Hep Birlikte Güzel Günlere

299 23 5
                                    

Leyla tüm gece kollarında yanıp yanıp tekrar doğduğu adamın yüzüne bakmaktan utandığından dolayı yüzünü Yavuz'un boynunun arasına gömdü ve onun o muhteşem kokusunun tadını çıkartmak istemişti ama karısının uyandığını fark eden Yavuz buna izin vermeyip Leyla'yı bir o kadar şefkatli ve tutkulu öpücüklerle çıldırtmaya başlamıştı.

Leyla tekrardan dün gece gibi aklını kaybetmemek için kendini geri çekip ayaklandı ve"Acıktım"deyip mutfağa kaçmaya çalıştı ama Yavuz onu kollarının arasına hapsedip  Leyla'nın dudaklarına kısa bir öpücükbırakıp geri çekilirken sanki lezzetli bir şey yemiş gibi"Mmm.Tahmin ettiğim gibi çok lezzetliymiş"dedi ve Leyla'nın yüzünün her tarafına öpücükler kondurdu.

Leyla gülerek kendisini öpücüklerle  yemeye çalışan kocasını durdurdu ve gülerek"Beni yemene izin vermiyorum"dediğinde Yavuz,Leyla'nı dudaklarına tutkulu bir öpücük bırakıp geri çekildiğinde Leyla'nın bundan memnun olmadığını belli eden  homurtu koymasıyla erkeksi bir kahkaha atan Yavuz alaycı bir ses tonuyla"Emin misin?"diye sorduğunda Leyla utanmanın verdiği kıpkırmızı bir suratla Yavuz'un koluna vurup"Benimle dalga geçme"dediğinde Yavuz erkeksi bir kıkırtıyla manzaranın tadını çıkarmaya çalıştı ama Leyla'nın kıpkırmızı yanaklarının tatlığına dayanamayan Yavuz önce Leyla'nın yanağını ısırdı sonra da  ısırdığı yeri öperken"Çok lezzetlisin"dedi.

"Yavuz"dedi Leyla titrek bir sesle.

"Efendim aşkım"dedi Yavuz Leyla'nın sağ yanağını öperken.

"Efendim canımın içi"dedi ve Leyla'nın sol yanağına öpücüklere boğdu.

Yavuz'un iltifatlarıyla kendini daha da utandıracağını sezen Leyla,Yavuz'un dudaklarına kapanarak onu susturdu.Bu susturulma yöntemini çok beğenen Yavuz öpücüğünü daha da derinleştirdi ve ikisi de yeniden dün gece gibi kendilerini  birbirinin kollarında kaybettiler.

Öğle saatlerine doğru Yavuz'u zorla yataktan çıkartan Leyla mutfakta da kendisini rahat bırakmayan kocasına rağmen yemek için bir şeyler hazırlayabilmişti.

Sofrayı kurmakla görevlendirilen Yavuz beceriksizce  sofrayı hazırlanken Leyla onu izliyordu ve o beceriksizce halleri o kadar sevimliydi ki Leyla gülümsemeden duramıyordu.

Leyla'nın kendisini izlediğinden habersiz olan Yavuz arkasını dönmeden sofra hazır diye bağırdığında Leyla bütün utangaçlığına rahmen Yavuz'un yanağına öpücük bırakıp geri çekildiğnde Yavuz onu tuttu ve yüzünde beliren kurnazca bir gülümsemeyle Leyla'nın dudaklarına yaklaşıp"Eğer yemek emek istiyorsan dudaklarına engel olman  lazım yoksa yarın sabah kahvaltıya kadar seni yataktan çıkarmam anladın mı?"dediğinde Leyla utangaç bir ifadeyle başını evet anlamında salladı  ve hılıca  masadaki sandalyelerden birine oturup yemekleri tabaklara koymaya başladı.

Yavuz ise bir tablo izler gibi hayranlıkla izliyor sanki bir an bile gözlerini kaçıracak olsa o muhteşemm tablo ortadan kaybolacakmış gibi davranıyordu.

"Yavuz"dedi Leyla bakışlarını az da olsa ondan çekmesini temenni ederek ama Yavuz  sanki mucizevi bir şeye tanık oluyormuş gibi davranıyordu.

"Bana böyle bakma"dedi Leyla utangaçlık  dolu bir sesle.

"Nasıl bakmayayım?"dedi Yavuz hayranlık dolu bir sesle.

"Mükemmelmişim gibi bakma"dedi Leyla utangaçlığından dolayı   daha da kızaran bir yanakla.

Yavuz,Leyla'nın sandalyesini kendine doğru çevirdi ve kendisine bakmak istemeyen inatçı karısının başını elleriyle kaldırıp gözlerinin içine bakmasını sağladı.

"Sen benim gözümde her zaman mükemmeldin Leyla bu seninle karşılaştığım ilk zamanda öyleydi 6 yıl sonra karşılaşmamızda da öyleydi"dedi ve yüzünde beliren bir gülümsemeyle cümlelerini devam ettirdi."Hem şimdi en az senin kadar mükemmel bir oğlumuz var ben Allah'a ne kadar şükür etsem azdır"

Yüreğim yangın yeriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin