Zeyna
Bir yerden başlamam gerekiyordu artık. Ailem'den ayrılmalıydım. Kavga ederek, onlara reşit olduğumu yalnız yaşamak istediğimi okumayıp, çalışmak istediğimi söylemem gerekirdi.
" Sen ne diyorsun Zeyna kafayımı yedin reşit olman kendi ayaklarının üzerinde durabilecegin anlamına gelmiyor kızım. Sacma ergen kararlarından dolayı lütfen hayatını karartcak hareketler yapma"
Bilmiyorduki karnım daki torununu
taşısığımı istenmicekti bu bebek babasının bile kim oldugu bilmiyorlar. "Baba nasıl yaşamak istediğimi size soracak değilim. Lütfen kararıma saygı duyun!" isteksizce dökülmüştü bu kırıcı kelimeler dudaklarımdan."istesenizde istemesenizde ben gideceğim" Babamın nasıl hayal kırıklığına uğradığı yüzünden belliydi. Yapamazdım baba anla beni sana anlatamazdım. Yasak ilişkiden daha babasının haberi olmayan bir bebek doğuracagımı sana söyleyemezdim. Affet baba affet.
Babam gözü dönmüş gibi gelip hızla tokat atmıştı, öyle sert vurmuştu ki dudağımın patladığını rahatlıkla anlıyordum. "yazıklar olsun sana, bu zamana kadar verdiğim emeklere yazık. Git yıkıl karşımdan sabah bu evde tek bir eşyanı bile görmek istemiyorum." gözlerim babama baktı. Öyle öfkeliydi ki tek bir kelimemle başıma dert açabilirdim. Sessizce gitmekti daha fazla kırmadan incitmeden belki birgün geri dönüşüm olur.
Annemle Nur çığlık çığlığa ağlıyor annem babamı sakinleştirmek için çabalıyordu. Odamdaki eşyaları topluyordum. Önemli olanları alıp gidecektim. Nur kapıyı aralayıp yanıma geldi. Beklemediğim anda boynuma sarılarak hıçkıra hıçkıra ağladı, "lütfen abla beni bırakıp gitme lütfen ben sensiz ne yapıcam" öyle çok aglıyordu ki dolan gözlerime daha fazla hakim olamadım. Avuclarımın içine minik yüzünü aldım. "bitanem gidiyorsam uzun süreliğine değil babamın siniri bitene kadar geleceğim. Lütfen ağlayıp benide üzme" elinin tersiyle gözlerini siliyor dediklerimi can kulayla dinliyordu. " hem gelirken belki sana küçük bir hediyem olur ha, böyle küçücük senin gibi tatlış br bebek" nur sessizce odadan çıkıp gitti. Annem ise hala babamı sakinleştirme çabasındaydı.
🕐🕐🕐🕐🕐🕐
Dün gece babam sakinleşmemiş evi terk etmişti. Haklıydı güvendiği kızından böyle birsey beklemiyordu. Annem ise yanıma gelip saatlerce bana nasihat vermişti. Anneme gitmeyeceğimi söyleyip ikna etmiştim. Saat sabağın 5'di kalkıp üzerimi değiştirip valizimi alıp çıkmıştım. Bi pansiyon da kalmayı düşünüyordum. Kumbaramda beni 2,3 ay idare edecek para vardı. Hiç olmamasından iyi olan bi pansiyon tutmuştum. Valizimi dolabın önüne koyup orta halli gözüken yataga uzandım.
********
"Biliyorum ama benim bu işe ihtiyacım var." demiştim dolan gözlerimle, ama adam inatla 'lise mezunu olmak sart' demişti. Vakit kaybetmeden iş bulmam başımın çaresine bakmam gerekiyordu. Bir kaç yerle daha görüşmüştüm. Yine benzer cümleler bahaneler duymuştum. En sonunda bi cafe'ye girmiştim, camda 'Bayan eleman aranıyor' yazıyordu. İçeri girmiştim. Güzel ferah coğunlukla yetişkin insanların takılacagı bir yere benziyordu.
"Hoşgeldiniz efendim, suradaki masamız müsait buraya gecebilirsiniz." dedi tahminimce benden bir kaç yaş büyük olan kız
Gülümseyerek “yok ben ilan için gelmiştim tesekkur ederım. " dedim.
Kızda aynı şekilde gülümseyerek
" kusura bakma ben seni müşteri sandım, tabiki gel seni patronumuzla tanıştırayım, Onunla konuş" kafamı olumlu anlamda sallayıp onun arkasından ilerledim.
Uzun bi aradan sonra tekrar merhaba 😁
