Bölüm - 34

7 0 0
                                    

~ Yazardan ~

Robert bir köşeden Moonbyul ve Sehunu izliyordu. Hayalleri suya düşmüştü. Elinde bir kağıt vardı. Dileklerinin yazılı olduğu kağıt. Moonbyul ile hem Kore'de hem İngiltere'de düğün, pariste balayı ve.. her neyse. Artık hiçbirinin bir önemi kalmamıştı. Robert bu akşam ona açılıp evlilik teklifi edecekti ve her şeyi planlamıştı. Ama artık sevdiğini tamamen kaybetmişti. Moonbyulu çok kırmıştı ve Moonbyul artık onu istemiyordu...Ağlamak istedi ama ağlamak bir Roberte yakışmazdı. Kendini tuttu ve hızlıca dışarı çıktı. Artık bu dünyaya sığmıyordu. Yanından geçen dolmuşu durdurup kısa sürede evine gitti. Hızlıca banyoya gitti ve dolaptan birsürü farklı dozda ilaç aldı. Bunların arasında Moonbyulun ilaçları da vardı. Odasına gittiğinde masanın üzerinde duran sürahiden bardağa su doldurunca erimesi için ilaçları içine bıraktı. Bir kağıt aldı ve yazmaya başladı.

"Beni sevdiğini düşündüğüm ama benden nefret eden Moonbyula...
Sana nasıl söyleyeceğimi bilmediğim şeyler ile başlamak istiyorum güzelim. Senden ayrılmak istedim yada aslında hiç ayrılmak istemedim. Seni bu halinle kimse sevmez dediğimde yalan söyledim Moonbyul. Beni senden ayıran şey neydi biliyor musun?
Sehun...senin sevgilin...
Sehun bir fuhuş çetesinde çalışıyor ve beni tehtit ederek o çeteye soktu. Daha kötüsü eğer senden ayrılmazsam seni de onlara satacağını sana asla söylemedim...seni kullanıp beni tehdit etti güzelim. Senden nefret ediyorum gibi görünmeyi kabul ettim çünkü seni tehlikeye atamazdım. Bu gün sana gerçekleri anlatıp hayatlarımızı birleştirmek istediğimi söyleyecektim ama sen çoktan Sehun ile çıkmaya başlamışsın sanırım.
Bundan sonra hayatında ben olmayacağım güzelim. Sehun ile hep mutlu olun tamam mı? Seni seviyorum Bunu unutma Byulie...Sana yaşattığım herşey için özür dilerim. Ben ölmeyi cidden hak ettim..."

Robert mektubu katlayıp masanın üzerine koydu. Suyun içine attığı ilaçların tamamen eridiğini görünce bir yudumda hepsini içti ve yatağına uzandı. Çok fazla direnmeden gözlerinin yavaşça kapanmasına izin verdi.....

Zor Ama İmkansız Değil...Where stories live. Discover now