Lavigne #4: Love Bites (Akio Lavigne)

LOVE 6

LOVE 6

DUMATING ang araw ng kanilang pag-iisang dibdib ni Rafael ngunit isang malaking delubyo sa buhay ni Quinn ang nangyari. Labis ang kaba ni Quinn habang sakay siya ng wedding car papunta sa ospital.

Tinakbo sa hospital ang kanyang ama na si Joey dahil sa atake sa puso sa kalagitnaan ng paglalakad nila sa altar. Walang humpay sa pag-iyak si Quinn habang nakahawak a kamay ni Rafael. He never stop in comforting Quinn. Ngunit walang talab dahil nanginginig ang buong katawan nito sa takot.

Noon pa man ay may kaso na sa sakit sa puso ang ama ni Quinn. Hindi pinaalam ng mag-asawa ang patungkol sa kondisyon nito dahil siguradong hindi tatapusin ni Quinn ang pag-aaral para lamang makapagtrabaho.

"Come on, Tatay Joey will be okay."

"May sakit na pala siya noon pa, walang sinabi si Mama. Sana tumigil ako para makapag-ipon para sa puso niya. Sana hindi na lang ako nag-aral para naagapan si Papa."

Nang marating nila ang ospital, hirap man a pagtakbo si Quinn tinuloy pa rin niya upang malapitan ang kanyang ama.

"Kumusta na po?" aniya ni Quinn sa kanyang Ina na hindi kumikibo at umiiyak lamang ito.

"Hija, your father needs an urgent heart transplant. Kung hindi ito maaagapan, mas lalala ang kondisyon niya," wika ni Zenaida.

Mas lalong gumuho ang mundo ni Quinn dahil alam niya kung gaano kahirap pumila sa heart transplant.

"Paano po? Gusto ko pa po na bumuti si Papa."

"Huwag kang mag-alala, inaasikaso ni Ivan ang dokumento niyo. Dadalhin ko kayo sa America nang mapagamot ang Papa mo."

Biglang hinagkan ni Quinn si Zenaida at hindi makapaniwala na sobra-sobrang buti ng puso nito.

"Maraming salamat po, hindi ko po alam kung paano ko kayo babayaran."

"No, you are my wife. Anak ka na rin ni Mama. Hindi man natuloy ang kasal, pwede naman tayong magpakasal do'n," giit ni Rafae at nag-iwan ng halik sa kanyang pisngi. "So don't cry, okay?" dagdag ng nobyo at muling humalik sa kanyang noo.

Tumango naman si Quinn at hinagkan si Maricar. Nilingon niya ang kanyang ama na payapang nagpapahinga. She never changed her clothes at gusto niyang katabi lamang si Joey hanggang sa bumukas ang mga mata nito.

Naglalakad si Rafael papunta sa kanyang sasakyan upang puntahan ang kanyang ama na si Ivan. Nais niya itong tulungan upang mas mapabilis ang pagpunta nilang lahat sa America.

Napatigil si Rafael nang makita niya ang biglang pag-ring ng kanyang cellphone. It's a different country code number o mula ito sa ibang bansa. Lumunok si Rafael at buntong-hininga bago tuluyang sinagot ang tawag.

"Please come home," isang hagulgol mula sa kabilang linya ang sumalubong kay Rafael. Hindi siya sumagot at pinatay ang kanyang cellphone.

Dali-daling sumakay ang binata sa kanyang sasakyan at mahigpit na hinawakan ang manibela. Bigla na lamang sinabuntan ni Rafael ang kanyang uno at tinakpan ang dalawang teynga.

"No, please. I don't want you to come back. No, please," he pleaded. Para bang bumalik sa nakaraan ang binata at pilit sumasagi sa kanyang isip ang nakaraan.

The day he almost lose himself and his life dahil lang sa isang babae. Paris Anderson, his long term girlfriend mula pa noon na nasa America siya. Until one day, dumating kasal nila at hindi siya sinipot ng nobya. Napagkaalaman niyang buntis ito sa ibang lalaki. Labis ang sakit na kanyang naradaman, mula sa pagkalalaki niyang yinurakan ni Paris.

Zenaida sent him to the healthcare unit. Nasiraan ng bait si Rafael dahil sa sobra-sobrang depresyon na inabot kay Paris. Ngunit ngayon na pagkatapos ng ilang taon, muli siyang ginugulo ng dating nobya.

Nagising sa katotohanan si Rafael nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Nakita niya ang mukha ni Quinn bilang kanyang wallpaper.

"Where are you?" bungad ni Quinn.

"Outside the hospital. Pupuntahan ko si Dad para tulungan kay ninong na asikasuhin ang dokumento natin."

"I-I n-need your hug," malungkot na tono ng boses ni Quinn.

"I will come back. Hintayin mo ako d'yan. Please don't cry, okay? I love you Quinn."

"I love you too."

LUMIPAS ang ilang linggo at matiwasay na nakapunta ng America ang buong pamilya. It was an urgent flight para kay Joey. Iniwan ni Quinn ang buhay sa Pilipinas pati na ang kanyang pag-aaral.

"You need to enroll nang mahabol mo ang taon ng pag-graduate mo," aniya ni Maricar.

"Ma, ayoko nang umasa sa pera ni Rafael. Hindi pa kami kasal at napakarami na niyang nagastos sa akin. Nagmumukhang hinuhuthutan ko siya. Lalong pinagagamot na nila si Papa."

"Anak, binibigay nila ito ng libre."

"Ma, hindi kaya nang konsensya ko. At saka wala naman edad ang pag-aaral. Pwede pa akong mag-aral kahit anong edad ko gusto. Ang importante mabantayan ko rin po si Papa. Lalo ka na ma, tumatanda ka na, hindi naman pwedeng magdamag kang gising lagi. Eh ako mas bata sa'yo at kaya kong mapagod ng husto. Huwag kang mag-alala sa akin at maghahanapo ako ng part time rito."

"Patawarin mo ako anak, hindi kita mabigyan ng maayos na buhay."

"Ma, kung bibigyan ako ng Panginoon na mamili ng magulang, kayo pa rin ang gugustuhin ko. Kahit mahirap tayo hindi niyo ako pinabayaan. Huli man ako sa pag-aaral pero hindi niyo ako ginutom at sinaktan. Basta Ma, gagaling si Papa at makakapaglibot tayo rito sa Disneyland."

"Oo anak, pangarap mo iyon noong bata ka pa diba?"

"Tayong pamilya ay pupunta ro'n," humalik si Quinn sa kanyang ina at mahigpit na hinagkan. Pilit niyang tinatago ang luha dahil ayaw niyang magmukhang mahina sa ina.

Kinagabihan, napalingon na lang si Quinn nang tawagin siya ng kanyang nobyo na si Rafael. May dala itong kape at inabot sa kanya.

"I will hire a caregiver for your Dad."

"Hindi na, tama na ang gastos."

"You are my wife."

"Hindi mo pa ako asawa, at kahit na maging mag-asawa tayo, ayokong maglustay ka nang husto."

"Para naman iyon sa'yo at sa magulang mo. Hindi ka ba natutuwa?"

"Natutuwa ako pero ayokong magmukhang ginagatasan lang kita."

"Come on, don't think like that. Mahal kita kaya tinutulungan kita, kailangan ng caregiver para makabalik ka sa pag-aaral. Hindi pwedeng tumigil ka na naman."

"Please Raf, gusto kong bantayan si Papa hanggang sa gumaling siya. Pakiusap at gusto kong alagaan ang tatay ko. Ang pag-aaral pwede ko naman iyan gawin sa susunod. Tumatanda na ang magulang ko hindi mo alam ang pwedeng maging kasunod na mangyayari. I want to spend my life with them," muling lumuha si Quinn habang nakaharap sa kanyang nobyo."

"Okay, huwag ka nang umiyak. I know how much you love your parents," inalis ni Rafael ang salamin niya at pinunasan dahil lumabo at nagkaroon ito ng luha.

"I want to give you everything, but I am not a perfect man. I am not perfect, Quinn."