~ Miranda'dan ~
Robertin getirdiği kıyafet yatağın üzerinde duruyordu. Onun yanında da bir elbise. O gün Ryujinle birlikte denediklerimizden. Elbise bayağı kısaydı. Kolları Yoktu ve büyük bir göğüs dekoltesi vardı. Tam olarak ihtiyacım olan şey. Çok değil. Sadece Bir gün sonra roberta hayatı boyunca asla unutamayacağı anlar Yaşatacağım. Telefonumu aldım Ve Roberti aradım.
Miranda: Alo, Robert.
Robert: Efendim
Miranda: Şey, yarın akşam bana yemeğe gelebilir misin?
Robert: Yarın mı? Şey, başka bir gün olsa?
Miranda: Neden?
Robert: Yarın benim için değerli birinin ölüm yıldönümü. Evde kalmak istiyorum.
Miranda: Peki. O zaman bu akşam gelsen? Saat 10da.
Robert: Olur. Akşam görüşürüz.
[akşam]
~ Robert'tan ~Arabamı Miranda'nın evinin önünde durdurdum. Miranda kapıyı açtı. yere kadar uzun bir ceket giymişti. klasik Miranda işte. Eve girdim ama gördüklerim beni bayağı şaşırttı. Yemek masasının üzerinde ve yerlerde sayılamayacak kadar mum duruyordu. Bu görüntü bana bir şey hatırlattı. O günü...Moonbyul benim evime yemeğe gelmişti. Onun hakkında gerçekleri öğrendiğim gündü. Evi aynen böyle dekore etmiştim.
Miranda: Birşeyler yemeyecek misin?
Robert: Gerçekten aç değilim.
Miranda ile uzun süre sohbet ettik. İlk defa bana bu kadar yakın davranmıştı. Birden Miranda saate baktı. 12'ye 10 dakika vardı.
Miranda: Senden birşey istesem yapar mısın?Moonbyul çok tatlı değil mi bu resimde 🐹🥰🥰gerçi hep tatlı biasım
Neyse sizce MİRANDA robertten ne isteyecek???
YOU ARE READING
Zor Ama İmkansız Değil...
FanfictionHeyşeye rağmen Moonbyul'u gitmekten alıkoyan birşey vardı. Bu oydu...İsmini bilmediği o güzel gözlü çocuk. Hayatını kurtaran o güzel gözlü kahraman...