Pagod na pagod ako ng makauwi ako sa condo. Hindi din ako nakaalis agad sa sasakyan ni Raj. The reason why I got home is that dumating yung driver niya to drive his car and take me home.
Nawala ang lakas ko sa nangyari. Kinain nito ang lakas para sa buong araw. Isama mo pa ang pag-aalala ko para sa kanya.
Sumuko siya agad. He didn't explain anything to them. He just gave his both arm without explaining and such.
Sumalampak ako sa sofa at pumikit ng mariin. Long time ago, Rajan's words was the only thing I dreamt about. Naalala ko pa kung paano ako humanga at paano ko siya pinangarap noon. Kung paano ako umasa na sabihin niya yung mga salitang lumalabas sa bibig niya kanina.
Hindi ko maiwasan mangiti habang umiiyak. Naalala ko din kase kung paano niya ko paulit ulit sinabihan na hindi niya ako gusto. But now? How can I assure that he's telling the truth? All I can is bitterness.
Kinuha ko ang cellphone ko para sana tawagan ang anak. Sa panahon kase na pakiramdam ko ay mahina ako, si Riley lang ang laging tinatakbuhan ko. Isang tawa lang niya ay natatanggal lahat ng hirap at pagod ko.
But then.. how can I tell Raj na may anak kami? Maniniwala kaya siya? Paano kung hindi? Ang daming tanong sa utak na hindi ko masagot. Sa huli... takot ang nararamdaman ko. Takot para sa sarili at takot na masaktan ang anak ko.
Sa estado ni Raj ay mukhang hindi niya ako titigilan. But some part of me is still believing that he might be gone again like he always do.
Nakatitig ako sa picture sa cellphone ko na karga ko si Riley habang malaki ang ngiti namin. I was so determined to do everything para sa kanya. Ngaun, pakiramdam ko ay gusto kong sumuko na.
I was going to dialed his number when my phone rang. Nagulat ako ng si Sir Brent iyon.
"Hello?" Salita ko ng masagot ang tawag. I heard him laugh while someone is cursing near him. Hindi lang ako sigurado kung si sir Anton iyon.
"What happened?" Natatawang salita ni sir Brent. Medyo naguluhan pa ako sa tanong niya at medyo maingay din ang kabilang linya.
"Ano po ibig sabihin niyo sir?" Tanong ko. Hindi ko kase masyado maintidihan dahil mayroon nagmumura at naririnig ko din ang hagikgik ni Bree.
"Sir?" Ulit ko pa.
"Sorry, ano nangyare kay Raj? Diba kayo ang magkasama? He's all over the news." Salita niya. Pumikit ako ng mariin. Wala pa man isang oras iyon nangyare ay kalat na kalat na. See? Yan yung isang bagay na hindi niya maintindihan.
"At nasa news na may kasama siyang babae. Careful next time,Gotica. The people in our world is very determined to hunt you down. To know that girl. Tinawagan kita to warn you. I don't care about Raj kase malulusutan niya iyon. Pero paano kayo ng anak mo diba?" He said. I even sense his concern. Tumango ako sa kanya kahit hindi naman niya nakikita.
"I know it's been a long day for you. Call your son and take a rest. Bukas kana pumasok." He said then hang the phone.
Ni hindi na niya ako hinayaan magsalita at mag explain. Nakakataba lang ng puso dahil kahit hindi kami magkakilala talaga ni Sir Brent, I can feel his genuine concern about me and Riley.
Bahagyang nawala ang pag-aalala ko kay Raj dahil kay sir Brent. Alam ko naman na tama siya. Malulusutan ni Raj iyon. But then, a part of me still felt guilty.
Maingay ang cellphone ko dahil sa text at messages sa Facebook ni Alice at Raffy. Kumalat talaga ang balita about kay Raj.
"Ikaw ba yun kasama niya?" Tanong ni Alice ng masagot ko ang tawag. Wala talagang preno o paligoy ligoy ang babae na'to.
BINABASA MO ANG
Our Strings (Strings Series 3)
Non-Fiction"Ayokong pakasalan mo ako dahil sa obligasyon mo!" she said. "Then what do you want?" he said confused. "I want you to marry me because you love me.." she wiped her own tears. "Yung ako naman.. yung ako lang..."
