Bölüm 39

11.7K 572 568
                                    

Not :Sınır dolduktan sonra lütfen yeni bölüm ne zaman diye sorun.Sınırın dolması içinde okuyanların satır aralarına sorulara yanıt vermesi lazım...İyi okumalar 🕊🌺

#Sınır : 390 vote 450 yorum

Eve döndüğümde hala yaşadıklarımızın etkisindeydim.Annelik bu kadar ucuz olmamalıydı.Allah bana anne olmayı nasip ettiği için çok mutluydum ama bugün o çocuğun nenesini gördüğündeki sevincine şahit olduğumda Dünya üzerinde yaşayan kimsesiz çocuklara bir kez daha üzüldüm.Keşke kocaman ellerim olsaydı da onlara sıkıca sarılıp tüm kötülükten koruyabilseydim.Gözümden akan yaşlarla elimi açıp Allaha dua ettim

-Sen açta kalan,soğukta üşüyen çocuklara meleklerini gönder.Ağlamasınlar,onlara bir aile ver Allahım..

Hamilelikten mi bilmiyorum ama şuan hıçkırarak ağlamaya başladım.Annesizliğimi hatırlayıp kimsesiz çocukların şefkatten eksik büyüdüğü gerçeği bir kez daha yüreğimi acıttı.Sihirli güçlerim olsaydı hepsini kendi çocuğum yapardım.Güzel olmaz mıydı ?Düşünsenize çiçekli bahçelerde onlarla oynayıp minik bir ordu yaparak Serhata savaş ilan ederdim.Seven bir kadına buz gibi olan o taş kalbi sıcacık oluverirdi.

Hayal dünyasında bile Serhad beni sevmezdi.Al bir ağlama sebebi daha,ayy bu hamilelik hormonları beni duygudan duyguya sürüklüyordu.Gözlerim tekrar kızarırken kapı zili çaldı,küçük bir kız çocuğu edasıyla paytak paytak yürüyüp kapıyı açtım.Gelen yeşil gözlü devimdi.Göz yaşlarımı hemen silip ona baktığımda kaşlarını çatıp konuştu.

-Biri bir şey mi yaptı ?Yoksa Doktor mu kötü bit şey dedi ?

-Çoçukların gayet sağlıklı merak etme.Canım istedi ağladım ,çok mu umrundayım ?

-Roz !

-Bağırma kulağımın dibinde ,bir şey yok diyorsam yok

Diyip cilveli bir şekilde omuz silktigimde elindekileri işaret ederek konuştu

-Almayacak mısın ?

Poşetleri soğuktan derisi çatlamış ellerinden aldığımda geçen gün canımın çok çektiği ama mevsimi olmayan çileklerden getirdiğini fark ettim.Sevinçten gözlerim yuvalarından çıkacaktı.Mutfağa poşetleri taşıyıp çileklerimi hemen yıkadım,daha sonra tabağa koyup içeriye geçtiğimde Serhat koltukta oturuyordu.Çileklerimi yanına koyup kaşlarımı çatarak komuştum

-Ben gelene kadar sakın çileklerime dokunma

-Olur

Yeşil hareleri kahveliklerime masum masum bakıp konuştuğunda şımarıklık yaptığım için kendime kızdım.Yanından geçip yatak odasına gittim,çekmeceden mehlem çıkartıp geri döndüm.Serhad televizyondan amed sporun maçına bakıyordu,yanına oturup elini kendime doğru çektim.Bu hareketimle yeşil hareleri bana ögkeyle baktı,tabii beyimizin  maçını böldüm ondan.Getirdiğim mehlemi eline süreceğim sırada geri çekip soğuk bir sesle konuştu

-Gerek yok

-Nedenmiş,bak çatlamış soğuktan.

-Alışığım

Tek bir kelimeyle aslında çok şey dedi.Zor şartlar altında çalışan,canı yandığında ahh demeyen biriydi.Ben olduğum sürece onun canının yanmasına izin vermem.Elini hırsla kendime çekip mehlemi yumuşak hareketlerle sürmeye başladım

-Sürmeme izin vermezsen ısırırım seni.

-İyi

Mehlemi sürmeye devam ettiğimde Serhatta televizyondaki maçı izliyordu.İşim bittiğinde bağdaş kurup çileklerimi kucağıma alarak iştahla yemeye başladım.Off çok güzeldi,ikişer üçer ağzıma atıp futbolcuları izlediğimde heyecana gelip bağırarak konuştum

EMANET (Final Oldu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin