Yüreğim yangın yeri

KADER

Kader,insanların asla tahmin edemeyeceği bir insanı mutlu ederken diğer insanı üzüntüye boğan bir olaydı ve aynı yatağı paylaşan iki insandan biri sevdiğine kavuşmanın verdiği mutlulukla sevdiğini izlerken diğeri sevdiğinden ayrılmanın verdiği üzüntüyle baygın bir şekilde yatıyordu.

Boran,Leyla'yı ne zaman aşık olduğunu bilmiyordu anneleri yakın arkadaş oldukları için küçüklükten beri beraberlerdi.Boran içe dönük bir çocukken Leyla sosyal ve herkesle arkadaş olan bir tip omasına rağmen Boransız hiçbir oyun oynamaz Boran'a sataşan olduğu zaman hemen Boran'ın önüne geçer ona sataşan çocukları döverdi.

Bu güzel günler ilkokula başladıktan sonra değişmeye başlamıştı.Leyla'nın arkadaşları çoğalmaya başladıkça Boran kıskançlıktan Leyla'nın arkadaşlarıyla kavga ediyordu.Leyla her zaman ona ait olmuştu ve onu elinden almalarına izin vermeyecekti.Yaşları büyüdükçe aralarındaki gerilim büyüyor Leyla gittikçe Boran'dan uzaklaşıyordu.

Liseye geçtiklerinde artık Boran,Leyla'yı uzaktan izlemeye başlamıştı.Leyla güldüğü zaman Boran'da gülüyordu.Leyla üzüldüğü zaman o da üzülüyordu ama aralarında en sevdiği manzara Leyla'nın kitap okurken verdiği tepkilerdi.Kahraman,kızı üzünce Leyla kızıyor,kahraman ve kız kavuştuğunda ise Leyla gizlice gözyaşlarını akıtıyordu.

Leyla'nın yanına bir erkek yaklaştığında ise sinirden deliriyor hele bir de Boran'dan mahrum ettiği gülümsemeyi başka erkeklere sununca Boran'ın sinirden gözü dönüyor Leyla uzaklaştığı zaman hemen onunla konuşan veya ona bakmaya cüret dahi eden erkeklerle kavga ettiği için kaç kere disiplinlik olmuştu ama abisinin okula yaptığı bağışlar sayesinde hiçbiri siciline işlenmemişti ama abisi tarafından ya azarlanıyordu yada harçlığı kesiliyordu ama Boran'ın gözünde Leyla bunların hepsine değerdi.

Bir gün Boran her zamanki gibi servisin camından Leyla'yı izliyordu ama Leyla'da bir gariplik vardı.Yüzünden gülücükler eksik olmuyor hatta servis şoförüyle konuşurken bile ağzı kulaklarına varıyordu.Leyla şoförle konuştuktan sonra okulun karşısındaki cafeye doğru heyecanlı bir şekilde yürümeye başladı ve yüzünü göremediği bir erkeğe sıkıca sarıldı ve erkeğin elini tutup içeriye girdiler.

Bu görüntü Boran'ın servisten inmesine yetmişti.Boran arabadan inecekken servis şoförü sert bir sesle"Hayırdır Boran nereye?"

"Benim işim var Mahmut abi sen devam et."

" Boran hiçbir yere gitmiyorsun abinin emri."

Boran için şuan kimsenin bir önemi yoktu.Tek derdi Leyla'ya sarılmaya cüret eden adama haddini bildirmeliydi.

"Ben konuşurum abimle"deyip servisten atladı ve cafeye doğru koşmaya başladı.O an ne trafik ışıkları umrundaydı ne de o koşarken ona kızgın bir şekilde korna çalan şoförler umrunda olan tek şey Leyla'nın elini tutan adamdı.Boran cafeye girdiğinde cam kenarında Leyla'yı gördü.Leyla tek başına oturmuş telefonuna bakıyordu.Boran öfkeli bir halde Leyla'nın yanına doğru yürüdü.

"Leyla"

Leyla telefondan başını kaldırdığına Boran'ı görünce şaşırdıki şaşkınlığı sesine yansıdı.Şaşkın bir ses tonuyla"Boran senin burada ne işin var?"

Boran öfke dolu sesiyle"Asıl senin burada ne işin var?"

Leyla'nın sesindeki şaşkınlık yerini paniğe bıraktı.Leyla panik olmuş bir halde etrafına baktı ve tedirgin bir sesle"H...hiç...öylesine hava almak için."

Boran öfke dolu sesiyle yalan söyleme seni buraya bir erkekle beraber girdiğini gördüm diye bağıracakken bir el Boran'ın sırtına kondu ve tanıdık bir ses oyunbaz bir sesle"Sonunda birine yakalandık Leyla"dedi.