"Hey! Min.." [Completed]

(5)

"ဒယ်ဒီ.ဟိုမှာပျော်ခဲ့ပုံပဲ။ မသွားခင်ကမျက်နှာထက်ပိုလန်းလာတယ်။"

"ဒါပေါ့ ပျော်ခဲ့တာပေါ့။ မင်းတို့ဒယ်ဒီကအမြဲပျော်နေတာပဲဟာ.."

ရယ်သံလွင်လွင်ဖြင့်ပြောပုံကြောင့်သုံးယောက်သား ရယ်ပွဲကျသွားကြသည်။

"Seokie...အလုပ်ကိစ္စရော အဆင်ပြေရဲ့လား"

"ဟုတ်- အားး အငယ်ကောင်ရေ..နာတယ်ဟ. ဖယ်တော့!!"

ဆိုဖာပေါ်တွင်မှောက်လျက်အိပ်နေသည့်Hoseokခါးပေါ်တွင် ကျကျနနတက်ထိုင်နေသည့်Taehyungသည် Hoseokဖယ်ချတော့ နှုတ်ခမ်းဆူကာ Namjoonဘေးနား​ရောက်သွားသည်။

"သားမျက်နှာချောင်သွားပါလား။ နေမကောင်းဘူးလား..."

"ကောင်းပါတယ်. ဒီရက်ပိုင်းအိပ်မပျော်လို့ပါ"

Mr.Kimသည် Namjoonကိုကြည့်လိုက်တော့ အဓိပ္ပါယ်ပါပါခေါင်းညိမ့်ပြသဖြင့် မျက်နှာထက်စိတ်မကောင်းသည့်အရောင်တွေဖြတ်ပြေးသွားကာ Hoseokခေါင်းလေးပေါ် လက်ဖဝါးကိုဖွဖွတင်လိုက်သည်။

"အိပ်ဆေးတွေရော မသောက်ဘူးလားသား."

"Joonသိမ်းထားတာ ဒယ်ဒီ.။ အဲ့ကောင်အလွန်အကျွံတွေသောက်နေလို့."

"Hyungကိုဘယ်သူကမေးနေလို့လဲ."

"မမေးလည်းပြောရမှာပဲလေ မင်းမှမလိမ်မာတာ."

"တွေ့လား ဒယ်ဒီ.."

"ကဲကဲ တော်ပြီ. ရန်မဖြစ်နဲ့တော့."

Mr.Kimဝင်တား​တော့မှ Namjoonပြန်ပြောရန်ပြင်နေရာမှပါးစပ်ပိတ်သွားသည်။ မျက်တွင်းဟောက်ပက်နှင့်Hoseokကတော့ လက်သီးတစ်ရွယ်ရွယ်ဖြင့် လှမ်းလုပ်ပြနေသေးသည်။

"သားကလည်း ဘာလို့အများကြီးသောက်ရတာလဲ။ အဲ့ဒါကအခန့်မသင့်ရင်သေနိုင်တယ်လေ."

"အိပ်မှမပျော်တာ ဒယ်ဒီကလည်း.။ ဆေးကလည်း တစ်လုံးတည်းနဲ့ မတိုးတော့တာနဲ့-"

"Jung Hyun!!

"ဟင်! မေမေ..."

"နင်ဘာလာလုပ်တာလဲ."

"မေမေ!!"

ရုတ်တရက်ဆန်စွာပဲ ဧည့်ခန်းဝ၌ ရပ်နေသော SaungLiသည် Mr.Kimအားစူးစူးရဲရဲကြည့်ကာ တင်းမာသောမျက်နှာထားနှင့် ဧည့်ခန်းထဲသို့ ဝင်လာသည်မို့ သုံးယောက်သား ဒယ်ဒီ့ရှေ့ပိတ်ရပ်လိုက်မိကြသည်။