Maaga akong nagising dahil papasok na ako ngaun sa opisina. Kahapon ay bumalik na ako sa online class ko at ngaun ang pagbabalik ko sa Ibanez.
Noong nagdaang araw ay naging maayos ako. Everyday, Raj is proving me that it's worth it to fight for this time.
Pati si Riley ay walang mapaglagyan ng tuwa ng malaman niya na ikakasal na kami ng papa niya.
Nagtimpla ako ng kape at basta nalang ipinusod ang buhok ko. Medyo napuyat pa ako dahil halos umaga ng umalis si Raj mula dito sa condo ko.
He insisted to pay for everything para hindi na ako magtrabaho sa Ibanez. Palagi niya kase sinasabi na hindi naman pera niya ang gagastusin ko kundi ang pera na iniwan sa akin ng tunay kong ama. I declined him always. Ayokong gumalaw ng pera na hindi naman akin. Besides, nandito pa din sa puso ko ang kagustuhan na magtagumpay mula sa sarili ko.
I want to gain something with my own will. Ayokong umasa sa kahit ano kahit sabihin pa nila na pera ko iyon.
Umupo ako sa veranda at tinanaw ang kalawakan ng skycrapers mula dito. Hinigop ko ang kape at huminga ng malalim. Natutuwa sa mga nangyayare nitong nakaraan.
Tinanaw ko ang singsing mula sa akin daliri. Ito ang isang bagayna hindi ko inaasahan. I dreamt about it but I didn't expect for it.
Minsan kase ay expectation ang nakakasakit sa sa atin. If it's going to happened, it will happened.
Kakatapos ko lang tawagan si Riley. Nagpapaaalam pa siya na sasama siya sa papa niya sa office nito ngaung araw kaya pinayagan ko nalang. Raj also mentioned it to me last night.
Ayoko na kasing maulit na bigla nalang mawawala ang anak ko. Besides, alam ko naman na hindi siya papabayaan ni Raj kung sakali.
"Hello?" Nag- ring ang cellphone ko kaya mabilis ko itong sinagot. Si Raj. Simula nag kaayos kami ay palagi siyang gayan. He always kept me updated at palagi akong kinakamusta.
"Good morning, baby.." his voice is husky that sent shiver down to my spine. Tumayo ang balahibo ko ng literal. Kinagat ko ang pang ibabang labi para pigilan ang nararamdaman.
"Good morning." Sagot ko. Humigop ulit ako ng kape.
"I just woke up." He said again. His voice is too sexy to handle. Ugh! Why are you like that, Raj?
"You are early. Diba mamaya kapa?" Sagot ko ulit. Masyado kasing maaga ang gising niya today. He didn't usually wake up this early. At saka mamaya pa naman alas diyes ang pasok niya sa opisina niya.
Humalakhak si Raj kaya lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Mararamdam mo na genuine ang halakhak niya na tila ba walang pinopoblema.
"Yes baby. But my phone is kept on ringing." Sagot niya ulit. Kumunot ang noo ko. Sino naman ang tumatawag sa kanya ng ganitong aga? I'm pretty sure that it wasn't me though.
"Sino tumatawag sayo?" Nanliit ang mga mata ko kahit hindi naman niya nakikita. Bumuntong hininga si Raj sa kabilang linya.
"It's our son. He is asking me to fetch him and eat pancake outside. Hindi daw masarap ang pancake sa bahay niyo." He laugh again. But this time, mas matindi ang pagtawa na ginawa niya.
"Stop it!" Natatawang sabi ko. Na- iimagine ko kase ang mukha ng anak ko at kung paano niya ayawan ang pancake ni Raffy. It's mean because Raffy is doing his best to feed Riley with his favorite pancake.
"Okay. Okay. It's just that," hindi na niya natuloy ang sasabihin niya ng tumawa ulit siya ng malakas. Wala na akong nagawa kundi sabayan ang pagtawa niya.
Nang matapos ang mahaba niyang kasiyahan ay nag paalam na siya. Sinabi pa niya na susunduin nila ako ni Riley sa opisina kaya umoo nalang ako.
"Take care. See you later. Iloveyou, Gotica." He said and ended the call. Ngumuso ako dahil hindi niya ako binigyan ng chance to him that I love him too.
Maayos at maganda ang umaga ko. Ginayak ko na din ang sarili para sa pagpasok. Kagaya ng araw araw. Simpleng dress lang ang suot ko at dollshoe. I don't know why I was never a fan of stilletos. Hindi ako kumportable na isuot iyon.
Lalabas na sana ako ng may nag-doorbell. Nagtataka ako dahil wala naman akong inasahan na bisita o ano pa man.
But then, I hurriedly went to the door and open it. Napanganga ako ng makita na si mommy ang nasa pinto.
"Mom," I said. Hindi ko alam kung bakit may parte sa akin ang nadismaya. Don't get me wrong, bukod sa hindi ako sanay na binibigyan niya ako ng oras ay hindi ako sanay na nakakasama siya. It feels surreal.
"Are you leaving?" She asked. Dumiretso siya sa loob kahit hindi ko pa siya pinapapasok.
Bumuntong hininga ako at sinara ang pinto.
"Yes, may trabaho po ako." Sagot ko. Tumaas ang isang kilay niya at nilibot ang mga mata sa loob ng condo ko. Sa huli, nakita ko kung paano siya ngumiwi sa nakita.
"Bakit nagitiis kang dito tumira? It's so small. You deserve grand and big house. Esquivel ka." She said. Umiwas ako ng tingin ng magtama ang mga mata namin. I don't know why she's here but I'm pretty sure na hindi ko nagugustuhan ang presensya at sinasabi niya.
"Can we talk later? Malelate na po ako." Sagot ko. Inayos ko pa ang singsing sa daliri ko. Nakita ko kung paano siya napatingin doon habang nakalaglag ang panga.
"You're engaged?" She asked. Tila ba horror sa kanya na engage na ako.
"With him?" Tanong niya ulit. Natigilan ako. She was the one who told me that me and Raj were siblings. Bakit parang alam niya ang totoo? Bakit parang alam niya na hindi kami magkapatid?
"Yes." Sagot ko. Sinagot ko pa din siya kahit alam kong hindi ko obligasyon iyon sa kanya. She is my biological mother but she was never a mother to me. Bakit napapadalas siya dito?
"Kapatid mo siya!" She hesterically laugh. Kumuyom ang kamao ko at umusbong ang inis. Pilit ko pa din kinalma ang sarili para mapigilan akong bastusin siya.
"Alam kong alam mong hindi." Sagot ko. Tumigil si mommy sa pag tawa at sumeryoso. Tumingin siya sa akin. Her eyes is empty and cold. Wala kang mararamdaman emosyon o sympatya para sa akin.
"Yes. But you know what? He asked marriage for him to still get everything. Alam mo bang inilalaban ko ang will ng papa mo dahil iniwan niya sayo ang lahat? All he have now is rightfully yours, Gotica. What made you think that he asked you for marriage out of love?" Salita ni mommy. Parang punyal ang mga salita niya na literal na nakasakit sa akin. I still manage to be calm. Ayoko na makita niya na apektado ako.
Besides, I trust Raj. I know na mahal niya ako at si Riley. Pinili ko pa din hindi magsalita at manahimik nalang. Ayokong maniwala sa sinasabi niya. Hindi yon totoo. Nangugulo lang siya!
"You are still young and naive in this world, Gotica. Raj is veteran and smart. Sa tingin mo, pipiliin ka niya over his mom? Over what he have right now? Come on anak, wala tayo sa libro. This is reality. Gamitin mo ang utak mo. Wag puro puso!" Mom said to me. Pumikit ako ng mariin at pinalabas sa kabilang tainga ang sinabbi niya. I don't believe her. But as much as I don't want to believe her. May parte pa din sa akin ang naging apektado ako.
"Leave." Sagot ko. Dumiretso pa ako sa pinto para buksan iyon. My mom shooked her head at looked at me with disbelief.
" I will leave. But this is not the end anak. Magkikita pa tayo ng mas madalas. You need to get what's yours. And defenitely, hindi si Raj iyon." She said and left me.
BINABASA MO ANG
Our Strings (Strings Series 3)
Non-Fiction"Ayokong pakasalan mo ako dahil sa obligasyon mo!" she said. "Then what do you want?" he said confused. "I want you to marry me because you love me.." she wiped her own tears. "Yung ako naman.. yung ako lang..."
