Not :Yorumu sabit tutup voteyi yükselttim.Okuma sayısı düşük değil arkadaşlar ayrıca düşüncelerinizi yazmanız beni yazmaya teşvik ediyor.Yorumlarınızı okuyorum 🕊💙Satır aralarına ve bölüm sonuna düşüncelerinizi yazmayı unutmayın.Ha birde muhakkak bölüm sonu şarkısını dinleyin tüm Rozelinlere gelsin...iyi okumalar🕊
#Sınır :150 vote 1000 yorum
Medyada : SERHAD KARADAĞLI
Dewranın vefatının üzerinden tam tamına on dört gün geçti,bu sürede Serhatı sadece iki defa görebildim.Gecesini gündüzüne katıp Baranı yakalamak için her yere bakınıyordu.Dicle ise perişan bir haldeydi,odasından çıkmıyordu.Günlerdir ağzına tek bir lokma bile almıyordu,onun bu haline üzülsemde kalbimin bir tarafı istemsizce ona karşı soğuktu.Serhatı göremediğim her gün kendimi çok mutsuz hissediyordum,görebildiğim o kısacık anda sadece bir ihtiyacımın olup olmadığını soruyor sonrada üstünü değiştiriyordu.Çok özlüyordum,Diclenin sorunları yüzünden bu kadar süre ayrı kalmak zoruma gidiyordu
Hiç savunmayın beni, yaptığım tamamen bemcillikti.Baran neredeyse tüm şehre Dicle ile birlikte olduğunu duyurup evlenmek istediğini söyledi.Dicle ise o acısına rağmen utana sıkıla Heja hanıma Baranın kendisine zorla tecavüz etmek istediğini ama Berzan abi ve Dewranın gelmesiyle amacına ulaşamadığını söyledi.Baran her yerden tehditler yağdırırken hayattaki tek ailesi olan abisini kaybeden bir genç kadını hayatımda tahammül edememek sadece bencillikti.Evet Serhad benim kocamdı,beni asla aldatmaz ya da benden başkasına kafasını kaldırıp bakmaz.Dewranın ölümüyle hem bir dostunu kaybetti hem de bir dostuna karşı da içinde büyük bir nefret vardı.Şuan önemli olan ben değildim,önemli olan abisi ölen Dicle ile iki dost kaybeden Serhattı.
Bencilliğimin savunacak tek şey "sevmek " olmamalıydı.Bir kadın tecavüze uğramak üzereyken son anda kurtuluyor,bunun şokunu atlatamadan abisini kaybediyor.Hadi git demek acımasızlıktı,üstelik Serhat şuan perişan bir haldeydi.Acısını yasayamadan Baranın tehditleriyle uğraşıyordu.Onların kaybı ağır basması gerekirken kadınlık hislerim ağır basıyordu.Düşüncelere boğulmuş zihnimi bir kenera bırakıp Serhatı aradım,telefonu ikinci bib sesinden sonra açıp yorgun sesiyle konuştu
-Bir şey mi oldu ?
-Seni aramam için bir şeyin olması mı gerekiyor ?
-Neden aradın ?
-Uyuyamıyorum
-İyi misin ?
Hala onsuz uyuyamadığımı anlayamadı,bu öküz olduğundan değildi.Bir şeyi direk söyleyen biri duyguların gizlendiği sözleri anlatılmak istediği gibi anlayamazdı.Ona özlemim daha ağır bastığından duygularımı bastırmadan anlayacağı bir dilden konuştum
-Konağa dön
-İşim bitmedi
-tek uyumak istemiyorum !
-Konakta o kadar insan var,tek değilsin.
-Gelmezsen gider otogarda uyurum,en azından orada insanlar var ve ben tek olduğumu hissetmem.
-Yapamayacağın şeyleri konuşmak için mi aradın ?
-Gel diyorum yoksa giderim
-İşim bitsin geleceğim
-Şimdi gel
-O piçi bulmadan dönmem !
-İyi git bul eve dönerkende beni de otogardan al
-Canımı sıkma benim ,kır dizini otur beni bekle.Zaten elinde sonunda geleceğim yer belli ama şimdi olmaz !
-Biz evliyiz ve ben seni on dört gün içinde sadece iki defa gördüm,o da sadece toplasan yirmi dakika etmez.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET (Final Oldu)
Teen FictionRozelin Neçirwan ...Çocukluktan hayata kırgın bir kadındı,her tebessümünün içinde bir hüznü ,bir anısı saklıydı.Ruhunda açılan yaralara inat hep içinde büyüttüğü sevdasına tutundu.Peki ,bir gün kader ona imkansız dediği sevdasını karşısına çıkartırs...
