သူ……
ေန႔လည္စာစားျပီးခ်ိန္တြင္ ကိုယ္ေမေမရွိတဲ့အိမ္ကိုလာခဲ့လိုက္သည္။
ဟြန္းကလဲ ေနမေကာင္းလို႔ ရံုးမတက္တာ
ေၾကာင့္ အိမ္မွာပဲရွိလိမ့္မည္။
ခုေနာက္ပိုင္းေမေမလဲ ကိုယ့္အေပၚအရင္လို
အျပစ္တင္စကားမဆိုသလို ဟြန္းကိုလဲ ေမးတာမ်ိဳးမရွိခဲ့။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းတြင္ သိုးေမႊး
ထိုးေနသည့္ ေမေမ့ကို တမ္းေတြ႔သည္။
ေဆာင္းဦးဝင္ခါနီးျပီမို႔ ေဖေဖ့အတြက္ အက်ီ ၤထိုးေနဟန္တူသည္။
ေမေမကေဖေဖ့ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဒါသထြက္ေစကာမူ အက်ီ ၤကိုေတာ့ အျမဲလိုလုပ္ေပးေလ့ရွိသည္။
"ေမေမ က်ေနာ္လာတယ္"
"အိမ္ေတာ့ျပန္လာေဖာ္ရေသးတာပဲ ေမေမ့သားက ေန႔လည္စာစားခဲ့ျပီလား"
"စားခဲ့ျပီေမေမ က်ေနာ္ေျပာစရာရွိလို႔လာတာ"
"ဘာမ်ားလဲ ထူးထူးဆန္းဆန္း "
"ေဟာ……ဂ်ံဳအင္ ေရာက္ေနတာလား
ေျမာင္ဂ်ဴက အန္တီပ်င္းေနမွာစိုးလို႔ အခန္းထဲကထြက္လာတာ"
"အင္း အခုပဲေရာက္တာ
သက္သာရဲ႕လား"
"သက္သာပါတယ္ ေခါင္းေနာက္တာပဲရွိတာပါ
တစ္ခုခုစားမလား လုပ္ေပးမယ္ေလ"
"မစားေတာ့ဘူး ေမေမ့ကို အသိေပးစရာရွိလို႔လာတာ မင္းလဲရွိေတာ့ပိုေကာင္းတာေပါ့"
"ဟင္……ဘာမ်ားလဲ"
ေမေမကေတာ့ဘာမွဝင္ေျပာျခင္းမရွိဘဲ
ကိုယ္ေျပာမည့္အေၾကာင္းကိုသာ စိတ္ဝင္စားဟန္ရွိသည္။
ထိုးလက္စသိုးေမႊးကို ေဘးခ်ျပီး ကိုယ့္မ်က္လံုးကို တည့္တည့္ၾကည့္သည္။
ေမေမနဲ႔ပန္းေလးသာလ်ွင္ ကိုယ့္မ်က္လံုးကို
ေစ့ေစ့ၾကည့္တက္ၾကသည္။
ထိုသူႏွစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ကိုယ္ညာလို႔ရနိုင္မည္မထင္ပါ။
ပန္းေလးရဲ႕ ရိုးသားတဲ့အၾကည့္ကိုရင္မဆိုင္ရဲတာမို႔ ကိုယ္သူ႔ကိုေရွာင္ေနမိသည္။
အခုလဲ ေမေမရဲ႕စူးစမ္းသည့္ အၾကည့္က ကိုယ့္ရဲ႕အင္အားေတြပင္ ယုတ္ေလ်ာ့သြားေစသည္။
"သားေျပာခ်င္တာေျပာေလ ေမေမနားေထာင္ေနတယ္"
"က်ေနာ္ ေျမာင္ဂ်ဴနဲ႔လက္ထပ္ေတာ့မယ္"
