EMANET (Final Oldu)

Bölüm 5

Not :Yorumların çokluğundan sizleri kırmak istemedim.Desteğiniz için çoook teşekkür ederim.Bu şekilde devam edildiği müddetçe bölümler erken gelecektir ...İyi okumalar 🕊

Medyada :ROZELİN KARADAĞLI

Serhadın Evinin konuşmalarına karşılık tebessüm ettiğini görmek canımı yakmıştı.Onu bunca zaman bir kez bile değil tebessüm yüzünde mimik oynadığına şahitNot:Yorumlarınız için çok teşekkür ederim ...İlginiz bu şekilde olduğu müddetçe bölümler erken gelecektir çünkü beni teşvik ediyorsunuz 🕊...iyi okumalar🎈

Medyada : EVİN DEMİRBAĞ

Karşımdaki kişi,babamın beni bir mal gibi sattığı ve benden on beş yaş büyük olan Ferzan ağaydı.Bakışları beni korkutuyordu,en son Berzan abi babamın ondan aldığı parayı vererek benim yaşarken ölmeme mani olmuştu.Serhad ile sözlendiğim vakit Ferzan ağa aşireti toplayarak buna engel olmak istemişti ama Berzan abi sorun çıkartmasına izin vermemişti.Şimdi yeniden karşıma çıkması sadece kuyruk acısıydı,gözlerime nefretle bakarken yapabileceklerinden korkuyordum.Bir keresinde babam konuşmamız için beni onun yanında yanlız bıraktığında bana dokunmaya kalkışmıştı,geçmiş korkularım şimdi yeniden canlandığında yeşil gözlü devin bir an önce gelmesi için içimden bildiğim tüm duaları okumaya başlamıştım.Ferzan ağa birden kolumu sertçe sıkarak nefretini kusmaya başladı

-Benden kurtulabileceğini mi sandın ?bakıyorum da baban olacak o şerefsiz seni iyi paraya satmış ama ben buna izin vermem,benim olanı benden kimse alamaz !

Ben onun değildim ,ben Serhadın karısıydım.Bu şekilde konuşması midemi bulandırıyordu,bir kadın parayla ya da sadece bekaretle bir adama ait olmazdı.Ruhuyla,kalbiyle kısacası tüm benliğiyle ait hissederse o kişiye ait olurdu,ben yeşil gözlü deve aittim.Anlık gelen cesaretle var gücümle kendimi geri çekip Ferzan ağayı itekledim,bu sefer susmayacaktım.İçimdeki öfkemi kusacaktım ,bedeli ne olursa olsun !

-Ben Serhad Karadağlının karısıyım,babamla yaptığın para alışverişi sadece babamı kötü yapmaz senin gibi bir mahlukatın bir kadına biçtiği değeri de gösterir.Üstelik seninle evlenseydim bile intihar ederdim,sakın bir daha karşıma çıkma !

Arkamı dönüp gideceğim sırada ne zaman geldiğini göremediğim Serhad, Ferzan ağanın üstüne birden atlamasıyla duraksamıştım.Serhad ,Ferzan ağayı yumruklarken mani olmak istemiştim ama karışma diye bağırarak öldüresiye dövmeye devam etmişti.Bir şey yapmam lazımdı,yoksa Serhad onu öldürecekti.Hemen markete doğru gidip oradakilerden yardım istedim,gelen kişiler Serhadı güçlükle uzaklaştırmaya çalışırken Ferzan ağa için de ambulans çağırılmıştı.Yaşadığımız anlarda yeşil gözlü deve bir şey olacak diye çok korkmuştum,bu yüzden gözyaşlarıma engel olamadım.Yeşil hareler beni bulduğunda kolumu sertçe tutup arabaya doğru çekiştirdi.Beni kendi ile araba arasında sıkıştırdığında öfkesine hakim olamayıp arabanın kaputuna yumruğunu geçirdi.Yüzümüz arasında milimlik mesafe varken öfkeli nefes alış verişi tenime çarpıyordu,bir kaç saniye boyunca sakinleşmeyi bekledikten sonra konuştu

-Lan sen benden habersiz nasıl çıkarsın !

-Akşama misafir geleceği için alınması gereken malzemeler varmış,ondan çıktım.

-Çıkarken bana sordun mu ?

-Market eve çok yakındı,ondan haber vermedim.

-Vereceksin!konakta yaşayanlardan kim olursa olsun ,sana ne derlerse desin önce bana gelip diyeceksin.

-Tamam ama yak..

-Kes sesini ,sakın bir daha dediklerimi bana tekrarlatma !

Başımla onayladığımda,elini yanağıma koydu,bunu beklemediğim için heyecanlanmıştım.Yeşil hareler bana baktığında gözlerimi kaçırmıştım.Şuanki pozisyonumuz hiç uygun değildi ve gözlerine bakarsam bana olan öfkesine şahit olurdum,sevgi göremediğim gözlerde çarçabuk öfke görmem canımı acıtıyordu.Elini çeneme koyup başımı kaldırdı, ona bakmamı sağladığında ise tekrar konuştu