Loving the Dark Sky

CHAPTER 18

Tumayo kami nina Danna at Francine nang makababa ang mommy ni Hugo. I looked at her carefully as I can clearly see her face now unlike a little while ago. She's got that brown almond eyes, celestial nose, thick and curvy eyelashes, high arched eyebrows and heart shaped lips. She's so beautiful. Some of Hugo's features that I didn't saw with his Dad was with his mother all along. Her posture and expression can say that she's pretty stern.

Biglang bumilis ang pintig ng puso ko nang magpantay ang tingin niya sa akin. Medyo kumunot ang noo niya nang mapasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa. The way she looked at me from head to toe was like she's trying to know me a bit. Like she's trying to give herself a first impression of me by looking at my physical appearance.

Nagtaka ako nang biglang nagtagal ang mga mata niya sa leeg ko. Naalala ko tuloy bigla na may suot nga pala akong kuwintas. Nang hawakan ko ang kuwintas ko ay agad siyang nag-iwas ng tingin do'n.

"You kinda look familiar to my sight, young lady. Do I know you?" taka niyang tanong sa akin.

"Y-You kinda look familiar to me too, Mrs. Bustamante," tugon ko bago kinagat ang pang-ibaba kong labi.

Biglang tumikhim si Hugo kaya napatingin ako sa kanya. Kumunot ang noo ko nang mag-iwas siya ng tingin sa'kin. Muli kong tinignan ang mommy niya. I saw her swallowed hard.

I blinked twice. May nasabi ba akong mali?

"Just call me Tita Heidi, hija," aniya bago hinaplos ang pisngi ko. I smiled at her when she smiled at me too.

Heidi? That name sounded so familiar.

"What's your name, mi amor?" nakangiti pa niyang tanong sa akin.

"Andria po."

She frowned again and thought for a few more seconds before she snapped her fingers. "Ah! Know I know. You're the girl I met in the cafe years ago, am I right?"

Cafe? Years ago? Biglang nanlaki ang mga mata ko. Teka... May bigla akong naalala!

"I'm sorry for disturbing you——"

"N-No, it's okay. Nagulat lang talaga ako," aniya bago ngumiti sa akin. I smiled at her back. "You're so pretty, hija," aniya bago lumapit sa akin. "What's your name?" tanong pa niya.

"Ako po si Andria," wika ko, nakangiti pa rin.

Her smiles widened. "I'm Heidi. It's nice to meet you, Andria. Ang ganda-ganda mo!"

"Salamat po," masaya kong tugon sa kanya.

"Opo! Ako nga po ang babaeng 'yon," masaya kong tugon sa kanya.

Hinaplos niya ang buhok ko. "It's so nice to see you again, Andria." She sweetly smiled at me.

"That's what I also feel, Tita," tugon ko, hindi pa rin nawawala ang ngiti sa mga labi ko.

Sunod na napunta kay Danna ang atensyon niya. "Mukha kang chinita. Do you possess Chinese blood?" aniya nang mapasadahan niya ng tingin si Danna mula ulo hanggang paa.

"Yes po. Chinese-Filipino po ako." Bahayang ngumiti si Danna sa kanya pero hindi 'yon sinuklian ni Tita.

Tinignan ni Tita si Hugo. "You didn't tell me na may kaibigan ka palang taga-China," seryosong wika niya sa anak.

Bahagyang kumunot ang noo ko. Eh, ano naman ang problema kung may dugong Chinese si Danna? Dito na siya lumaki kaya anong problema ni Tita kung may kaibigan si Hugo na may Chinese blood?

Walang takot na tinignan ni Hugo sa mata ang kanyang ina. "Dito na po siya ipinanganak at dito na rin po siya lumaki. Ang mga magulang niya ang nag-aasikaso ng negosyo ng mga Tan dito."