MELEZ ALFA

14.Bölüm

"Bakıyorumda buraya alıştın, bize, Fenrys'e, diğerlerine" dedi sırıtarak, " e, artık burada kalacağıma göre bi zahmet" dedim. Bahçeye çıktım biraz çiçeklere bakındım, etrafa bakındım. Burda herşey çok güzeldi ama içinde olan yaratıklar hiç güzel değillerdi, bu cennete yakışmıyorlar.

Güneş batmak üzereydi, odama çıkıp biraz dinlenecektim, bu gün çok sıkıcıydı.
Hava iyice kararmıştı, aşağı gidip atıştırmalık bir şeyler yesem iyi olacaktı, mutfağa indiğimde Luc u bulamadım, "Luc, Luc nerdesin?" Ses çıkmadı, evine gitmiştir her halde, neyse, dolabın kapağını açtığımda, dolap dop doluydu ne yemek istediğimi bilmiyordum, hımm ne yesem. Bi ses geldi, arkama baktım hiçbirşey yoktu. Neyse yanlış anlamışımdır,
Önüme dönüp dolaba bakındım, tekrar bi ses duydum bu sefer daha şiddetliydi, bi hırlama sesiydi.

Dolabı kapatıp salona gittim kimse yoktu, tam odama gidecekken kapı açıldı, rüzgar içeriyi fethetmişti adeta. Benden başka kimse evde yoktu, kapıdan içeri doğru gelen koskocaman  bi yaratık vardı, hırlayarak kapının önünde durup bana bakıyordu. Hiç hareket etmedim, bana doğru geldiğini fark edince duvarda süs amaçlı duran kılıcı alıp yaratığa doğru tuttum, üzerime gelince hamle yapıp kendimi pençesinden kurtardım, tekrar pençesini bana doğru sallayınca hamle yapıp avucuna bi kesik attım, kanlar yere döküldü, canavar kükredi ve üzerime atladı, yere serildim, iki elimle kılıcı destek olarak kullanıp bana yaklaşmasını engelledim, artık nasıl engelliyorsam, nefesini tenimde hissedebiliyordum, artık dayanamıyordum, kılıca çok fazla baskı uyguluyordu, dayanamıyordum, ter üzerimden akıyordu birden bire kapı açıldı, rüzgarın etkisiyle kapanmış olmalıydı, kapıdaki kişi "Ona dokunma" diye bağırdı, ikimizde kapıya doğru baktık, "bırak onu, yoksa ölürsün" dedi bağırarak, bu Fenrys in sesiydi.

Canavarın sırıttığını hissedebiliyordum, benim üzerimden kalktı, tırnağını yakamdan geçirerek beni havaya kaldırdı, "sana bırak onu dedimmm!" Dedi Fenrys, o cümleyi kurarken canavara dönüşmesi çok etkileyiciydi. Canavar Fenrys in o halini görünce sırıtmayı bıraktı, "söylesene Lord Fenrys, bu kız neden senin için bukadar önemli?" Dedi canavar, Fenrys hırladı, "son kez söylüyorum, bırak onu!" Dedi Sessizce, Fenrys canavara yaklaşınca, canavar beni eliyle tutup tırnağını boğazıma dayadı, "Fenrys, gel ve öldür bunu" dedim sakince, "kes sesini yoksa ölürsün" dedi canavar, off sıkıldım artık bu canavarlardan, "öldürüyorsun öldür lan, Fenrys işini bitir şunun" dedim bağırarak.

Fenrys bana bakıp elimdeki kılıcı işaret etti, ben niye bunu kullanmıyorum?, Fenrys biraz daha yaklaşınca kılıcımı sıkı tutup canavarın beni tuttuğu koluna sapladım, canavar beni yere atınca, Fenrys canavarın üstüne atladı, ve canavarı dövmeye başladı o sırada bende köşeye gidip onları izledim, kolum acıyordu, canavarın pençesinden kurtulmaya çalışırken kolumu yaralamıştım. Fenrys bi süre canavarla boğuştuğuna sonra Fenrys e birşey oldu, yere düştü. Hani kimse onu yenemezdi hani en güçlüsü ydü, onun yanına gitmek istiyordum ama canavar bana doğru geliyordu, iyice köşeye sıkıştım, kılıç çok uzaktaydı, daha önce çok dövüştün Meri topla kendini yapabilirsin ayağa kalktım. Canavar uzaktaydı derin nefes aldım, duvarda düz yürüyüp canavarın üzerinden takla attım, kılıcımı alıp canavara doğru tuttum Fenrys yanına gittim hiç iyi gözükmüyordu, canavar tek hamleyle beni yere fırlattı artık ayağa bile kalkamıyordum bu nasıl birşey di böyle, canavar tam beni öldürecekken arkadan Fenrys tırnaklarıyla canavarın boynunu kesti. Canavar oracıkta yere yığıldı.

Bi kez daha hayatımı kurtarmıştı, Fenrys insana dönüşüp yanıma geldi "Sen iyimisin?" Dedi, "E-e-evet" dedim, koluma bir ağrı saplandı yüzüm buruştu istemsizce, "Hey kolun, bakabilirmiyim?" Dedi, ben evet demeden o koluma baktı "Ah bu çok derin, gel çok fazla kan kaybetmeden saralım" dedi, "Ah hayır o kadar derin değil, hem senin yaraların daha derin önce onlara bakalım" dedim. "Önce benim dediğimi yapalım beni sonra hallederiz" dedi. Kolumdan tutum beni ayağa kaldırdı. Yürümem için destek alayım diye kolumu bırakmadı.

Bi odaya girdik burası ilk yardım odasına benziyordu. Küçük bir yatak vardı, küçük bir tezgah ve dolaplar, beni yatağa oturttu, dolaptaki ilk yardım çantasını aldı ve bi kase su. Kıyafetimin kolunu makas yardımıyla canımı yakmadan kesti, ve bezi ıslatıp yarayı temizledi, sonrada pansuman yaptı ve sardı. "Teşekkürler" dedim,  " herzaman"  dedi gülümseyerek, "hey senin yaralarına bakmadık" dedim, "sorun değil ben hallederim" dedi, yataktan kalkıp kolundan tuttum onu oturttum, kase deki suyu tazeledi ve yeni bir bez aldım, kaşı çatlamıştı, dudağı kanıyordu. Kolunda ve bacağında çizikler vardı, bezi ıslatıp sıktım, kaşını temizleyince bileğimi tuttu, bileğim ıslandı, eline baktım, hemen bileğimi bıraktı. Elide kesilmişti, görmemişim gibi davranıp devam ettim...

Bacağındaki yarayıda sarınca elini tutup avucuna baktım, avucu hepsinden kötü gözüküyordu. Avucundaki yarayıda temizleyip sardım. "İşte bitti" dedim, "teşekkürler" dedi, " herzaman" dedim gülümseyerek, oda gülümsedi. Avucunu açıp kapadı, "böyle sarmayı nereden öğrendin?" Dedi, "Annemden" dedim. "Hayatımda ilk kez böyle saran birini gördüm" dedi, "şey ben önce bunları toplayiyim sonrada uyicam" dedim. Eşyaları topladıkları sonra kase yıkadım. Arkama döndüğümde Fenrys hala bana bakıyordu. "Şey herşeyi topladım, artık gidiyorum" Dedim ve kapıya doğru ilerledim.

"Sen" dedi, durdum ve ona döndüm "Sen böyle takla atmayı nerden öğrendin" dedi "şey babamdan, babam bi oğlu olmasını ve onu savaşçı yapmayı istiyordu, bu onun hayaliydi. Ablamlar dövüş sanatlarını hiç sevmezlerdi ilgi duymazlardı. Ama ben hep babama özenirdim babama bana öğretmesini istedim. Babam o gün hayalini tam olmasada gerçekleştirmeye başladı, öyle işte" dedim. "Sen gerçekten, çok cesursun" dedi. "Teşekkürler" dedim. Ve gülümseyerek kapıyı açıp gittim.

Odama girip kapıyı kapattım bu gün çok korkunçtu.  Fenrys gelene kadar öleceğimi düşünmüştüm. Her seferinde beni kurtarıyordu. Neyse gerçekten artık düşünmek falan istemiyordum başım çok ağrıyor. Eşofmanlarımı giyip yatağa uzandım gözlerimi kapattım.

...