El Monstruo [BxB]

CHAPTER 27

Aiden Azrael

NAGISING ako nang may naramdaman akong humahalik sa aking leeg, dahan-dahan kong minulat ang aking mata. Bago ko pa naimulat ng tuluyan ang aking mata ay may sumakop na sa aking mga labi kaya napadilat ako bigla at sumalubong sa akin ang mukha ng demonyo.

Dahil sa pagkagulat at galit na aking nararamdaman ay itinulak ko siya ngunit nahawakan niya ang aking mga kamay.

"Uhmmp-uhhmpp bi- uhmp ta-wan mo uhmmp ako." nahihirapang bigkas ko dahil sakop niya ang aking mga labi.

Hindi na napigilan ng aking mga luha ang pagbagsak dahil naalala ko ang ginawa niyang pamba-baboy sa akin kagabi.

Bumitaw siya sa pagkakahalik sa akin nang makita niyang umiiyak ako. Hinaplos niya ang aking mga pisngi saka pinunasan ang aking mga luha gamit ang kaniyang hinlalaki.

Iniwas ko ang mukha ko saka hinablot ang dalawang kamay ko na hawak niya at di na niya ako pinigilan. Pinilit kung bumangon ngunit naramdaamn ko ang sakit ng aking katawan lalo na ang sakit ng pang-upo ko parang hiniwa sa sobrang sakit. Bumagsak akong muli sa kama at mas lalong napahikbi.

Nakikita ko sa aking peripheral vision ko na nakatingin siya sa akin at pinapanood ang bawat kilos ko.

"Ano ~hik~ masaya ka-na ~hik~ ba sa naki-kita mo, ~hik~ naga-wa at naku-ha ~hik~ mo na ang gusto ~hik~ mo sigu-ro pa-pakawalan ~hik~ mo na ako ~hik~ ngayon." humi-hikbing wika ko sa kaniya.

"Yes I'm happy that I already claimed you, sa tingin mo sa nangyari sa atin kagabi ay papakawalan pa kita and I remembered what you said last night that you're my property." walang emosyon na sambit niya.

"Because you drugged me last night!" sigaw ko sa kaniya saka pinaghahampas ang dibdib niya.

"Walang hiya ka, hindi ka manlang naawa sa akin." lumuluhang sambit ko habang mahinang hina-hampas ang dibdib niya, tila nauubos ang lakas ko.

Pinunasan ko ang mga luha ko saka pinilit na tumayo kahit na napapangiwi ako sa bawat kilos ko. Nagtagumpay ako sa aking pagtayo ngunit tila isang hakbang pa lang ay tutumba na ako. Walang balanse ang katawan ko sobrang bigat idagdag mo pa ang bigat na aking dinadala dahil sa mga ginawa ni Braxton sa akin.

"Where are you going? You need to rest mi conejito." wika niya ngunit hindi ko siya sinagot bagkus ay pinagpatuloy ko ang aking dahan-dahan na paghakbang.

Naramdaman ko na tumayo siya at papunta sa pwesto ko pero agaran ko din siyang pinigilan.

"Huwag kang lumapit sa akin dahil hindi kita kailangan, diba masaya ka na nakikita akong miserable, ayan maupo ka nalang doon para mapanood mo ako kung gaano ako kasira ngayon dahil sayo." lakas loob kong bigkas sa kaniya.