Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çiçeğin elini tutup ona destek vererek beraber ayağa kalktık. Tam karşısında durup yanaklarına akan tuzlu göz yaşlarını iki elimle sildim ve yanaklarını avuçladım.
"Artık ağlamak yok tamam mı? Madem böyle bir yola girdin çözüm bulman lazım ağlamak hiçbir zaman birşeyleri çözmez şimdi sakin ol ve mantıklı düşün tamam mı?"
Tamam anlamında başını aşağıya yukarıya salladı. Derin bir nefes alıp verdim her ne kadar kutayı istemesem de onu böyle bir şey için zorlayamazdım.
"Ve eğer çiçek üzülürsen, bir daha böyle ağlarsan, denesen düzeltmeyi ve başaramaz isen bırakacaksın anladım mı beni? Kör kütük aşık olsan bile bunu yapıcaksın söz ver bana"
Çiçeğin dolu gözleri kapının eşiğinde duran kutaya kaydı. Kutay, utançla başını aşıya eğdi yaptığı hatası yüzünden anne babasının ona ceza vermesini bekleyen bir çocuk gibiydi adeta.
"Söz, eğer olmaz ise bırakacağım."
Bu sözü kalben söylemediğini bilsem de ses çıkarmadım. Onun üstüne gitmek istemiyordum.
Başımla kapıyı gidelim anlamında işaret ettim. Beraber odadan çıkarken urazın eli kuyatın omzunda destek verircesine sıkıyordu.
Çiçekle Kutay kapının gişinde bir kaç saniye göz göze geldikten sonra ikisi de birbirinden gözlerini kaçırdı.
"Siz aşağıya inin ben elimi yüzümü yıkayıp geleceğim"
Çiçek bu kattaki lavaboya giderken biz de üçümüz beraber aşağıya salona indik. Üçümüz de koltuklara kurulduk kimseden en ufak bir ses dahi çıkmıyordu.
Kutayın bakışları orta sehpanın üzerinde duran vazoya odaklanmış birşeyler düşünüyordu.
Urazın ise bakışları bendeydi gözünü kırpmadan bana bakıyordu. Bende bir süre ona baksam da gözüne hiç bir zaman kaçırmıyordu.
Daha fazla direnmek yerine gözlerimi onun mavi gözlerinden ayırdım. Ardından gözlerimin hedefi direk Kutay oldu.
"Bana bak! Çiçeğin olumlu yanıtı seni çok da sevindirmesin tekrar bugün ki gibi ağlarsa bende seni ağlatırım anladın mı? Ona herhangi bir zarar gelirse inan gözüm hiçbir şeyi görmez."
"Tehdit etmeyi kes kızıl"
Kutay sertçe yutkundu o bana herhangi bir cevap vermez iken Uraz tabiki hemen olaya atlıyordu.
"Ben tehdit etmiyorum sadece işler yolunda gitmezse yaşanacak olayları söylüyorum"
"İşlerin yoluna girmesi için elimden geleni yapacağım"
Kutayın son sözü ile birlikte çiçek merdivenlerden inip aşağıya geldi. Kutayın yanına oturmak yerine başka koltuğa geçti. Kutayın gözlerindeki hüznü hissettim.
