1.bölüm

5.5K 211 124
                                    

Annem ve babam öldüğünden beri, ailenin en küçüğü olmama rağmen ben iki ablama bakıyorum, kasabadan uzak, küçük bir kulübede yaşıyorduk,yağmurlu bir gündü, av arıyordum ormanda, ama belliki bu gün av bulamayacaktım.

Ama kendime yemin etmiştim Ailemi ben koruyacaktım eğer bu gün bir şey bulamasaydım dayanamazdık. Bi ses geldi çalıların ardından,bu bir Ala geyik'ti belliki şansım geri dönmüştü. Ama anlamadığım bir şey vardı, bu yağmurlu ve soğuk sonbahar gününde Ala geyik ne arar burada, herneyse dikkatimi bozmamalıydım, eve yiyecek bir şeyler götürmeliydim bu ne olursa olsun.

Yavaşça yayımı gerdim, elimi yanağıma dayadım, sağ gözümü kapattım ve derin bir nefes aldım. Nefesimi tuttum ve oku fırlattım, tam iki gözünün ortasından vurdum, geyik acı içinde kıvrandı.

Birden şiddetli bir rüzgar esti, o kadar şiddetliydi ki ağaç kırıldı, geyiği boynuma doladım, iki elimle ayaklarını tuttum ve hızlı adımlarla eve doğru yürüdüm. Rüzgar ve yağmur çok şiddetliydi, çok üşüdüm geyiğin kanı ellerimi ve boynumu yıkamıştı, geyiği daha sıkı tuttum ve, hızlı adımlarla koşmaya başladım.

Hava iyice kararmıştı, işte, pencerelerden yansıyan ışık, küçük ama bana yeten ve çok sevdiğim kulübem göründü hemen yetişmek istediğim için tempomu hiç bozmadan ilerledim, kapıyı çaldım, kapıyı Beta ablam açtı her zamanki gibi. "Nerede kaldın sen" "görmüyormusun Beta" Beta omuzlarımın üstündeki geyiğe baktı, ardından büyük ablam yani Mirri ablam geldi. "Bu-bu bir Ala geyik ne kadarda büyük, Ah sırtınımı kıracaksın bırak şunu yere bırak" "tamam" mirri ablam en büyüğümüz, o ev işlerini yapar ve çok duygusal biridir.

Ama Beta öyle değil o da benim gibi çok soğuk kanlı soğuk kanlı derken, ben zor durumlarda mantıklı hareket eden ve kolay kolay ağlamayan biriyim. O ise insanlarla konuşmayı, kaynaşmayı pek sevmez. Beta Annem ve babamdan sonra kendini kaybetti, duygusuz, sevgisiz, neşesiz ve hep agresif biri oldu. "Meridia, çabuk şunun derisini yüz de hemen pişirip yiyelim çok açım" "tamam abla, Beta bıçakları hazırla" beta her zamanki gibi mırıldanarak gitti, bende lavaboya gittim güzel bir banyo yaptım, elbiselerimi giydim, oturma odasına gittim, geyik masanın üstündeydi, ablam şömine nin önünde ateşi harmanlıyordu, kahve rengi saçları omuzlarında sarkıyordu ateşin yansıması onu göz alıcı yapıyordu, Beta kollarını sıvamış masada öylece oturuyordu.

Kollarımı sıvadım ve Beta dan bıçakları uzatmasını rica ettim "Beta bıçakları uzatırmısın" "offf, şurdalar ya şurada, neyse al şunları" "kendine gel, dayak yeme" "of tamam be, hem senmi ablamsın benmi" "Benden sadece 1 sene büyüksün, ne ablası" "tamam uzatma Meridia" başımı sağa sola sallayarak geyiğe döndüm, derisini yüzdükten sonra kestim, "şimdi çok tasarruflu davranmalıyız kış geliyor ben iyice et toplicam merak etmeyin, ama bu geyiği çok dikkatli tüketmeliyiz, bir parçasını 1- 2 haftada yeriz diger kısmı stok anlaştıkmı " "Ah, ben açım önüme bir şeyler koyun, sonra ne yapıyorsanız yapın" "Beta söyleneceğine kalk'ta bir işe yara" " Ne yapmamı istiyorsun" "mesela, sofrayı kurabilirsin" oflaya puflayada olsa kalktı, en azından bir işe yaradı, ablama etleri verdim, pişirdi.

Bu günlük idare edebildik. "Yarın ormana gideceğim" "Neden?" "Kış yaklaşıyor abla stok yapmalıyız biliyorsun" "anlıyorum Meri, bende bol bol odun toplayıp keserim" odama doğru gittim ablam ve Beta yatakta uyuyorlar, ben ise yer olmadığı için ve rahatsız olmamaları için annemin çehizinden kalan son lüx kanepede uyuyordum.
Tavana boş boş bakıyordum, acaba geyiği vurduğumda neden rüzgar esti, yağmur rüzgarın estiği esnada nasıl yavaşlayıp tekrar şiddetlendi, gözlerim yavaş yavaş kapandı.
"Sssssssen, ssen ne yaptınnnn," "Ne yaptım?" "Sssssen katilsinn, katilll" "ne" "gel benimle" "hey! Dur nereye?" "Eeeeeh gel dedim" "s-sen nesin" kulakları sivri ve upuzun du benimkilerde sivri ama uzun değil, bu kurt ve geyik karışımı bir şeydi, ve kanatları vardı, sesi heryeri titretyordu rüyaydı galiba, gözlerimi ovuşturarak, etrafa baktım.

Birden şiddetli bir kükreme duydum "Hadi oyalanma" hemen ayağa kalktım ve geriye iki adım attım. Ablalarıma baktım, ağlayarak birbirlerini susturuyorlardı. "S-sen kimsin?" "Sen bir katilsin! Benim geyiğimi senmi öldürdün?" "Ne diyorsun sen?" "geyiğimi senmi öldürdüün?" Sesi o kadar şiddetlidi ki kükreyince yer sarsılıyordu.

"Neden daha kimin öldürdüğünü bilmeden gelip bana kükrüyorsun?" "Hissettim, şimdi bana söyleyin kim öldürdü?" ablamlara baktı onlara doğru gitti dayanamadım "kim yaptı dedim?" "Ben!...Ben öldürdüm!" "cesursun" bana döndü ve yaklaştı "Ne yapacaksın bana?" "görüceksin!" ablam korkuyla ve endişeyle bana seslendi, "Meridia" "Ne yapacaksın bana?" cevap vermedi "öldürücekmisin, kölemi yapacaksın?" "biz, siz insanları bir tırnağımızla öldürürüz, ama bunu yapmak istemiyorum" tırnaklarına baktım çok uzundu, "artık benimle yaşayacaksın, benim geyiğimin yerine geçeceksin" korkudan ölecektim, ama beni kendiyle götüreceği için değil, ben yokken ablam ve Beta dayanamazdı, ama korkumu içime gömmeliydim.

Kendimi toparladım, "yapamam" "hımm demek yapamazsın niyeymiş o?" Ablalarıma baktım canavar gözlerime sonrada ablalarıma baktı "gel dedim" "zorunda değilim" "onlarmı? Senmi?" ablam la Beta ya baktım sonrada canavara, ne yapacağımı bilmiyordum gitmeseydim beni ve ablamları öldürecek ti ama eğer gitseydim zaten ablamlar açlıktan ölecekti.

"Tamam gelicem" canavar sırıttı, askılığa doğru yürüdüm beni takip etti, "yayımı alabilirmiyim?" "hayır" ofladım, ablam ve Beta beni kapıya kadar takip ettiler, hala ağlıyorlardı, "bu günkü geyiğin bir parçası bi haftaya yeter, diğer parçasınıda kurutun, şimdi hatırladım size bi aylık yetecek et stoklamıştım onuda dikkatli tüketmelisiniz," "bize hiç söylememiştin" paltomu giyerek "söyleseydim Beta şimdi hayatınız kurtulurmuydu, en azından 1 ay için" "hı-hım" Beta beni çok severdi, sözümden asla çıkmazdı, başını eyerek salladı, ağlamamaları için bişey söylemem gerekiyordu onlara biraz daha yaklaştım, fısıldayarak "geri gelicem, sadece ben gelene kadar biraz dayanın, geri gelicem, yeminimi yerine getiricem" ablam gülümseyerek kollarıyla Beta nın omuzlarını sardı ve başını salladı, "oyalanma" canavar aniden kükreyince ona istemsizce bağırdım "tamam be, geliyorum"

Medyadaki karakter: MERİDİA'dır
Eğer hoşunuza gittiyse lütfen oyvermeden geçmeyin ve yeni bölümü bekleyin, ;)

MELEZ ALFAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin