Not :Bu bölüm çok uzun oldu,bölüm sonu sorularını yanıtlamadığınız taktirde yb gelmeyecektir ...iyi okumalar 🕊
#Sınır : 140 vote 1100 yorum
Medyada :ROZELİN KARADAĞLI 🕊🍀
Berzan abi tetiği tam çekeceğim sırada çevik bir hamleyle üzerime atlayıp silahı elimden aldı.Öfkeden yerinden çıkacakmış gibi bakan ela hareleri bir an olsun gözlerimden çekmezken öfkesini boşaltmak istercesine silahı havaya doğrultup dört defa tetiğe bastı.Boş arazide silah sesi büyük yankı yaptığında gözyaşlarım yağmur gibi akıyordu.Cana kıymak günahtı,bunu biliyordum ama onu asla konuşarak ikna edemezdim.Gözümü ne kadar karartacabildiğimi görmesi onu öfkeden delirtmişti çünkü bu konuyu kendi kontrol altına alamayacağının farkındaydı.
Bugün ben kalbimi ezip geçmeyi göze aldım,evimi yıktım.Bir kez daha kimsesiz kalmayı göze alabilmişken asla geri adım atmayacaktım.Göz yaşlarımı elimin tersiyle silip ela harelerine kararlı bir şekilde bakarak konuştum
-Bundan sonrası yok abi,bugün hayatımı kurtardın ama yarın kurtabilecek misin ?hayır.Serhat ile evlenmem hataydı,bana olan sorumluluğunu sonuna kadar yerine getirdi.Hayatını sonsuza kadar bana adamaya mahkum etmek acımasızlık !
-Evlenirken bunu biliyordun,şimdi ne değişti ?
-O zaman savunmasızdım!
-Serhatsız güvende olacağını mı düsünüyorsun sen o aklınla ?
-Güvende olup olmadığım umrumda değil !yeterince insanların hayatlarında zamanlarını çaldım.Bana yardım edersen kimsenin beni bulamayacağı bir yere giderim
-Seni Serhattan saklamam mümkün değil bunu unut!
-O zaman bir gün öldüğüm haberi gelirse,bil ki hakkım sana helal değil !
- Ne saçmalıyorsun
-Bu iş burada kapanmaz diyorum !
Gözlerime öldürecekmiş gibi bakıp arkasını döndü.Eninde sonunda teklifimi kabul edecekti,geri dönüşü yoktu.Bir kaç dakika sonra bana doğru döndüğünde ise gözlerinde saf öfke vardı ancak kabullendiğini belli eden keyifsiz bir ifade de vardı.Elindeki silahı beline koyup bana doğru yaklaştı,kahveliklerime baktığında kaşlarını çatarak boriton bir sesle konuştu
-Bu konuyu düşünüceğim,şimdi gidiyoruz
-Nereye ?oraya dönmeyeceğim !
-Bizim de bir evimiz var ya Rozelin hanım oraya !
Jeton yeni düştüğünden cevap vermeyip onaylar anlamda başımı salladım.Araca doğru yürüdüğümüzde az önce kaderime direnip kalbimi ezip geçtiğimin farkındaydım.Arabaya bindiğimizde Berzan abi tek kelime etmeden gaza bastı,bana öfkesi bir gün dinerdi ama Serhata karşı duracak olması sinirlendirmişti.Başımı cama yasladığımda kalbimin acısı ruhumda debremler yaratıyordu.Bitiyordu işte hikayemiz,nasıl sondu bu !tamda hayatım için ilk kez umutlanmışken her şey son buldu.
Kalbim sıkışıyordu,bir daha onun gözlerine özgürce bakamayacaktım.Bir daha hiç kokusunu içime çekemeyecektim,en kötüsü kendimi kimsesiz hissettiğimde ona olan sevgime sığınamayacaktım çünkü ona yaşatacağım şeylerden sonra bana duyacağı tek duygu nefret olacaktı.Paramparça olmuş kalbim kalbim cam kırıkları gibi ruhuma bir bir saplanırken güçlü durmak için derin bir nefes alıp gözlerimi açtım.Camdan etrafa bakındığımda konağa neredeyse varmak üzereydik,Berzan abiye göz ucuyla baktığımda öfkesi bir an olsun bile dinmemişti.
Konağa sonunda geldiğimizde araçtan çıkıp kapıya doğru yöneldim,o sıra Berzan abi telefonunu çıkartarak arama yaptı.Telefonu kulağında bana doğru yaklaştığında sert bir sesle
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET (Final Oldu)
Teen FictionRozelin Neçirwan ...Çocukluktan hayata kırgın bir kadındı,her tebessümünün içinde bir hüznü ,bir anısı saklıydı.Ruhunda açılan yaralara inat hep içinde büyüttüğü sevdasına tutundu.Peki ,bir gün kader ona imkansız dediği sevdasını karşısına çıkartırs...
