MELEZ ALFA

FİNAL

Gözlerimi açtığımda güneşin o narin ve güzel ışığı pencereden içeri sızıyordu, derince esnedikten sonra duş almak için kalktım, birden kapı açıldı, içeri Beta girdi, durup bana baktı sonrada sarıldı "hey dur yavaş" "gerçekmiş, gerçekmiş, gerçekmiş"  "Dur ne gerçekmiş?"  "senin gerçekten yanımda olduğun ve dün yaşadıklarımın gerçek olup olmadığına bakmak için gelmiştim"   "gerçek olup olmadığını odandanda anlayabilirdin ki"  "diğer evimiz buraya az çok benzediği için buraya gelmek istedim"  "diğer ev mi?"  "Öf sana dün herşeyi anlattık ya"  "ha tamam"  "neyse ben şimdi gidiyorum enişteye sarılmaya o olmasaydı biz şimdi birlikte değildik" dedi.

"Tamam, yavaş git ama"  Beta arkasına dönüp koştu, daha kapıdan çıkmamışken Skeyri ye çarpıp yere düştü "Ah bana çarpan ayı kimdi" dedi başını sıvazlayarak, Skeyri yanına eğilip onu kaldırdı, "ş-şey üzgünüm, iyimisin?" Beta başını kaldırıp ona baktı, Beta nın şu ana kadar Skeyri yi yiyip bitirmesi gerekiyordu ne oldu buna?

"Beta iyimisin, beta heyy duyuyormusun beni?" Dedim onu dürterek, "ha? Evet tamam, sorun yok iyiyim"  "sen eminmisin?"  "Evet dedim ya Meri, sorun yok"   "şey gerçekten üzgünüm, istemeden oldu" dedi Skeyri "yok, yok canım o kadar yanmadı zaten"  "tamam sıkıntı yoksa ben duşa gireceğim, sen ne için gelmiştin abi" ...  "abi!"  "Heh, hiç sana bakmaya gelmiştim"   "anladım tamam yemekte görüşürüz"   "t-tamam" dedi Betaya bakarak, bu ikisine birşeyler oldu yoksa, ayy ne güzel olurdu.

Beta bana son bir kez bakıp gitti, Skeyri arkasından uzun uzun gülümseyerek baka kalmıştı, kessin birbirlerine tutuldular.

Neyse bekleyelim ve görelim.

Yazarın ağzından:

Meridia az önce olan şeylerin düşündüğü gibi olmasını çok istiyordu, duşa girdi.

Beta koşa koşa Fenrys in odasına girdi, "enişte günaydın" dedi içeri hızla girerek, Fenrys uyanmış duşa girmek üzere hazırlanıyordu, Beta koşa koşa ona sarıldı, "hop hop hop yavaş, bu güzel günü neye borçluyuz?"   "Sana, sen olmasaydın ben burada onu abimin, babamın, annemin, ablamın, yerine koyduğum kişinin yanında olamayacaktım, sana çok çok çok teşekkür ederim"    "bak onun kardeşi benimde kardeşim, onun ablası benimde ablam, onun ailesi benimde ailem"    "onu çok seviyorsun değilmi?"    "Herşeyden çok, şey Beta bende bu konu hakkında seninle konuşacaktım, bana yardım edebilirmisin?" Dedi Fenrys.

"Tabiyki, ne konuda?"  "Ben Meridia ya evlenme teklifi etmek istiyorum, bana yardım edermisin"   "Ah tabiy ki ederim ama ne yapacağız?"   "Bak Skeyri uçabiliyor"  "Ne ciddimisin?"   "Evet unutma biz periyiz"    "unuturmuyum"  "aha evet, şimdi şöyle yapıcaz..." Fenrys, Meridia ya evlenme teklifi yapacağı için çok heyecanlıydı, Meridia ise herşeyden habersiz, yemeğe inmek üzere hazırlanıyordu.

Mirri çok mutlu ve huzurluydu, onca olandan sonra tekrar kardeşiyle yan yana gelmeleri büyük şanstı onlar için, periena ya gelmeden önce Meridia nın ya öldüğünü yada köle olarak kullanıldığını düşünüyorlardı Fenrys in herseferinde onlara Meridia iyi ve güvende demesine rağmen. Şu an rüyadaymış gibi hissediyorlardı, koskocaman bir aile olmuşlardı, birbirlerine güvenen, birbirlerini seven ve daha nice tatlı hadiselerin olacağı güzel bir aile olmuşlardı.

Herkes kahvaltı yapmak üzere aşağıya inmişti, bir kişi hariç Fenrys planlarını hazırlarken yemeği unutmuştu, son anda aklına gelmiş yetişmek için kanatlarını çıkartmış uçarak şatoya geliyordu, Meridia nın gözleri kapıdaydı bu aralar Fenrys için fazla endişeleniyordu, Fenrys sık sık ortalıktan kayboluyordu, "Çocuklar ben bir Fenrys e bakıp geliyorum" dedi ayağa kalkarken tam o sırada Fenrys odanın kapısını açtı, Meridia, Fenrys e bakarak telaşlı ifadenin yerine sıcak bir gülümseme brakmıştı, aynı tepkiyi Fenrys de yapmıştı.