Eşyaları bırakıp,yürümeye başladık,sarayın büyük salonuna geldik ben kapıya doğru ilerledim, Fenrys bana seslendi "Dur!" Dedi "neden?" Dedim göz ucuyla bakarak "artık orada kalmayacaksın" Ah bi bu eksikti zaten.
Hırlayarak gözlerimi sıvazladım sonra ani bir refleksle, başımı kaldırdım, "ya nerede kalacağım, evimemi götüreceksin?" Dedim, kaşlarını çatarak bana baktı, "şu evine gitme düşüncesini kafandan atarmısın artık" dedi kükreyerek, dur kükreyerekmi. Bu sesi hatırlıyorum bu geçen ki canavarın sesi, bu o. Inanamıyorum, bu nasıl canavar olabilirki. Bu-bu sıfat bi canavara asla benzemiyor.
"Dur bu sesi tanıyorum, sensin o. Peki bunu nasıl yapabiliyorsun" dedim merakla, "sana daha öncede söylemiştim ama inanmamıştın" dedi sırıtarak. "İnanasım gelmiyordu" dedim elimle onu baştan aşağı süzdüm," bu-bu sıfat hiç o CANAVARA benzemiyordu" canavar lafını bastırarak söylemiştim, onu sinirlendirmek için, yumruğunu sıkarak "göstermemi istermisin" dedi kendinden emin bir şekilde, "evet" dedim, bu onun için beklenmedik bir cevap olmalıydı, kaşlarını havaya kaldırdı, sonra tekrar ciddileşti. Boğazını temizledi, "belki daha sonra, şimdi konumuza dönelim, burada kalacaksın, benim evimde benim gözümün önünde" dedi, ay ben şok. Ne demişti bu bi dakika, bana benim evimdemi kalacaksın demişti, tekrar toparladım kendimi zorda olsa, "hayır kalmicam, ben kulübede rahatım" dedim, ve kapıyı açıp dışarı çıktım. Arkamdan geldiğine emindim, önüme geçti kolumdan tutup beni güllerin yanındaki üstü açık çardağa götürdü,
"Ah bırakırmısın" dedim, o kadar sert tutuyordu ki canım çok acıyordu, kolumu kurtarmayı başardı, baktığımda kıp kırmızı olmuştu kessin moraracaktı, sıvazlamaya başladım, Fenrys koluma baktı. "Özür dilerim bunu yapmak istememiştim" dedi gözlerini kaçırarak. Bu gün beni fazlasıyla şaşırtmıştı, bu bana yeterdi bu gün. Elini oturmamı söyler gibi çardağa uzattı, oturdum o da karşıma oturdu, "evet, dinliyorum" dedim somurtarak, ama o fazlasıyla ciddileşmişti. "Bak sana anlatacağım şeyler gerçekten hafife alınacak şeyler değil" dedi, buruk bir sesle. Karanlığın içinde sadece teni parlıyordu, gerisi dünyanın gece serüvenine karışmış bana ciddiyetle bakıyordu, bi kaşımı kaldırarak ona baktım, "N-ne demeye çalışıyorsun, açıkça konuşurmusun" dedim buruk bir sesle.
"İzin verirsen anlatacağım, küçük fani" dedi. "Bana öyle demeyi kes artık" dedim sinirle. "Off odaklanırmısın küçük fani" dedi, eğlendiği yüzünden belliydi. İstemeden olan o hareketimi yine yaptım, sinirlendiğimde gözlerimi bastırıp boynumu kırtlatıyordum, yapa yapa artık boynuma kramp girmeye başladı, ya benim ne çok ani refleks im var dı böyle, her neyse kendimi toparladım. "Ee uzatma bay canavar, neymiş şu konu" dedim sırıtarak. Bi kaşını havaya kaldırarak "bay canavar?" Dedi sinirle. "Konuya odaklan bay canavar" dedim sırıtarak. Başını hızla iki yana salladı ve bana baktı "bak beni iyi dinle. Bu gün akşama doğru bir haber aldım. Bu geçen gelen canavar varya, adı hewro" dedi ciddiyetle. "Evet hatırladım, kendi gibi adıda kaba ve kibirli"
Bu lafımın üstüne Fenrys güldü, onu ilk kez böyle gülerken görmüştüm. "Meridia, hey küçük fani oradamısın" dedi. Birden türtüldükten sonra kendime geldim. "Hı?, evet sen devam et" dedim, ciddileşmeye çalışırken. "Neyse devam ediyorum, işte o gün gidip hizmet ettiği kişiye yani Dewiro ya seni anlatmış, hewro şükürler olsun ki kokundan bir şey anlayamamış ama Dewiro seni gözetlemelerini istemiş. Her saniye seni gözetliyor olabilirler. Büyük ihtimalle buraya daha varmamıştır, şimdilik rahat olabilirsin" ben hala olayın şokundayım bu bu nasıl bir iş böyle nereye düşmüştüm böyle, başımı hızlıca iki yana sallayıp iki elimi öne doğru salladım "Dur dur. Bu Dewiro denilen kişi kim? Ve benden ne istiyor?" Dedim " Dewiro, ilk bahar krallığını yani burayı, periananın kalbini ele geçirmek istiyor, herkes ondan korkar benim sarayım dışında, ve senin insan olup olmadığını öğrenmek istiyor" dedi "eğer öğrenirse ne olur?" Dedim korkuyla " eğer öğrenirse bunu diğer kırallıklarada bildirir, ve senin bir şekilde yanına alıp ölene kadar işkence edip seninle eğlenir" dedi. "Bu kim olduğunu sanıyor böyle, kimse bana birşey yapamaz" dedim sinirle "hah, sen öyle san küçük fani" birden bir ses geldi ayak sesleri, karanlıkta hiçbirşey görünmüyordu, "Fenrys bunu sende duydunmu" dedim fısıldayarak, "Neyi?" Dedi Fenrys "Hişşşşş " dedim fısıldayarak, ayak sesleri yine geldi Fenrys bu sefer duymuştu, hemen yanıma geldi ikimizde ayağa kalktık.
Umarım beğenmiş ve heycanlanmışsınızdır:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELEZ ALFA
Fiksi Umum"Kim öldürdü!" "Neden daha kimin öldürdüğünü bilmeden gelip bana kükrüyorsun?" "Hissettim, şimdi bana söyleyin kim öldürdü?" ablamlara baktı onlara doğru gitti dayanamadım "Kim yaptı dedim?" "Ben!...Ben öldürdüm!" "cesursun" bana döndü ve yaklaş...
