24. Bölüm

596 44 16
                                        

"Ohhh" sesini duyunca yerimden sıçradım, yan tarafıma bakınca, Fenrys yanımda oturmuştu.

"Korkuttummu?"  "Hayır, sadece sessizce geldiğin için biraz irkildim o kadar"  "tamam"  "Ben eve gidiyorum"  kalktım, tam gidecekken, Fenrys bileğimden tuttu, "yanlış birşeymi yaptım?" "H-hayır"  "bak dün yaptığım şey hoşuna gitmediyse, birdaha asla yapmam ama kendimi tutamadım, özür dilerim" dedi, ne diyeceğimi bilemedim, öylece onu izliyordum, ayağa kalktı, yanıma geldi, ellerimi tuttu.

"Bak, artık içimde tutamayacağım, ilk geldiğin günden beri senden etkilendim, bu zamana kadar hiç böyle birşey yaşamamıştım, sende kimsede olmayan birşey var, peri olman, melez olman, Alfa olman veya periler için özel olman benim umurumda bile değil, ister insan ol ister peri, beni ilgilendirmiyor beni sadece sen ilgilendiriyorsun, bundan sonra ben senin için varım" dedi ve bana sarıldı. Bende öylece ona bakıyordum. "Bende senin için varım" dedim kollarımı ona sararak, böyle birşey in olabileceğini tahmin bile etmezdim, benim hissettiklerimi oda hissediyordu. Karnımda heyecanla uçuşan şeylerin olduğunu hissediyordum bu normalmi? Zamanın durmasını istiyordum.

2 AY SONRA:

Gözlerimi açtığımda Fenrys, baş ucunda koltukta uyuya kalmıştı, son günlerde benden habersiz sık sık odama geliyordu. Parmaklarımı saçlarına daldırdım, ve okşamaya başladım. Kalkıp duşa girdim, kıyafetlerimi giyip banyodan çıktım, Fenrys odada yoktu.

Saçlarımı tarayıp aşağı indim, yemek odasına gittim, Fenrys ve diğerleri kahvaltı da beni bekliyorlardı, Fenrys bana bakıp gülümsedi, bende ona gülümsedim. Masaya geçip oturdum, kahvaltı ettikten sonra her zamanki gibi Fenrys le çalışmak için arka bahçeye çıktık, Fenrys benim güçlerimi rahatça çalışmam için arka bahçede büyük bir alan hazırlatmıştı, daha öncede söylemiştim bahçe gerçekten çok büyüktü, son 2 ayda güçlerimin sandığım kadarıyla tamamını öğrenmiştim, zihin içinden konusabiliyordum, zamanı yavaşlatabiliyordum, ateşi kontrol edebiliyordum, evet kanatlarım yoktu ama uzağa zıplayabiliyordum. Bu gerçekten tuhaftı.

"Bu gün dövüş sanatlarına çalışacağız"  "tamam" dedim, "siper al"  "tamamdır" Fenrys aniden saldırdı, kolundan tutup omzumun üstünden yere serdim "hey bu gayet iyidi"  "biliyorum"  "Hadi tekrar deneyelim"  tekrar pozisyon aldık, Fenrys kolunu hızla bana doğru salladı, kolundan tutup, kasına vurdum, diğer kolunu getirdi onuda tutup karnına tekme attım, "hey yavaş, benimde canım yanıyor"  hemen yanına gittim, elimi karnına bastırdım, "canın çok yandımı, özür dilerim"  "tamam devam edelim" ben dalgınken ayağıma tersten çelme taktı yere düştüm, bende ona çelme taktım oda düştü, "nasılmış?"  "Iyi" dedi, kalkmaya çalışınca kolunu boynuma sardı, bende elimi gırtlağına götürüp, nefes borusunu sıktım, nasıl yaptı bilmiyorum ama başımı bacaklarının arasına sokup sıkmaya başladı, bacak kasına vurunca bacağını gevşetti.

Ayağa kalktım, elimi uzattım, "sandığın kadar zayıf değilim"  dedim sırıtarak, elimi tuttu aniden beni kendisine çekti, "zayıf olduğunu düşünmüyorum"  "sevindim" dedim, "tamam bırak beni"  "Ya bırakmak istemiyorsam"  "iyi bırakmak o zaman"  zorlada olsa ayağa kalktım, kolumu bırakmak zorunda kalmıştı, eve gittim, kendimi fazlasıyla geliştirmiştim, artık dayanamıyorum, o pisliği öldürmek istiyorum, odama gidip oturdum, ahhh, onu nasıl öldürecektim?, ahhh. Başımı ellerimin arasına alarak düşünmeye başladım, kapı açıldı, içeri Fenrys girdi arkasından kapıyı kapatıp aynanın önündeki koltuğu önüme çekip oturdu.

"Anlat bakalım"  "neyi?"  "Bak güzelim, bu aralar fazla düşünceli olduğunun farkındayım"  "kendimi yeterince hazır hissediyorum, o iğrenç lordu öldürmek istiyorum"  "sabret, sabret inan bana bunu zevkle yapacaksın"  "inanıyorum"  dedim, gelip bana sarıldı.

MELEZ ALFAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin