Moonbyul telaşla odasına çıkıp kapıyı kilitledi. Direkt telefonuna sarıldı Ve o an aklına gelen tek kişiyi Aradı... Jin: Alo, Moonbyul sen misin? Moonbyul: Evet benim. Nasılsın? Jin: Ben iyiyim de senin sesin kötü geliyor. Moonbyul: İyi değilim Jin...3 yıl önce... yangın gününü hatırlıyor musun? Jin: Hı hı Moonbyul: Peki ölen adam Ve çocuğu? Jin: Ne, ha şey, evet hani şu seni suçladıkları. Moonbyul: Suçlamadılar Jin...ben yapım. Benim yüzümden öldüler... Neyse adamın oğlu ile tanıştım. Numaramı falan aldı. Jin: Nasıl! Sen olduğunu biliyor mu? Moonbyul: Hayır sanırım. Ama iyi değilim Jin..ben berbat biriyim. Jin: Seni anlıyorum Byulie...böyle olduğu için çok üzgünüm. Moonbyul: Jin, bir ortama girdiğinde insanlar senden "katil kız" yada "katil adam" diye bahşediyor mu? Jin: Şey, hayır... Moonbyul: Kendilerine zarar vereceğinden korktukları için senden uzak durmaya çalışıyorlar mı? Jin: Hayır ama ben.. Moonbyul: Peki sana iğrenerek yada küçümseyerek bakıyorlar mı? Jin: Hayır sanırım. Moonbyul: O zaman beni anlaman imkansız...imkansız Çünkü ben tam olarak bunları yaşıyorum. Jin: Ah Moonbyul..keşke sana yardım etmek için elimden birşey gelse. Moonbyul: Keşke...
~ Robert'tan ~
Robert: Dediğim gibi oldu. Tom: Peki sence cidden katil o mu? Robert: Kesin emin değilim ama büyük ihtimal o. Çok şüpheleniyorum. Emma: Peki eğer cidden oysa Ne yapacaksın. Robert: İyice emin olduktan sonra...Babamla kardeşime yaptığı muamelenin aynısını yapacağım. Daniel: Ne! Saçmalama. Kızı yakacak mısın? Tom: Kendine gel Robert. Onun gibiler için katil olmakta değmez. Robert: Siz bu işe karışmayın. Emma: Umarım bir hata yapmazsın...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
