/44/ Alive

15 3 0
                                    

"Anong maipaglilingkod ko?" The black smoke already faded away. Nakatayo sa loob ng bilog na gawa sa kandila na kulay itim ang Demonyong nangongolecta ng kaluluwa, si Kolerostus.

"Buhayin mo siya" I took a quick glance on Denzel

"Kapalit ng?"

"Anong gusto mo?"

Binigyan ko siya ng oras sa pag iisip, this demon is a form of human but has the head of a dear, tatlo ang mata at libo libo ang ngipin sa loob ng kaniyang katawan. I tried to maintain an emotionless face, I don't want him to sense that I'm shaking my nerve of because of his existence.

"Alaala. Bigyan mo ako ng memorya galing sayo. Kapalit nito ay ang pagbuhay ko sa.." tumingin siya kay Denzel "Kaibigan mo"

"Sige" I said without any second thoughts. Kailangan niyang mabuhay and I shouldn't waste any time.

Lumapit ako sakanya pero hindi ak pumasok sa loob ng bilog. Hinayaan ko siyang hawakan ang ulo ko.

"Sige na" utos niya as his hot hands touch my forehead

Inisip ko ng mabuti kung anong memorya ang ibibigay ko sakanya.

"Ma?" Bumalik na ako sa bahay namin sa gitna ng gubat, gawa ito sa kahoy pero punong puno ng majika ang paligid dahil pinalibutan ito ni mama. Pumasok ako sa loob na hawak hawak ang nakapitas na bulaklak sa kamay ko.

"Mama, Papa tignan niyo meron akong dalang bulaklak" Napakunot ang noo ko, hindi ko sila mahanap

"Dexie? Ery?" Pumunta ako sa labas, maynakita akong mga tao na nakasuot ng itim na mga damit.

"Lily! Tumakbo kana" Nakita ko si Mama at ang iba pa na nakagapos, nakaluhod, at luhaan.

"Mama!"

"Tumakbo kana!" Hindi na ako nagldalos dalos at tumakbo na ako. Tumutulo ang mga luha dahil hindi ko alam kung ano ang gagawin. Hindi ako nagkakamali na ang coven ang mga taong nagpsimuno non.

Hindi ko alam bakit nila kami hinahanap. Pero tumakbo lang ako ng tumakbo hanggang sa napatigil ako at umiyak na sa puno.

Hindi ko namalayan na dilim na pala pero hindi parin ako tumigil sa pagiiyak. I was scared, frightened. Nakarinig ako ng pagyapak sa mga tuyong dahon sa lupa kaya agad kong dinampot ang stick sa tabi ko.

"'Wag kayong lalapit! My mom is a witch pwede ko kayong isumbong" Umatras ako habang palakas ng palakas ang pagyapak. Hawak hawak ang stick sa naginginig kong kamay.

Humarap ako sa kadiliman kung saan nanggaling ang pagyapak. Lumabas ang isang babae na nakasuot ng cloak. Ang asawa ng Minister, si Palmora. Nakilala ko sila dati sa coven noong 9 years old palang ako, noong hindi pa sila galit saamin.

Ngumiti ito habang palapit saakin "Wag lang lalapit, isusumbong kita kay mama" umatras ako

Tumawa ito ng mahina "Talaga ba? Isusumbong mo ako kay mama mo? 'Wag ka ng umasa Lily, naka gapos na sila"

"B-Bakit"

"Malalaman mo" mabilis na parang liwanag na lumapit siya saakin. Inipit niya ang leeg ko gamit ang kaniyang kamay at nakaramdam naang ako ng malamig na hangin. Isang mulat mata nasa loob na ako ng isang kuwarto, madumi ito at hindi maganda ang amoy. Gawa sa bakal ang paligid na tuwing gagalaw ka, tutunog ito.

"Mamaya na ang kasal mo" tinulak niya ako kaya napaupo ako sa bakal na sahig. Ginapos niya ang mga kamay ko at may binulong malapit sa tenga ko. Walang kamalay malay, sumira ang mga mata ko at tuluyan nang natulog.

Cast of Spell [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon