EMANET (Final Oldu)

Bölüm 42

Not :Büyük finale son üç bölüm.Okurken lütfen yorum yapıp düşüncelerinizi yazmayı unutmayın.İyi okumalar 🕊🕊

Medyada : Serhad Karadağlı

##Sınır : 370 vote 450 yorum

🌺🌺YAZAR'DAN...

Doktorun sözleri Serhad Karadağlı'nın taşlaşmış yüreğine bıçak gibi saplandığında tek hissettiği acıydı.Çocukken zalim babası annesine kendisi yüzünden zarar vermesin diye uzak durup sevgisiz kalmışdı.Ailesinden uzak duran,gerekmedikçe konuşmayan,duygudan yoksun,Berzan abisi dışında kimseye inanmayan bir adam olmuştu.Yıllar sonra emanet alarak evlendiği karısı tam da sevmeyi sevilmeyi öğretmişken gerçekten onu bırakmış mıydı ?Doğuma giderken Rozelin kendisine karşı bir şey hissedip hissetmediğini sorduğunda cevabını doğumdan çıktıktan sonra vereceğini söylemesinin tek nedeni onu sağ salim görmek istemesindendi.Çok iyi biliyordu ki karısı sevildiğini bilmeden asla pes etmezdi.

Başlarda Emanet gözüyle baktığı karısına zamanla alışmış deli gibi sevmiş olsa da asla bunu ona göstermek istemedi çünkü kaybetmekten korktu.Güzel şeylerin nasıl elinden kayıp gittiğini acı bir şekilde daha çocuk yaşta öğrenenlerdendi.Annesi Heja daha on sekisiz yaşındayken babası Hazar Karadağlı ile evlendi.Hejanın gönlünde başka bir adam vardı,babası zorla döverek kendisinden on yaş büyük Hazar ağaya verdiğinde uzun örgülü saçlarını kesti.Oranın adetlerindendi, sevdiği adamı kaybedince senden sonrada bana hayat yok anlamında kadınlar saçlarını keserdi.Hazar ağa Heja'nın gönlünde başkası olduğunu anladığında canını acıtnak için evlatlarını kullandı.Heja Serhata düşkündü,bu yüzden ona isteklerini yaptırmak için onu kullanıyordu.Öyle ki bir kez Heja istediğini yapmadı diye Serhat çocukken öyle bir dayak yedi ki uzun süre konuşamadı.Annesi korumak için araya girdiğinde ise Hazar ağa cani bir şekilde ikisinden öfkesini çıkardı.

O günden sonra da Serhad babası annesine zarar vermesin diye evden bile uzaklaştı.Çoğu zaman aç uyudu,yaşıtları onu gördüklerinde dışlıyordu.Babasının küçük köpek diye seslendiği çocuğa hiçkimse saygı sevgi vermiyordu.Kendi öz abisi dahil herkesin ne kadar iki yüzlü korkak olduğunu gördü.Bir tek Berzan Karadağlı farklıydı,ailesi ona küçük yaşta ağır sorumluluk vermişti,buna rağmen yaşamayı başardı.Serhad ise babasından korkmayacak tek kişinin Berzan olduğunu anlayınca çocuk aklıyla kendisini sevip korusun diye tüm zorbalığına katlandı.Berzan'ın birini sevmesi için kendi içinde onu sınava tabi tutup denemesi gerekiyordu.Bahoz Miroğlu gibi güvenmeden asla kalbine almazdı.

Berzan Serhat'a güvendiğinde onu koruyup kolladı ve kardeşten öte can dostu olarak gördü.Serhad da tek ailesi Berzan gibi hissetti ve abi dediği adam neye doğru derse ne yaparsa aynısını koşulsuz şartsız benimseyip kabul etti.Berzan Karadağlı küçük Serhat'ın artık kahramanı olmuştu.Bu yüzden de ne zaman bir şeye sevinse,derdi olsa koşup ona giderdi.

Serhad mutluluk,sevgi,aşk,aile ne demek bilmiyordu.Rozelin ile kendini iyi ve huzurlu hissediyordu,duygularını ifade edecek kelime neydi,nasıl gosterecekti hiç bir zaman ögrenmedi ya da öğrenmek istemedi çünkü belli ederek yaşarsa yine elinden alınmasından korkuyordu.Belki bu sefer babası değilde düşmanlarından biri Roz' a karşı zaafı olduğunu bilirse sırf canını yakmak için ona zarar verebilirdi.

Dışardan duygusuz,soğuk görünmek her zaman için bir zırf olarak görmüştü.Kendisine aile olan karısının yokluğu tüm hücrelerine kadar acıyı hissettirken duvara sert bir yumruk attı.Roz'un onu bırakıp gittiğini,kolay pes ettiğini,sevmediğini,kendisini terk etmek için can attığını düşünüp öfkelenerek acısını çıkartmak istercesine duvara yumruk atmaya devam etti.Zihninde Roz'u suçluyordu,düşündükçe ona karşı öfkeleniyordu.Tam da ona inanmışken gitmiş olması Serhad Karadağlıyı öfkeden delirtiyordu.Son gücüyle duvara yankılanabicek bir yumruk atıp kızgınlıkla konuştu.