Hindi ko alam kung tatakbo ako o piliin nalang na kainin ako ng lupa ngaun. Mariin ang titig ni Raj kay Riley habang mabilis ang pag taas at baba ng dibdib niya.
"What to do?" Mahinang bulong ni Alice. Humigpit ang hawak ko sa kamay ni Riley.
"Mama, I think I know him." Salita ni Riley. Nahuli ko na nakatigin din pala ang anak ko kay Raj. Humigpit lalo ang hawak ko sa kamay ng anak ko.
Marahan naglakad si Raj papunta sa amin. Sa hindi ko alam na dahilan ay biglang may naglabasan na studyante mula sa entrance ng hotel kaya nawala kami sa mata ni Raj.
Mabilis akong gumalaw. Hinila ko si Riley at patakbong pumasok sa hotel.
"Gotica!" Sigaw ni Raffy Alice at si Raj na din. Binalewala ko sila. Sinamantala ko ang pangyayari para makatakas.
"Move fast Riley." Sagot ko sa anak na halos magkapatid patid na sa paghila ko. I know it's not good pero hindi ko pa alam ang isasagot ko kung sakaling mag abot kami ni Raj.
Hingal na hingal na ako at hindi alam kung saan tatakbo. Malaki ang hotel na ito at hindi ko naman talaga kabisado.
"Mama, why are we running?" Inosenteng tanong ng anak nang huminto kami. Kita ko ang hingal at pagtataka niya pero binalewala ko pa din.
"Gotica!" Sabay kami napatingin ni Riley kay Raj na halos malapit na sa amin. Hinawakan ko ulit ang kamay ni Riley at nagsimulang tumakbo.
"Mama, I'm tired." Sagot ni Riley at pilit kumakawala sa kamay ko. Hindi ko iyon pinansin. Lumiko ako sa hallway na hindi ko alam kung saan patungo.
"Dito dali." Halos mapalundag ako ng lumitaw si Raffy sa harap namin ni Riley.
"Jesus, Raf!" Sagot ko na medyo hingal pa at hawak ang dibdib.
Kinarga niya ang anak ko at mabilis kami naglakad na halos patakbo. Pagliko namin sa isang hallway to open the fire exit at bumungad si Raj at nagkabanggan kami.
"Uhhh," salita ko dahil sa impact ng sakit. Napahiga ako sa sahig. Mabuti nalang at carpeted ito kung hindi ay lagas lagas na ang likod at ulo ko sa lakas ng impact.
Dahan dahan kong dinilat ang mga mata ko habang nakangiwi. Mukang umikot pa ang mundo ko dala ng hilo.
"Are you okay mama?" Tanong ni Riley. Siya agad ang bumungad sa akin. Magsasalita sana ako ng lumitaw si Raj st walang emosyon nakatingin sa akin.
Ganun pa man ay tinulungan niya pa din akong tumayo. Wala akong nagawa kundi tanggapin ang kamay niya. Nanginginig ang kalamnan ko habang tumatayo. Si Raf sa gilid ay hindi ko maipinta ang itsura. He is more on annoyed.
"Mama, are you okay? Why are we running?" Tanong ni Riley. Tumingin pa siya kay Raj at ngumiti. "Thank you for helping my mama sir." Salita niya.
Nakuha ni Riley ang atensyon ni Raj. Tumitig siya sa anak. Walang bakas ng kahit ano sa mukha ni Raj. Sobrang seryoso niya at tila ba inaalam ang bawat detalye ng mukha ni Riley. Nakita ko kung paano kumunot ang noo niya sa harap ng anak ko.
"You're welcome. May I know your name?" Tanong ni Raj sa anak. Tila ba may inaalala sa pagtitig kay Riley. Parang sasabog ang puso ko ngaun sa sobrang takot at kaba. Gusto kong umiyak ngaun at yakapin ang anak pero wala akong nagawa. Tumunganga ako sa kanilang dalawa.
Kahit si Raffy ay hindi na makapagsalita at wala nang magawa.
"I'm Prince Riley Gatchalian sir." Proud na sagot ni Riley. Natutop ang dila ko. I can't control what is happening now. I know this is inevitable but I didn't expect that it will happen this way. Bakit ganito pa? Bakit ngaun pa?
BINABASA MO ANG
Our Strings (Strings Series 3)
Non-Fiction"Ayokong pakasalan mo ako dahil sa obligasyon mo!" she said. "Then what do you want?" he said confused. "I want you to marry me because you love me.." she wiped her own tears. "Yung ako naman.. yung ako lang..."
