Zor Ama İmkansız Değil...

Bölüm - 36

~ Yazardan ~

Yaklaşık 20 dakika sonra Sehun ve Moonbyul hastanenin bahçesinde, kimsenin onları göremeyeceği bir yere oturdular. Aralarında uzun bir sessizlik vardı. Moonbyul başını Sehuna çevirerek sessizliği bozdu.
Moonbyul: Üzgünüm.
Sehun: Evet, Roberte bende üzüldüm.
Moonbyul: Hayır. Yani onada üzgünüm ama benim bahsettiğim şey...senin duygularına karşılık veremem. Özür dilerim ama ayrılmamız gerek.
Sehun: Hiçbir sorunumuz yokken neden ayrılmak istiyorsun?
Moonbyul: Aslında bir sorunumuz var.
Sehun: Neymiş o?
Moonbyul: Roberti zorla fuhuş çetesine sokman ve beni de sokmak ile tehtit etmen mesela??
Sehun: Ne! Şey Moonbyul ben...
Moonbyul: Robert senin yüzünden şu an orada yatıyor.
Sehun: Anlıyorum. Özür dilerim ama lütfen Moonbyul...lütfen bunu bana yapma. Sensiz yapamam.
Moonbyul: Acı çekiyorum Sehun. Neden görmüyorsun?
Sehun hızlıca gidip Moonbyula sarıldı.
Sehun: Göremeyebilirim evet ama hissedebiliyorum.
Moonbyul: Beni affet. Ayrılırsak fazla zarar almayız demiştin.
Sehun: Almadın.
Moonbyul: Ama aldın.
Sehun: Tamam üzülme. Sana dayanamam. Senin için sevgili sıfatına girememiş olabilirim ama bu arkadaş kalmayacağımız anlamına gelmez öyle değil mi Byul?
Moonbyul: Bilmiyorum...
Sehun: İhtiyacın olduğunda ara. Eski sevgilin olarak değil, arkadaşın Sehun olarak dinlerim seni.
Moonbyul: Sağol. Ben içeri girsem iyi olacak. Merak ederler şimdi.
Sehun: Tamam.
•
Yeri'nin canı çok sıkılmıştı. Kimse onunla konuşmuyordu. Bir kenarda oturan Tomu gördü ve yanına gitti.
Yeri: Selam. Ben Yeri. İyi misin?
Tom: İyi gibi bir halim mi var?
Yeri dahada yaklaşıp Tomun yanına oturdu.
Yeri: Üzülme. Belki Robert bundan sonra hayatında olmayacak ama ben varım. Korkma. Moonbyulun Roberte yaptığını sana yapmam.
Tom: Ne saçmalıyorsun?
Yeri: Üzgünüm. Aşağı inip birşeyler içelim mi iyi gelir?
Tom sinirlendi ve hızlıca Yerinin yanından kalkıp oradan uzaklaştı.
Yeri: Bu da neydi şimdi.
Herkes tuhaf tuhaf  Yeriye bakıyordu. Yeri gerilmişti.
Yeri: Şey ııı, ben biraz aşağı insem iyi olacak sanırım.
Moonbyul: Bencede. Hatta bak ne diyeceğim sen eve git.
Yeri: Nedenmiş o? Yokluğumdan faydalanıp Toma mı yürüyeceksin? Hayatta olmaz. Tom bana ait.
Daniel: Ne diyorsun sen?
Seulgi: Sen onun kusuruna bakma. Yeri biraz kafadan problemli.
Daniel: Onu fark ettim.
O an Moonbyul hariç herkes kahkahaya boğuldu. Ama Moonbyulun tek düşündüğü Robertti...