သူ……
"ခဏျပန္အိပ္လိုက္ပါလား ေျမာင္ဂ်ဴ
အနားယူေတာ့ ျမန္ျမန္ေနေကာင္းတာေပါ့"
ေဒါက္တာလာစစ္ေဆးျပီးေနာက္ သူမကိုအနားယူခိုင္းသြားသည္။
ေဒါက္တာကတစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနမွန္းသိေသာ္လည္း သူမရဲ႕မ်က္ႏွာရိပ္ေၾကာင့္ ဘာမွေျပာမသြားေပ။
"ဂ်ံဳအင္ ျပန္ေတာ့ေလ ဒီအခ်ိန္ကို ဆယ္ဟြန္းကေမ်ွာ္ေနေရာေပါ့ က်မကတစ္ေယာက္ထဲအဆင္ေျပပါတယ္"
"အတြင္းေရးမႈးေရာက္မွ ကိုယ္ျပန္လိုက္မယ္
သူ႔ကို မင္းမိဘေတြစီဖုန္းဆက္ခိုင္းလိုက္တာ"
"ဟင္…ဒယ္ဒီတို႔စီလား"
"ဟုတ္တယ္ေလေျမာင္ဂ်ဴရဲ႕ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ေအာ္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဒယ္ဒီတို႔အရမ္းစိတ္ပူေနမွာစိုးလို႔ က်မကအေၾကာင္းမၾကားခိုင္းတာပါ"
~~ေဒါက္ ေဒါက္~~
"မမ သတိရေနျပီလား……
က်မအခုပဲ သူေ႒းစီဖုန္းဆက္ခဲ့ပါတယ္"
"ဟင္ အင္း……ဘာ…ဘာတဲ့လဲ ဒယ္ဒီက"
"မနက္ျဖန္ 9နာရီေလယာဥ္နဲ႔လာမယ္ေျပာပါတယ္ အစက ဒီေန႔လာဖို႔စီစဥ္ထားတယ္ေျပာတယ္မမ အလုပ္ကိစၥေတြအျပီးသတ္ေနတာေၾကာင့္ ရက္ေရြ႕လိုက္ရတာတဲ့"
"ေအာ္……ဟင္း…ဒယ္ဒီတို႔က ဒီကိုလာဖို႔
အေၾကာင္းရွိလို႔ထင္တယ္……ဘယ္သူေတြပါအံုးမယ္ေျပာေသးလဲ"
"ဘာမွမေျပာပါဘူးမမ"
"အင္း… ဂ်ံဳအင္ ျပန္ေတာ့ေလ
အတြင္းေရးမႈးေရာက္လာျပီပဲ
စိတ္ခ်ျပန္ပါ"
"ဒါဆို ကိုယ္ျပန္မယ္
မနက္ျဖန္မွ ဟြန္းနဲ႔အတူလာခဲ့ေတာ့မယ္"
"အင္းပါ"
"အတြင္းေရးမႈး သူ႔ကိုဂရုစိုက္ေပးပါအံုး
အေရးၾကီးရင္ က်ေနာ့္ကိုဖုန္းဆက္လိုက္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ သူေ႒းကင္"
ဂ်ံဳအင္ျပန္သြားသည္ႏွင့္ အနီးရွိေဆးပုလင္းႏွင့္
အတြင္းေရးမႈးကို ပစ္ေပါက္လိုက္သည္။
"မမ ……"
"ငါဘာေျပာခဲ့လဲ……ဟမ္…ဘယ္သူ႔ကိုမွ
အေၾကာင္းမၾကားဖို႔ ငါမေျပာခဲ့ဘူးလား"
