Robertın haftada en az üç gece sessizce evden çıktığını fark ediyorum ama bunun sebebini ona sormaya cesaret edemiyorum. Bu gece öğreneceğim. Sessizce odamdan çıktım. Evin anahtarlarını buldum ve kapıyı kilitledim. Salona geçip koltuğa oturdum ama ışıkları yakmadım çünkü robertın beni görmesinden cidden korkuyordum. Yaklaşık 10 dakika sonra robert odasından çıktı. Evde, Benim girmemin yasak olduğu bir oda var. İçinde ne olduğunu bilmiyorum. O odaya girdi. Ardından odadan çıktı ve sessizce kapıya yöneldi. Ama kapıyı açmayı başaramadı çünkü anahtarları yoktu. Telaş yaptı. Moonbyul: Birşey mi arıyordun? Belki ihtiyacın olan şey bendedir. Elimdeki anahtarları ona gösterdim. Robert: Moonbyul, onları acilen bana vermen gerek. Moonbyul: Nereye gittiğini söylemezsen vermem. Robert: Moonbyul ver şunları dedim. Moonbyul: Önce söyle. Robert: Olmaz. Moonbyul: Sen bilirsin. Robert: İyi tamam. Ormana gidiyorum. Moonbyul: Neden? Robert: Bak Moonbyul. Fazla vaktim yok. Sonra anlatırım. Ama ver şunları. Elimden bir kaza çıkacak diye çok korkuyorum. Moonbyul: Kaza mı? Hadi çıksın. Ama hani bir daha bana zarar vermeyeceğine söz vermiştin. Robert: Sadece bilmediğin şeyler var. İsteyerek zarar vermem zaten ama elimde olan birşey değil. Arık ver şu anahtarları... Moonbyul: Hayır Robert: İyi, verme. Ölmemi istiyorsan verme. Ama sen git. Seni göremeyeceğim yada kokunu alamayacağım kadar uzağa git. Sana zarar vermek istemiyorum. Hemen git Moonbyul... Moonbyul: Ne saçmalıyorsun? Robert: Tamam. Kana ihtiyacım var... Moonbyul: Neden? Bir arkadaşına falan mı birşey oldu. Robert: Hayır öyle değil. Kendim için... Moonbyul: Anlamıyorum. Robert: Acıktım. Moonbyul: Yemek hazırlayayım mı? Robert: Hayır. Yemek değil. Kan gerekiyor Moonbyul. Moonbyul: Ne! Kan mı yiyeceksin. Saçmalama. Tost yapıyorum haberin olsun. Robert: Anlamıyorsun...Nasıl senin düzenli olarak ilaç içmen gerekiyorsa benim de düzenli olarak kan emmem gerekiyor. Eğer uzun süre kan bulamazsam önüme gelen herkesi emebilirim. Bu benim elimde olan birşey değil... Moonbyul: Yalanını yesinler. Ne kan emmesi ya vampir misin sen? İçeri geç. Beni kandıramazsın. Robert hızlıca üzerime atladı. Elimden anahtarları alıp evden çıktı. Kapıyı da üzerime kilitledi. Bu çok saçma. Ama yanlışlıkla şu gizli odanın anahtarlarını düşürmüştü. Yapmamam gerektiğini biliyordum ama merakıma yenik düştüm. Anahtarları aldım Ve gizli odaya doğru ilerledim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
