Connecting Threads (Book 2 of KOV series #2)

II: The Cursed Castle

**************************

Psyche Valentine Collins

Nang matapos na ang klase namin, wala na akong ibang gagawin kaya nag-pasya na akong mag-paalam kay Mace. Isa pa, he's also busy. May gagawin pa raw siya at dahil wala naman akong ibang pag-kakaabalahan, dumiretso na agad ako sa parking lot para kunin ang sasakyan ko. I'm going home.

Ang dahilan kung bakit wala akong gagawin, Eros told me to take a day off because he doesn't have any tasks for me then Nana also informed me na wala na akong gagawin sa Classico Hotel kaya hindi na dapat ako mag-alala but I'm sure that the two of them just wants me to go to the mansion.

Which is definitely not happening at all costs.

Kahit ano pang gawin o sabihin nilang lahat, hinding-hindi nila ako mapapa-payag sa gusto nila. Another thing is that wala naman akong gagawin doon, kakain lang naman kami at hindi mawawala ang pag-tatalo tungkol sa nakaraan na hanggang ngayon ay buhay na buhay pa rin sa mga isipan namin.

Dalawang taon na ang nakakalipas, our wounds should have started to heal and everything should be back to normal but nothing around us is normal at all. Gusto nila akong mag-tungo sa mansyon kahit alam naman nilang lahat na ako ang pinaka-naapektuhan sa mga nang yari? Talaga bang gusto nila akong masiraan ng bait??

Even if nandoon pa silang lahat, none of them will be able to stop Dad from messing with me. Same goes with my evil sisters, those people doesn't give a damn about me. Maka-sarili silang lahat, all they think about are themselves and I know that I will never ever be included on their thoughts.

Ngayon, kasalukuyan pa rin akong nasa loob ng sasakyan ko.

Medyo traffic kase ngayon dahil mayroong nasirang poste ng kuryente, delekado iyon kaya inaayos na agad nila. Umaandar naman ang mga sasakyan sa harapan ko, paunti-unti nga lang. I'm not in a hurry or what, si Eros at Nana na ang nag-sabi na huwag akong pumasok sa DWSI o sa Classico Hotel.

Sa tingin ba nila ay pupunta ako sa mansyon kung wala na akong gagawin? Are they nuts?

I'm not even asking for too much, all I want is for them to let me be. Why can't they understand that I don't want to be in one place with my Dad?

I'll be able to handle if it's only my evil Sisters but with my Dad?

No, hindi ko talaga kakayanin. Mas gugustuhin ko pa na bigyan na lang nila ako ng madaming gawain kaysa mag-punta sa mansyon at makipag-talo sa kanila. Arguing with them will only make my tears come out, I won't be able to stop it.

Makalipas ang dalawang oras na byahe, naka-balik na ako sa Condo Unit ko. May araw pa sa labas dahil alas-dos pa lang ng hapon, maaga lang talaga kaming umuwi ngayon. Ala-kwatro pa talaga ang tapos ng klase namin pero dahil sa isang unexpected na emergency meeting, pwede na kaagad kaming umuwi.

I have absolutely no idea kung para saan ang meeting na iyon because nobody informed me about it but I don't think it's really important, baka may nakalimutan lang na ipaalala ang Principal kaya nag-patawag siya ng Meeting.

Isa pa, hindi niya naman ipinatawag ang lahat ng mga guro. Ang iba sa kanila ay patuloy pa rin sa pag-tuturo kaya hindi lahat ng estudyante ay maagang umuwi sa mga bahay nila.