She is a Rainbow. / OMS / (✓)

JayŞi? / Chapter:14

Eve döndüğümüz de Baekhyun hiç zaman kaybetmeksizin beni ilk önce Yifan'a ardından da kendi abisi Minseok'a şikayet etmişti. Elbette Minseok olaya dahil olmak istemeyerek yeniden kendi köşesine çekilirken Yifan cezamın iki katına çıktığını söyleyip ortadan kayboldu. Ev cezası sorun değildi, Jongin'i buraya çağırabilirdim ne de olsa.

" Ev cezası fazla ağır gelmedi anlaşılan. "

Baekhyun, hemen yanıma, koltukta ki boşluğa kurulmaya hazırlanırken ona dönüp bakmadım bile. Yüzünde oluşan o alaylı gülüşü görebiliyordum yine de. Buna ilk defa öfkelenmedim. İlk defa geri cevap vermeden koltuktan kalkıp merdivenlere yöneldim.

" Ya! Ahn Miryo? "

Baekhyun tam olarak intikamını alamadığı için yerinde tepinmeye devam ederken onu dinlemek istemeyerek odama gitmek yerine, nikah günü keşfettiğim çatıya doğru yöneldim. Yüksek yerleri her zaman severdim. Düşünmek için değil genelde kafamı dinlemek istediğim zaman çıkardım herhangi bir yere. Düşünmek pek benim tarzım değildi açıkçası. Beynimin yorulmasına karşıydım. Rahat bir insandım ve bundan da mutluydum.

Merdivenin son basamağında durup kapağı sert bir şekilde itip, açtım. Saat neredeyse 10'du ve akşam rüzgarı fena halde esiyordu. Dert etmeyerek dizlerimin üzerinde ilerleyip oturabileceğim düzgün bir yer aradım.

Karanlıkta pek bir yer belli olmuyordu fakat partinin yapıldığı evi rahatça görebiliyordum. Hala devam ediyordu ve sesler belli belirsiz olduğum yere ulaşıyordu. Oraya bakmak istemeyerek yeniden önüme döndüğüm sırada kapağın altından bir adet Baekhyun çıkıp yavaşça yanıma geldi.

" Anlat. "

Sesi sabırsız çıkıyordu ve biraz da korkulu. Sanırım ilk defa çatıya çıkıyordu, gözlerinde ki endişeyi görebiliyordum çünkü. Oturduğu yerde pek rahat değildi açıkçası.

" Ne? "

" Orada bir şey oldu. Bunu hissedebiliyorum. "

Bakışları bana bir sorgunun içinde olduğumu hissettirirken bu sefer ben alayla gülerek bedeni mi geriye doğru atıp rahatsız taşların üzerinde uzanmaya çalıştım. Yaklaşık 1,5 hafta olmuştu ve şimdiden kendinin benim üzerimde hakimi olduğunu falan mı sanıyordu acaba? Ne yapmıştı? Parti de içkiyi fazla kaçırdı sanırım.

" Anlatana kadar hiçbir yere gitmiyorum. "

Ve söylediğinde gerçekten ciddiydi. Korkuyor olmasına rağmen niye hala benim yanımda duruyordu? Kaybol buradan Baekhyun! demek istesem de yanımdan gitmesini istemiyordum açıkçası. Şuan o evde olanları düşünmemeye çalışmakla yoruyordum kendimi. Ve Baekhyun'la uğraşırsam bunu başarmış olurdum. Fakat onunla uğraşacak gücü de bulamıyordum kendimde.

" Ne istiyorsan onu yap. "

Gözlerimi kapatmaya hazırlanırken onunda benim yanıma uzandığını gördüm son anda.

Cidden! Baekhyun, niye vazgeçmiyorsun?

Açıkçası onu kendime benzetiyordum. İnatçıydı ve ağzına geleni çekinmeden söyleyebiliyordu. Çabuk patlıyordu, öfkesi oldukça aniydi. Ama korkusuz değildi. Gözlerimi açtığımda onunda benim gibi uyuyormuş numarası yaptığını gördüm.

" Böhh! "

Elimle onu ittiğim de yerinden sıçrayarak tutunacak bir yer arayışına girerek koluma yapıştı.

" Cidden, ahh! "

Elini sertçe çektikten sonra kalbine götürdü. Sanırım biraz önce ödünü koparmıştım. Baekhyun, cidden komiksin.