EMANET (Final Oldu)

Bölüm 36

Not : Emanetin yeni bölümünü çok beklediğinizi biliyorum.Gerek sınav döneminde olmam gerekse kendi hayatımda beklemediğim sorunlar ile karşılaşmam zorlu kötü bir süreçten geçmeme neden oldu.Her şey iyisi ile kötüsüyle son buldu,yeni bölümler belli aralıklarla gelecek,yeni bölüm beklerken Esareti okumanızı tavsiye ederim..Bölümü okurken duşüncelerinizi ve sonunda yer alan soruları cevaplamayı unutmayın..İyi okumalar 🕊🕊

##Sınır : 380 vote 400 yorum

Medyada :Roz ve Serhad

Duyduklarım karşısında bir an şoka girdim.Biri ölmüştü ve bu Serhata yakın biriydi,zihnimde tüm tanıdıklarımızın ismi geçtiğinde yüreğimde annesini kaybetmiş ne yapacağını bilemeyen küçük kızın korkusu tekrar ortaya çıktı.Berzan abi ölmüş olabilir miydi ?hayır hayır o ölemez.Yeşil gözlü dev ile benim kahramanımdı,masalımı başlatan adamdı.Yüreğimde hissettiğim derin acıyla gözümden yaş gelirken Serhatın sesini işittim

-Kim ?

-Berat

Berat ,Evinin abisiydi.Onu ilk kez konağa geldiğinde gördüm,daha çok gençti.Ölüm gerçekten zamansız ve aniden yaşanıyor,Allah geride kalanlara sabır versin.Bir şey diyeyim mi ?Allah beni affetsin ama bir an adamın ağzından "-Be " çıktığında sonunun Berzan ile tamamlanmasından çok korktum.Öyle olsaydı Serhatı asla toplayamazdım,hayatımız darmaduman olurdu.

Kalbim anın verdiği korkuyla hızlı atarken elimi kalbime götürdüm.Evin için üzüldüm ve ölene rahmet geride kalana ise sabır diledim.Serhat catallaşmış bir ses ile konuştuğunda üzüntüsünü hemen hissettim.

-Nasıl ?

-Kaza diyorlar

-Köksalların işi bu

Serhatın sesindeki nefret bariz belli oluyordu.Köksalların Evin'in ailesiyle kan davalı olduğunu Delal abla daha önce anlattı.Aşiretler toplanacaktı ve işin aslı muhakkak öğrenilecekti,sonrada kendi aralarında bir hüküm verilecekti.O zamana kadar Serhatın intikam için yanlışa yönelmesinden korkuyordum.Ayakta duracak takati kendimde daha fazla bulamayarak yatağa geçip oturdum.

Zihnimde türlü seneryolar geçti,her birinin sonu kanla bitiyordu.Törenin kanunları bir çok hayatın yok olmasına neden olmuşken şimdi bizi etkilemesinden korkuyordum.Bizdeki akrabalıklar hep iç içe,birine yapılmış bir yanlış akrabaların tümüne yapılmış sayılıyordu.Serhatın sesindeki nefret beni bu yüzden endişelendirdi.Sakin olmalıydım,bebeğim her şeyi hissediyordu.

Gözlerimi kapatıp derince nefes alıp verdim,stres bebeğime iyi gelmezdi.Bir kaç defa bunu tekrarladıktan sonra gözlerimi açtığım anda Serhatı gördüm.Yeşil harelerinde hüznü hissettiğimde yüreğim acıdı,oturduğum yerden kalkıp hemen ona sarıldım.Güçlü kolları bedenimi sararken göğsüne sıkıca sarıldım.Göğsüne başımı yaslamak bu hayattaki acılarımın tek ilacıydı.Sakinleşene kadar sarılı kaldım,geri çekildiğimde ise üzüntümü zar zor bastırıp yeşil harelerine bakarak konuştum.

-Başın sağolsun

-Sağol,hazırlan konağa gideceğiz.

Acısını belli edecek bir adam değildi,sesini her ne kadar güçlü tutmaya çalışsa da öfke ve acısı belli oluyordu.Başımla tamam anlamında onayladığımda yanımdan hızla geçip banyoya geçti.Sogukkanlı olup ona destek olmalıydım,zihnimden geçen seneryolarla yüreğime şüphe katmamalıydım.Düşünmek bana iyi gelmiyecekti,hemen giysi dolabına yönelerek Serhatın giyeceği kıyafetleri çıkartıp yatağın üzerine bıraktım.Serhad banyodan çıkıp üstünü giymeye başladığında ise bende dolaptan giysilerimi alıp giyindim.