~ Robert'tan ~
Kardeşim ve babam bundan 3 yıl önce büyük bir yangında bir katil tarafından katledildiler. Kadının 2 yıl hapse girdiğini duydum ama çok az...bence yetersiz. Ben de o kadından intikam alacağıma And içmiştim. Sanırım şimdi avım ayağıma geldi ama önce o olduğundan emin olmalıyım.
~ Yazardan ~
Robert, Moonbyulun yataktan kalkmasına yardım etti. Kolundan tutup onu salona götürdü.
Robert: Kahve ister misin? İyi gelir.
Moonbyul: Olur~ Moonbyul 'dan ~
Robert kahve yapmak için odadan çıkınca gözüm duvara takılı kaldı. Duvarda süslü bir çerçeveye koyulmuş yaşlı bir adam Ve genç bir çocuk vardı. Bir an gözlerim kocaman açıldı. Bunlar onlardı...Robert gelince resimdeki şahısları nereden tanıdığını sormaya karar verdim. Ve ona şaşkınlığımı belli etmemeliydim.
Robert: Kahveler hazır. Ah, neye bakıyorsun sen?
Moonbyul: Teşekkürler. Şey, resim güzelmiş. Kim bunlar?
Robert: Babam ve kardeşim...
Moonbyul: Hıı
Robert: Bundan 3 yıl önce yangında öldüler...bir kadın taraından öldürüldüler.
Moonbyul: Ah, ben şey..çok üzüldüm. Başın sağ olsun. Şey Robert, geç oldu. Evden de habersiz çıkım. Solar beni merak eder. Gitsem iyi olacak.
Robert: Kahveler...
Moonbyul: Başka zaman sözüm olsun.
Robert: Tamam öyle olsun. Seni eve bırakmamı ister misin?
Moonbyul: Yok sağol. Ben giderim.
Robert beni kapıya kadar geçirdi. Çok gerilmiştim ve biyan önce eve gitmek istiyorum. Panik yaparsam yine bir kriz geçireceğimi bildiğim için sakin olmaya çalıştım.Yeni bölüm hazır en kısa zamanda yayınlayacağım bu arada resim mükemmel kdkdkdkdkd
YOU ARE READING
Zor Ama İmkansız Değil...
FanfictionHeyşeye rağmen Moonbyul'u gitmekten alıkoyan birşey vardı. Bu oydu...İsmini bilmediği o güzel gözlü çocuk. Hayatını kurtaran o güzel gözlü kahraman...