Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerime siyah kot elbisemi giydikten sonra altına siyah konverslerimi giydim. Saçlarımı da at kuyruğu yapmıştım.
Tamamiyle hazır olduğumda kapanın yanında duran resim çantamı aldıktan sonra odamdan çıktım.
Aşağıya indiğimde salonda bekleyen babamı gördüm. Üzerinde mavi bir takım elbise vardı. Şuan holding de olması gerekiyordu bu saate pek kalmazdı.
"Günaydın baba"
"Nerede kaldın iki saattir hadi çık dışarı ben seni bırakacağım"
Bari bir günaydın deseydin babacığım. Bu haline alışık olduğum için herhangi bir tepki vermedim. Babam önden giderken bende peşine takıldım.
Bugün olduğundan daha fazla sinirli görünüyordu tabi yine sormaya cesaret edemedim.
Bu saate kadar beni mi beklemişti? Beni neden götürmek istediğine anlam veremedim. Eskiden hiç böyle bir davranışta bulunmamıştı.
Bu biraz tuhafıma gitse de yürümeyeceğim için biraz da olsa mutluydum çünkü dün gece uykusuz geçmişti kesik kesik rüyalar görmüştüm. Tuhaf bir geceydi.
"Atölye'ye düzenli gidiyorsun değil mi?"
Babamın sorusu ile sertçe yutkundum. Atölye'ye en son ne zaman gitmiştim? Uraz yüzünden gitmemiştim acaba babamın kulağına mı gitmişti?
Ne demem gerekiyordu? Düzenli Gitmiyorum desem nereye gittiğimi soracaktı. Gidiyorum desem de ya gerçekleri biliyorsa o zaman ne yapacaktım.
"G..gidiyorum" içimdeki hafif korkudan dolayı kekelemiştim. Kendimi riske atmak istemiyordum bu yüzden düzenli gittiğimi söyledim.
"Aferim bari gidiyorsun düzenli git bir işe yara"
Göz devirmemek için kendimi zor tuttum. Babam yine klâsik bir konuşma yapıyordu ama herhangi bir şey bilmediği için az da olsa rahatlamıştım.
Diken üstünde olduğum bir yolculuktan sonra atölyenin önüne gelmiştik. Babamın yanında asla rahat olmadığımı bir kez daha anladım.
"Görüşürüz baba"
Dedikten sonra arabadan indim herhangi bir cevap vermesini beklemiyordum ki vermedi de
Atölyenin bahçesine girdiğimde arabadan gittiğine dair ses gelmemişti. Arkamdan beni izlediğini gerçeği ile bedenim uyuştu.
Ona hafifçe gülümseye çalışarak içeriye girdim. Girdikten sonra hafifçe dönerek hala orada olup olmadığına baktım. Araba hareketlenip gittiğinde derin bir nefes alıp verdim.
