdesin " dedi.Cevap veremeden üstüme doğru yürüdü,ben çoçuğumu korumak için yatağa bırakıp ona doğru yürüdüm.Bu sinirle ne yapacağı belli olmazdı,zarar verecekse bana versindi.Gözlerine baktığımda saf öfke vardı,ben daha ne olduğunu anlayamadan kolumdan tutup ters çevirdi.Acı içinde kıvrandığımda sigarasını tek eliyle yakıp omzumda söndürdü.Sonrada buz gibi sesiyle

-Bir daha lafımı ikiletmezsin

Diyip beni yere savurdu,sonrada kapıyı çarpıp çıktı.Çığlık atmak istedim ama yapamazdım,eğer yaptığı izleri annesi görürse beni daha çok döverdi.Heja anne otoriter gaddar görünse de oda özünde iyiydi,Serhatı paylaşmak istemiyordu ondan oğluna kimseyi yakıştırmıyordu.Alinin bana bunu yaptığını bilse konaktan gönderirdi ama çocuklarım babasız büyüsün istemezdim.O olaydan sonra konak işlerine el atmadım hiç,çocuğum ağlarsa onu duyabileyim diye.