သူ……
ညကတည္းက အိပ္လို႔မေပ်ာ္သည္မို႔
မနက္ေရာက္ေတာ့ မ်က္ႏွာကအေတာ္ေလးေခ်ာင္က်ေနသည္။
အိပ္လို႔မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။
အသိစိတ္ထဲက သူေပ်ာက္သြားခဲ့ရင္
အိပ္မက္ထဲမွာ သူထားရစ္ခဲ့မွာကို ကိုယ္ေၾကာက္ေနခဲ့ရသည္။
ကိုယ္မွားေနခဲ့တယ္ဆိုတာသိေပမဲ့
အိုဆယ္ဟြန္းအတြက္ ကိုယ္အမွားမ်ားစြာကို
မ်က္စိမွိတ္ျပီးက်ဴးလြန္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တာျဖစ္သည္။
"ကင္ဂ်ံဳအင္ တစ္မနက္လံုးမင္းျပံဳးေနတာ
အိုဆယ္ဟြန္းနဲ႔လက္ထပ္ရမွာ အဲ့ေလာက္ေတာင္ေပ်ာ္လား"
ေဂ်ာင္ဆူးေမးတာကိုမေျဖပဲ ကိုယ္ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ထပ္ျပံဳးမိျပန္သည္။
"ရူးမသြားနဲ႔အံုး
မင္းလက္ထပ္ရမွာ မင္းခ်စ္သူယြန္းေျမာင္ဂ်ဴမဟုတ္ဘူး"
သူမနာမည္ၾကားေတာ့ ကိုယ္တကယ္အားနာသြားရသည္။
သူမအေပၚတြယ္ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္သံေယာဇဥ္က ျဖဴစင္သြားဟန္ရွိသည္။
ေတာင္းပန္ပါရေစေျမာင္ဂ်ဴ။ ကိုယ္ကအေျပာင္းလဲျမန္သလိုျဖစ္သြားရတယ္။ကိုယ္ဟာ ယံုၾကည္မႈနဲ႔မထိုက္တန္ခဲ့ဘူး။
မင္းကကိုယ့္အခ်စ္ဦးမို႔ သူမတူေအာင္ ကိုယ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်စ္ဆံုးေတာ့ ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။
ေက်နပ္တဲ့အထိကိုယ္ေတာင္းပန္ပါ့မယ္။
*Ring …… ring ……*
"ဂ်ံဳအင္ မင္းဖုန္းျမည္ေနတယ္
ကိုင္လိုက္အံုး……"
"အင္း ကိုယ္မၾကားလိုက္ဘူး"
"လြတ္ေနျပီ ငါ့ေကာင္"
ေဂ်ာင္ဆူးနဲ႔စကားနိုင္မလုဘဲ ေယာလ္ရဲ႕ဖုန္းကိုသာေျဖဖို႔ကိုင္လိုက္သည္။
"ေယာလ္ လာျပီလား"
" ………"
"ဟင္ ဒါဆိုမလာနိုင္ဘူးေပါ့မင္းက"
"…………"
"ဘယ္တက္နိုင္မွာလဲ အေရးတၾကီးသြားရတာဆိုေတာ့ ကိုယ္နားလည္ပါတယ္
မင္းကိုေျပာစရာရွိတာလဲ မင္းျပန္လာမွေျပာေတာ့မယ္"
"…………"
"ok see you သူငယ္ခ်င္း အဆင္ေျပပါေစ"
ကိုယ္ဖုန္းေျပာတာကုိ ေဂ်ာင္ဆူးကစိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ေနသည္။
