သူ……
"သား……ခ်စ္သူရေနျပီလား"
ရုတ္တရက္ေမးလာေသာ ေမေမ့အသံေၾကာင့္
ေဂ်ာင္ဆူးလက္ထဲကဖုန္းေလးပင္လြတ္က်သြားသည္။
"ေမေမ"
"ေမေမနားလည္ပါတယ္ကြယ္…
သားလဲအရြယ္ေရာက္ေနျပီပဲ…
ခ်စ္သူရည္စားရွိတာအဆန္းမဟုတ္ပါဘူး
ေမေမတို႔ကေတာင္ သားကိုအိမ္ေထာင္ဖက္ရွာေပးဖို႔ တိုင္ပင္ေနၾကတာပါ……"
"အဲ့လိုမဟုတ္ေသးပါဘူးေမေမ"
"ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ
သားမိန္းကေလးကို ေမေမတို႔နဲ႔ေတြ႔ဖို႔ေခၚလာခဲ့အံုးေလ"
"မဟုတ္ဘူးေမေမ ေခၚလာလို႔မျဖစ္ဘူး"
"ဘာလို႔လဲသားရဲ႕…ေမေမတို႔က ကန္႔ကြက္မွာစိုးလို႔လား…စိတ္မပူပါနဲ႔ကြယ္
ေမေမတို႔ကသားအိမ္ေထာင္ေရးကို မစြတ္ဖက္ပါဘူး…သားမိန္းကေလးကို ေတြ႔ယံုပါပဲ"
"ေမေမရယ္……"
ေဂ်ာင္ဆူး ေမေမ့ကိုသြားဖက္လိုက္သည္။
မိဘေတြကို မညာခ်င္တာမို႔ ဖြင့္ေျပာဖို႔သာဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
နီးစပ္ဖို႔မွမျဖစ္နိုင္ဘဲ ထပ္ျပီးေဝးၾကလဲ ထူးဆန္းေတာ့မည္မဟုတ္။
"ေမေမ……"
"ေျပာေလသား……ေဟာ…ေမေမ့သားမ်က္ရည္ေတြေတာင္က်လို႔ပါလား……
အင္း…သားကိုမ်က္ရည္က်ေအာင္ စြမ္းေဆာင္နိုင္တယ္ဆိုေတာ့ အဲ့မိန္းကေလး မေခဘူးပဲ
ေမေမ့သားအတြက္ ေမေမတို႔သေဘာတူဖို႔
စဥ္းစားရမယ္ထင္တယ္"
"သားေတာင္းပန္ပါတယ္…
ေမေမတို႔ကို ဂုဏ္ယူဖို႔ မစြမ္းေဆာင္နိုင္ခဲ့လို႔
တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္…သားကိုေမြးခဲ့မိလို႔
ေမေမနဲ႔ေဖေဖေနာင္တရမယ္ဆိုလဲ
သားလက္ခံပါတယ္"
"သားရယ္ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ
ေမေမ့ကိုေသခ်ာေျပာပါအံုးကြယ္
ေမေမတို႔ကသားကိုေမြးခဲ့တာ ဘယ္ေတာ့မွေနာင္တမရပါဘူးကြယ္"
"သားခ်စ္သူက…ေမေမထင္ေနသလို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး…သားခ်စ္ေနမိတာ
ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္ေမေမ
ဟီး……အီး……သားေတာင္းပန္ပါတယ္"
