EMANET (Final Oldu)

Bölüm 15

Not :Arkadaşlar ben size kıymet veriyorum ancak bazen elden olmayan sebeblerden kaynaklı sınır doldmasına rağmen bir kaç gün bekleyebilirsiniz.Ayrıca bazı yazalar aylarca bölüm atmaz ,ben atmıyorsam ya sınır dolmadı ya da bir sorun var bunu sakın unutmayın.Buda size açıklamamdır..İyi okumalar 🕊🍀

#Sınır  110 vote 1000 yorum

Medyada :Rozeli 'nin Yeşil Gözlü Devi

DİCLE...

Uzun bir aradan sonra tekrar onu görmenin mutluluğu içindeydim.Onu hala sevmem bana yasaktı ancak ben bu aşkı herkesten gizli yaşamaya sırf onun için razı olmuştum.Neden mi ?çünkü Serhad hem dostunun sevdiği ve bunu cümle aleme duyurduğu kadına ben seviyordum diyecek bir adam değildi hem de o kızın abisiyle kardeşten öte dostluğu varken buna ihaned edemezdi.Yani dostunun kardeşine kardeş gözüyle bakan bir adam onun tabiriyle yan gözle bakmış olacaktı.Bu yüzden duygularını kalbinin yedi kat altına gömüp kimseye bir şey demedi,öyleki benim onu sevip sevmememinde önemi yoktu.Ki zaten küçüklüğümden beri onu gizliden sevdiğimi hiç bir zaman bilemedi.Nişanlandığım zaman gözlerindeki acıyı gördüğümde ölmeyi diledim,sırf beni sevmeye devam etmesin diye Baranın tüm eziyetlerine katlanıp etrafa onu seviyormuşum gibi yaptım.Ancak Baranın kıskançlığından bana uyguladığı şiddeti abim tanık olunca Baranı ölesiye dövdü,çevredeki kişiler zor elinden aldı.

Şimdi tüm bu olanlardan sonra onu bir kez görebilmenin mutluluğu paha biçilmezdi.Eşi çok tatlı bir kadındı,Serhatın gözlerinin içine içine bakıyordu.Ömür boyu yaşıyacağım bu mutsuzlukta onu seven bir karısının olması tek tesellimdi çünkü o her şeyin en güzelini hak ediyordu.Bir kere en önemlisi fedakar olmasıydı sonra gözü karaydı ve merhametliydi.Ona aşık büyüyen Dicle ise hiç bir zaman Fıratına (Serhad )kavuşamayacaktı.

Dün akşam Revşan ablanın imasını anlamıştım,Rozelinin gözlerindeki kıskançlık kendimi kötü hissetmeme neden olmuştu.Çünkü benim asla ara bozucu biri gibj olmaya niyetim yoktu ,buraya da abimin ısrarı üzerine gelmiştim.Ancak Heja teyze ve Revşan ablanın gece boyu imalı tavırlarından rahatsız olduğumdan Sabah abime canımın burada sıkıldığını ve eve dönmek istediğimi söyledim.Sabah kahvaltıda Dewran abim bugün gideceğimizi soylediğinde Heja teyze ısrarcı olup bir kaç gün kalmamızı istedi.Canım sıkılmasın diye de Serhata beni ve abimi gezdirmesini söyledi.Serhat bu fikirle gerildiğinde Revşan abla araya girerek ben Rozeline haber vereyim demişti.Aşağıda Dewran abim ,ben ve Serhad Rozelini beklerken o yüzüme yanlışlıkla bile bakmıyordu.Çok geçmeden Revşan abla aşağıya inip Rozelinin gelemeyeceğini bazı işlerinin olduğunu söylediğini dedi.Serhad duyduğu cevap karşısında sinirlenmiş olsa da belli etmemek adına bir şey söylemedi,o sıra Dewran abim telefon konuşması yapıp kendisininde gelemeyeceğini ama bizim gidebilecegimizi söyledi.Revşan abla da onaylar tarzda konusunca ikimiz tek çarşıya çıktık.Ben etrafı gezerken Serhad bana doğru bakmayıp bir köşede sigarasını içiyordu.Onu istemeden geriyordum,yanımda olmak istemediği her halinden belliydi.

Ona bu işkenceyi yaşatmamak adına yeşil harelerine hissizce bakıp dönelim artık dedim.İçimdeki duyguların zıttını yansıtmak zorundaydım,hislerimin kimseye zarardan başka faydası yoktu.Uğruna bir ömür mutsuzluğa razı olacak kadar çok sevdim ,şimdi hislerimi anlarsa bu ona sadece yük olurdu çünkü Baranla nişanlanmayı kabul edip çektiğim eziyetlerde bir tek kendini suçluyacaktı.Üstelik onu çok seven bir karısı vardı,giderken gözüm arkada kalmayacaktı.

Konağa dönmek için arabaya doğru ilerlediğimizde Serhatın telefonu çaldı,biraz uzaklaşıp telefonu açtığında yüzü öfkeden sertleşmişti.Konuştuğunde ise bağırıyordu,ne dediğini tam anlayamadım.Zaten konuşmasını dinlemek ayıp olacağından arabaya binip onu beklemeyi tercih ettim.