Hiç düşünmeden Lorys in kellesini koparttı.
Lorys in kellesini eline alıp havaya kaldırdı, haber borusu ötünce herkes Meridia ya baktı, "BİTTİ HERŞEY BİTTİ, O ARTIK YOK" diye bağırdı Meridia, herkes saygı gösterip diz çöktü, yaratıklar dahi.
Fenrys Meridia nın yanına geldi, elini omzuna koydu, "biliyordum" dedi gülerek, "herşey bitti Fenrys, sonunda annelerimizin ve babalarımızın tüm masum insanların intikamını aldık Fenrys" dedi ağlayarak, Fenrys ona öyle bir sarıldı ki, Meridia iki adım geriye gitmek zorunda kaldı.
"Bitti Meri, bunu başardın, sen başardın artık mutlu olabileceğiz" dedi Fenrys in gözünden istemeden yaşlar aktı, aniden Rowan ve Teresa koşarak ikisine sarıldı, "başardık" diye bağırdı Teresa, "helal sana Meridia o nasıl bir kesişti" dedi Rowan, hepsi kendini tutamayıp güldü, Meridia nın aklına Skeyri geldi.
Gözü Skeyri yi aramaya başladı, "kime bakıyorsun Meri?" Dedi Fenrys, "Skeyri" "Ne Skeyri mi?" Dedi Fenrys.
Meridia cevap vermeden yürümeye başlıyordu, sezgileri onu Skeyri ye yönlendiriyordu, Skeyri yi gördüğünde, diz çökmüş ağlıyordu.
Meridia Skeyri ye doğru gitti, yanına gidip ona baktı, "niye ağlıyorsun" "yıllarca bu babamı öldüren adamın yanında nasıl kaldım ben?" "Ne?" Dedi Meridia, "kendi halkımı öldüremezdim, öylece duruyordum, bana yaklaşan birisini gördüm, bana saldırmak için hazırlanıyordu, o b-benim amcam gibi gördüğüm biriydi, beni öldürmek istedi, onu öldürmek zorundaydım eğer bunu yapmasaydım o beni öldürecekti, ölürken Lorys in babamı öldürdüğünü söyledi" dedi ağlamaya devam ederek.
Meridia elini Skeyri nin omzuna koydu "Skeyri bunu sen bilemezdin, kendini suçlama" dedi, "teşekkürler Meridia benim intikamımı almış oldun, sana minnettarım" dedi Meridia ya sarılarak, Meridia bu tepkisine karşı çok şaşırmıştı ama sonra onu teselli etmek için oda ona sarıldı, bunu gören Fenrys çok öfkelenmişti.
"Sen iyi birisin Skeyri, sen iyi birisin" dediğinde Skeyri Meridia ya baktı, "hayır Meridia ben iyi biri değilim, yıllarca o iğrenç adama hizmet ettim, insanları öldürdüm, o pisliğe yardım ettim" dedi, "inan bana bunu senin yerinde olan herkes yapardı, kaç yaşından beri onunlasın?" "5 yaşımdan beri onunlayım babam öldüğünden beri" "bu senin suçun değil Skeyri, seni büyüten kişi seni yanlış yola çevirmiş, ama artık kendine geldin, bitti artık yok" dedi, "benim artık kalacağım bir yerim yok, savaşta halkıma yardım etmediğim için beni asla almazlar, ormana girmeme bile izin vermezler" dedi, Meridia biraz düşündü.
Meridia Skeyri nin kolundan tutup onu ayağa kaldırdı, birlikte Fenrys lerin yanına gittiler "Ne yapıyorsun sen Meri?" Dedi Fenrys sert bir tavırla, "sonra anlatırım, Skeyri artık bizimle kalacak, o artık bizden biri" dedi ğinde herkes şaşırmıştı, Skeyri bile, "ne sen ciddimisin?" Dedi Fenrys, Meridia Fenrys in kolundan tutup onu uzak bir yere götürdü, Skeyri nin ona anlattığı herşeyi anlattı, Fenrys hala kızgındı, "Fenrys, o olmasaydı ben ölmüş olacaktım, o olmasaydı ben şimdi burada seninle birlikte olamayacaktım, o benim hayatımı kurtardı" dediğinde, Fenrys Meridia ya baktı, "M-Meridia" dedi ona sarılarak, "bi düşün Fenrys, o benim hayatımı kurtardı, ben Lorys le boğuşurken arkamdan gelen yaratığı o öldürdü ve sonra bana bitir işini Meridia diye bağırdı, sence bu düşmanmı, onun gözü açıldı kaçkere ben kötü biriyim dedi biliyormusun? Fenrys herkes hata yapar o da yaptı, onuda bizden biri olarak görelim, o da bizim kardeşimiz olsun" dedi Meridia.
Fenrys kollarını Meridia dan ayırıp gülümsedi, "seni bana bağışlayan birini ben kardeşim gibi görmeyecekmiyim?" Dedi, Meridia kendini tutamayıp Fenrys in yanağından öpüp ona sarıldı, ve birlikte onların yanına gittiler, Fenrys ilk başta Skeyri ye çok sert baktı.
"B-beni affedin, o pisliğin nasıl biri olduğunu bilmiyordum, yıllarca ona hizmet ettim, yıllarca, gerçekten çok özür dilerim, isterseniz beni öldürün ama affedin" dedi Skeyri, ağlayarak, Fenrys Skeyri nin omuzlarından tuttu, "kaldır başını kardeşim, artık bizden birisin, bana hayatımdaki en önemli şeyi bağışladın sana minnettarım" dedi, Skeyri şaşırmıştı, ne dediğini anlamamıştı.
Teresa ve Rowan da şaşırmış onlara bakıyordu, "Biri ne olduğunu anlatacakmı?" Dedi Teresa, "eve gidelim anlatacağım" dedi Fenrys. Atlarına binip eve doğru yola çıktılar, Fenrys ve diğerleri önde gidiyorlardı, Skeyri Meridia ya yetişti, "Ş-ş-şey Meridia, gerçekten özür dilerim" "uzatma kardeşim, özürde dileme, çünkü bu olanların hiçbiri senin hatan değildi" dedi Meridia, "biliyormusun? Hayatımda ilk kez birine sarıldım" "s-sen ciddimisin?" Meridia çok şaşırmıştı.
"Evet, ve sana sarılmak çok iyi geldi" "Ah gerçekten daha önce hiç birisine sarılmadınmı?" "Bizim orası sevgisiz dir, hele o canavarın yanındayken" "anlıyorum seni" dedi ona gülümseyerek.
Eve gelmişlerdi, atlardan inip evin içine girdiler, "evet Skeyri bak ben buraya ilk geldiğimde kendimi çok kötü hissediyordum, ama daha sonra anladım ki bu insanlar gerçekten mükemmel ler çok iyi ve temiz kalpliler inan bana, şimdi benim buraya alışmam uzun sürdü çünkü ben buradan kendimi hep uzak tuttum, ama sen öyle olma değilmi çocuklar" dedi Meridia onlara bakarak, "E-evet, kendini uzak tutma" dedi Rowan, "Hadi geçmişini unut, yarın yep yeni bir sayfa açacağız, unutmayın herşey bitti artık mutluyuz sorun yok.
Yarın çok güzel bir gün olucak, Skeyri yarın kalktığında sanki yıllardır buradaymışsın gibi hisset tamammı, sende bizdensin artık" dedi gülümseyerek, "Luc" "evet lordum" "Skeyri ye hemen bir oda hazırla" "tabi lordum" dedi giderek.
Hava iyice karamıştı ve çok yorgunlardı, Meridia Skeyri yi odasına götürdükten sonra kendi odasına gitti, biraz durduktan sonra Fenrys Meridia nın odasına girdi, "Meri" "evet?" Dedi Meridia ayağa kalkarak, Fenrys birden ona sarıldı, Meridia da ona sarıldı, "herşey bitti, artık sorun kalmadı, şu an annemlerin ve babamların nasıl mutlu olduğunu hissedebiliyorum" dedi Fenrys, "şey annemLERİN , babamLARIN?" "Şey daha kolay oluyor ç-çenem yorulmuyor" "tamam öyle olsun" dedi Meridia gülerek, koltuğa oturdular.
Daha sonra kapı çaldı, gelen Skeyri ydi, "şey gelebilirmiyim?" "Ah tabi gel" dedi Meridia, "sizi rahatsız etmedim değilmi?" "Et-" Fenrys lafını bitirmeden Meridia Fenrys in koluna vurdu, "ay özür dilerim Fenrys, hayır ne rahatsızlığı" "herşey için çok teşekkür ederim" "Ne dedik biz, teşekkür ederim özür dilemek falan yok, burada yıllardır birimle kalıyorsun, kendi tarzında konuş kendin gibi davran, değilmi Fenrys" "evet, bak kardeşim bunun sözünü dinlemezsen başına bela olur" dedi Fenrys çaktırmadan, "duyuyorum" dedi Meridia, Skeyri güldü, "tamam hadi ben gidiyorum, olanları biraz düşünüp unutmaya çalışacağım" "tamam iyi geceler Skeyri" dedi Meridia,.
"iyi geceler güzellik, iyi geceler patron" dedi ve gülümsiyere çıktı, "Fenrys, lütfen" "Ne yaptım, sana birşeymi oldu, ne oldu?" " unut artık geçmişte olanları çocuğun yaşadıkları çok ağır" "tamam, meri senin için yapacağım" "benim için değil kendiniz için yapın, Rowan ı nasıl seviyorsan onuda öyle sev" "tamam ufaklığım hadi sen uyu" dedi Meridia nın alnına bir öpücük kondurup odasına gitti.
Fenrys biraz düşündükten sonra kendini Skeyri nin yerine koydu, ve onun durumunu anladı, artık herşeyi unutmaya hazırdı, yeni bir sayfa açmaya hazırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELEZ ALFA
General Fiction"Kim öldürdü!" "Neden daha kimin öldürdüğünü bilmeden gelip bana kükrüyorsun?" "Hissettim, şimdi bana söyleyin kim öldürdü?" ablamlara baktı onlara doğru gitti dayanamadım "Kim yaptı dedim?" "Ben!...Ben öldürdüm!" "cesursun" bana döndü ve yaklaş...