Cast of Spell [COMPLETED]

/57/ Villain

Tanging mga tunog ng bota na suot-suot ko ang naririnig sa kalagitnaan ng gabi dito sa Foxfit. Hila-hila ko ang isang batang babae papasok sa gubat.

Nang nakarating ako sa gitna nakita ko kaagad ang mga nagkukumpulan na mga bangkay sa loob ng gubat, sa gilid nakatayo ang aking asawa.

"Puso ng bata, para sa aking asawa." I slashed my hands on the chest of the girl, diniinan ko ang paghukay hanggang sa makuha ko na ang puso nito. Blood covers my hand as well as the heart. Tinapon ko ang katawan ng babae sa nagkukumpulan na mga bangkay at binigay ko kay Luciano ang puso nito.

I looked up at the mountain of dead bodies, all of them are from this island. Hunters, vendors, and children. Name it.

Lahat sila merong butas sa dibdib dahil tinaggalan ko sila ng mga puso at binigay ito kay Luciano. The heart makes him alive and I will do anything just for my husband to live.

Ngumiti ako habang tinitignan ang mga putol na puno, mga nagbabagang damo at ang mga hayop na namamatay sa lupa. Umihip ako ng malamig na hangin, I did a good job. The forest is nearly bald at kotang kita na ang bayan kahit nasa gubat ka pa lang.

Wala ng matatas na puno na nagsisilbing harang sa paligid. Ang tanging puno nalang papuntang lagusan ang naiwan. By thinking that thought I smiled, malapit na. Malapit nang matapos ang panibago naming tirahan.

Kinuha ni Luciano ang kamay ko "Sasama ka ba?" Tanong niya

"Saan?"

"Sa kaharian ko, sa impyerno" His eyes glittered "I-papakilala ko lang  sakanila ang panibagong prensesa ng kaharian, natin" A smile formed in his eyes

"Ikanagagalak ko" Mas hinigpitan ko ang paghawak sa kaniyang kamay. Dahan-dahan niyang kinuha pa ang kabila kong kamay at nagtitigan kami, 'di nagtagal meron lumabas na itim na usok galing sa kaniyang likuran, unti-unti itong kumakapal at gumapang paikot saamin. Nang wala na akong nakita at tanging amoy ng insenso nalang ang naamoy ko hindi ko mapigilang lumunok dahil bigla nalang natuyo ang lalamunan ko.

As soon as the smoke faded away, nanlalaki ang mga mata ko sa nag ibang paligid. "Ito na ba?" Binawi ko ang kamay ko

Tumango ito, I opened my mouth because of the shocked that strikes my whole body. Hindi ko inakala na ganito ito ka-

"Ganda" I whispered

Green trees standing proudly below the ref skies and white clouds, merong mga kunukulong putil sa paligid. Hinawakan ko ulit ang kamay ni Luciano nang may dumaan saamin na isang katawang tao na may ulo ng usa.

Tumayo ang mga balahibo ko at bigla ako nanlalamig dahil sa takot. I roamed my eyes again, may nariring akong mga sigaw kaya tumalikod ako para tignan iyon. People were shouting habang pilit silang nilulunod sa ilog ng nagbabagang putik.

We were literally surrounded with a pools of lava! Pero hindi ko ramdam ang init, nanlalamig ako dahil sa takot na baka mahulog ako sa mga putik na iyon.

"Dito tayo" hinawakan ulit ni Luciano ang kamay ko at inalalayan niya akong maglakad. Birds flying in the red sky, weird creatures passed by on our sides.

Different demons, of course we are in hell.

They all bow every time they meet  the person besides me. Huminto muna ako para tignan ang mga ginagawa nila sa paligid. Merong mga tao na pinapako nila sa kahoy, hands and feet nailed on their side at hinahayaan silang kainin ng mga ibon paunti-unti.

I walked closer, trying my best to avoid the lava. "Spirits?" Tanong ko nang makalapit na ako sa isang tao. His face were full of sweat, he is crying while a crow feast on his shoulder. Puno na rin ito ng dugo.