သူ……
"အား……ပင္ပန္းလိုက္တာကြာ"
ဝယ္လာသည့္ ပစၥည္းေတြႏွင့္ ေယာလ္ပို႔ေပးသည့္ ေမြ႔ယာတို႔အားေနရာခ် ျပီးေနာက္ ေမြ႔ယာေပၚပစ္လွဲခ်ကာျငီးလိုက္မိသည္။
ဗီဒိုထဲသို႔ အဝတ္စားေတြစီထည့္ေနသည့္ ပန္းေလးကကိုယ့္ကိုေစာင္းငဲ့ၾကည့္သည္။
တေစာင္းအေနအထားျမင္ေနရတာေတာင္ ပန္းေလးကေတာ့ ေခ်ာရက္လြန္းသည္။
"ေရခ်ိဳးလိုက္ပါလား……ညေနစာခ်က္ထားလိုက္မယ္
ျပီးမွ တခါထဲနားလိုက္"
"ဒီေန႔ေတာ့ မခ်က္နဲ႔ေလ ပန္းေလးလဲပင္ပန္းေနတယ္မဟုတ္ဘူးလား
ေရခ်ိဳးျပီးအျပင္မွာသြားစားၾကမယ္"
"အိမ္မွာပဲခ်က္ခ်င္လို႔ အျပင္မွာဆို အရမ္းကုန္တယ္"
"ဘာျဖစ္လဲ ပိုက္ဆံကရွာလို႔ရတာပဲပန္းေလးရဲ႕"
"ေအာ္ ခင္ဗ်ားကအရမ္းခ်မ္းသာေနတယ္ေပါ့ေလ"
"ဒါေပါ့ ေမာင္ကေဘာစိေလ ပန္းေလးေယာက်ာ္းက သူေ႒းဆိုတာမေမ့နဲ႔ ပန္းေလးၾကိဳက္တာေျပာ လက္ညွိဳးထိုးလိုက္တဲ့ အရာအားလံုးရေစမယ္"
"ဟြန္းဘာမွမလိုအပ္ပါဘူး
သြားပါ ေရခ်ိဳးလိုက္ အက်ီ ၤထုတ္ေပးထားမယ္"
"လူလဲ ဘယ္မွမသြားနဲ႔ ေမာင္ထြက္လာတဲ့အထိေစာင့္ေနေပး"
"အမ္ ညေနစာခ်က္မလို႔ပါဆို"
"မရဘူး ေမာင္နဲ႔က်မွ အတူတူခ်က္မယ္"
"ပိုက္ဆံေတာင္ ကိုယ္တိုင္ေရတြက္စရာမလိုတဲ့လူက
မီးဖိုေခ်ာင္အလုပ္ကို လုပ္တက္မယ္မထင္ပါဘူး"
"အင္း ေမာင္မလုပ္တက္ဘူး
လုပ္ရမယ္လို႔တခါမွမေတြးဖူးဘူး
ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ေမာင့္အခ်စ္နဲ႔အဲ႔အတူ ကူညီေပးရမွာေပါ့ ေမာင္တစ္ထမ္း ပန္ေလးငုတ္တုတ္ေပါ့ကြာ"
"ေမာင္တစ္ထမ္းမယ္တစ္ရြက္ပါ
ဘယ္လိုျဖစ္ျပီး ေမာင္တစ္ထမ္း ပန္းေလးငုတ္တုတ္
ျဖစ္ရတာလဲ"
"ေအာ္ေဟာ……ေမာင္က ေမာင့္အခ်စ္ေလးကို
ရြက္ခိုင္းမလားဗ် ေမာင္ပဲထမ္းမယ္ ေမာင့္အခ်စ္က ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနေပးယံုပဲ"
