Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Karşımda duran aynanın yansımasından kendime uzun uzun baktım. Yerde oturduğum için soğuğu yavaş yavaş bedenimde hissettim.
Hafifçe ürperdim bu ürperti hatırladığım bir kaç cümleden mi yoksa soğuktan mı bilmiyordum.
Urazın yanından kaçalı tam 3 gün olmuştu. Bu üç günde kendimi bir olungibi hissediyordum. Ablama yada anneme herhangi bir şey diyememiştim. Aslında bir yanım demek de istemiyordu. Onları umutlandırmak istemiyorum belki de bu hatırladığım bir kaç cümleyi benden başka kimse bilmiyordur.
İçim içimi kemirir iken yeni odamın kapı sesi yükseldi. Evet yeni odam! Bu üç gün içinde buraya taşınmıştık eşyalarımız gelmişti. Bizimkiler babamı ikna etmiş tüm çizim eşyalarım gelmişti ve yarın çizim atölyemin ilk günüydü.
"Gelme"
Diye bağırdım. Şuan biri ile muhataba girmek istemiyordum. Ama kapı tabiki açıldı gözlerimi devirip gelen kişiye baktım. Vücudum kasılır iken berat basının yarısını uzatıp bana baktı ardından komple içeriye girip kapıyı kapattı.
"Ne işin var burada?"
"Aaa çok ayıp ben bir teşekkür edersin sandım. Atölyene yazılman için o kadar yardımım dokundu."
Oturduğum aynanın karşısından ayağa kalktım ve tam Önünde durdum.
"Sen teşekkür mü istiyorsun?"
Teşekkür etmek yerine onu öpmemi tercih eden adama baktım. Yüzünde memnun olduğu belli olan bir ifade vardı.
"Evet, eskisi gibi..."
Ona bir adım daha attım Özlediğim kokusu burnumun ucuna geldi derin derin kokusunu içime çekmemek için direndim.
Yakınlığımdan dolayı yüzünde güzel bir gülümseme oluştu. Bu gülümsemeyi her gördüğümde benim de yüzümde kocaman bir gülümseme oluşturdu ama bu sefer ifadesizdim.
Kızgınlığım ve kırgınlığım sevgimin önüne geçmişti. Bu defa ona hislerimle yenilmiyordum.
Ona doğru uzandım onu öpeceğimi sanarken gözlerini kapattı. Arkasında duran kapıyı onun omzuna hafifçe vurarak açtım ve ondan uzaklaştım. Gözlerini çarpmadan dolayı hemen açtı.
"Odamdan çıkar mısın? Uyuyacağım enişte"
Yüzündeki şaşkın ifade ile bana bir kaç saniye baktı. Bunu beklemiyor gibiydi. Bende beklemiyordum Ona her zaman yenildiğim gibi affettiğim gibi yine öyle yapacağımı sanıyordu. Ama bu sefer olmazdı. Bu sefer olamazdı!
