Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Neden?" Diye sordu bu defa "Neden güvendin?"
Bu sorunun yanıtını bende kavrayamaz iken ne diyeceğimi bilmiyordum. Ona biraz da olsa güvenmiştim bu o anki korkumdan dolayı olmalıydı yoksa böyle bir şey yapmazdım.
Tam ona karşı çıkıcak iken aramıza giren telefon zil sesi ile söyleyeceklerini tek tek geri yuttum.
Elini cebine atıp telefonu çıkardı siyah telefonu çekici duruyordu fazlasıyla güzeldi çok fazla pahalı olduğu belliydi.
"Söyle?"
"Hayır, değilim"
"Neden geldi?"
"Evet, benimle"
"Emin misin?"
"Tamam geliyoruz"
Geliyoruz kelimesini bana bakarak söylemişti. Benden mi bahsediyordu bu adam Nereye geliyorduk?
Telefonu kapatıp tekrar cebine koydu sonra meraklı bakışlarla ona bakan bana doğru döndü.
"Bize gidiyoruz"
"Ha"
Ağzımdan aniden şaşklınlıkla çıkan sesle yüzümü buruşturdum. Uraz bu haline hafif bir tebessüm etti ve arabayı çalıştırıp bizi bu arabadan çıkarttı.
"Neden size gidiyoruz?"
"Kutay çağırdı"
Kutay mı? O çocuk ne alaka yine çiçek hakkında abuk sabuk şeyler yapmıyordur umarım yoksa bu defa kendimi tutamam.
"Seni çağırdıysa sen tek gidebilirsin beni neden peşinden sürüklüyorsun."
Bıkkınlıkla soludu söylediklerini ikiletmemden hoşlanmadığı belliydi ama bu benim pek de umrumda sayılmazdı.
"Seni de çağırdı kızıl o yüzden seni de peşimden sürüklüyorum"
"Ben gelmek istediğime dair bir şey demedim. Beni indir ben eve gideceğim"
Kutayın neden çağırdığını merak ediyordum ama bana sormadan direk oraya götürmesi çok patavatsız bir olaydı.
"Bu saatte eve gidemezsin seni atölyede sanıyorlar ve kızıl cüce keyfimden o salağın ayağına gitmiyorum. Bizi çağırdı ki önemli bir şey var"
Evet eve gidemezdim ama onunla da gitmek istemiyordum. Ağzımı açıp itiraz edicek iken Kelimeleri ile beni susturdu.
"Çiçek de orada ve eğer gidene kadar tek bir kelime edersen seni burada bırakır giderim."
