Zor Ama İmkansız Değil...

Bölüm - 40 [FİNAL]

~ Yazardan ~

Moonbyul zar zor gözlerini açtı. En son Robertle kendilerini uçurumdan atmışlardı. Nerede olduğunu bilmiyordu ama hastane odası olduğunu tahmin ediyordu. Yavaşça yataktan kalktığında düşündüğü gibi hastane odasında değildi ama oda çok tanıdık geliyordu. Odayı gözleriyle tararken birden duvarda asılı olan takvime odaklandı.
Moonbyul: 2018 mi?
Şaşkınlığını üzerinden atamadan makyaj masasındaki aynada kendisini gördü. En son böyle görünmediğine emindi. Ama şu an karşısında pürüzsüz beyaz tenli güzel bir kadın duruyordu. Eski günlerdeki gibi...Odanın kapısının açılmasıyla irkilerek arkasına döndü. Solar içeri girdi.
Solar: Sonunda uyanmışsın.
Moonbyul: Solar. Bende bir tuhaflık var mı? Yani yüzümde?
Solar: Yoo. Neden ki
Moonbyul: Hıı tamam.
Solar: Hadi artık hazırlan ilk günden geç kalmak istemezsin değil mi?
Moonbyul: Tamam sen çık ben gelirim.
Solar odadan çıkınca Moonbyul tüm olanların rüya olduğunu fark etti. Derin bir "Oh" çekti. Robert diye biri gerçekte yoktu. Yaklaşık 20 dakika sonra okulun önündeydiler.
Solar: Vay be! Üniversite böyle bir yermiş demek. Çok büyüleyici değil mi Moonbyul...
Moonbyul: Kesinlikle...
Solar ve Moonbyul sınıflarını bulup girdiler. Solar, Tom adında bir çocuğun yanına oturdu. Moonbyul da gözleriyle sınıfı tarayıp oturacak boş biryer arıyordu. Yakışıklı bir çocuk ona baktı. Bu Robertti. Rüyasında gördüğü çocuk.
Robert: Hey! Moonbyul, yanıma otursana.
Moonbyul: Olur. Şey iyi ama adımı nereden biliyorsun Robert?
Robert: Bilmem. 6.hissim kuvvetlidir ama sen benimkini nereden biliyorsun?
Moonbyul: Şey, benim de.
[okul çıkışı]
Robert: Baksana, seni sevdim. İyi anlaşacağız bence.
Moonbyul: Umarım...
Robert: Şey, bu akşam evde ailecek mangal partisi yapmayı planlıyoruz. Yani yeni tanıştığın birinin evine gelmek ister misin bilmiyorum ama eğer istersen gelsene.
Moonbyul: Bilmem.
Robert: Övünmek gibi olmasın da babam çok güzel mangal yapar.
Moonbyul: Ne! Baban yaşıyor mu?
Robert: Evet neden şaşırdın?
Moonbyul: Bilmem...
Robert: İçimden bir ses bu gece tuhaf bir rüya gördüğünü söylüyor. İçinde benim de olduğum birşey.
Moonbyul: Olabilir...ama sen bunu nereden biliyorsun?
Robert: Ben de o tarz birşeyler gördüm.
Moonbyul: Acaba bu bir işaret mi?
Robert: Bence seninle kuracağımız Harika geleceğin işareti.
Moonbyul: Ah, kesinlikle.
Moonbyul ve Robert birbirlerine sarıldılar. Bundan sonra herşey daha güzel olacaktı...