GÜNEŞ AĞACI

BÖLÜM 15

Sabah kalktığında halsizdi. Dün Lily'in anlattıkları onu endişelendirmiş, uyutmamıştı. Kendisinin başına öyle bir şey gelse yıkılırdı. Şimdi anlıyordu Lily'in neden kardeşi ve babası hakkında konuşmak istemediğini. Reagan hayal bile etmek istemiyordu. Annesinin bir sabah kalktığında sadece geriye tozların kalması... bu korkunç bir şeydi. Lily buna nasıl dayanıyordu?

Zorda olsa yataktan kalktı ve üstündeki pijamaları çıkarıp kot pantolonla açık mor rengindeki geniş tişörtü giydi. Aynaya baktı, saçlarını taradı. Günden güne birazcık daha kilo almış, süzülen yanakları birazcık daha toparlanmıştı. Parlayan siyah ve gür saçlarına baktı. Burası onu çok değiştirmişti. Ruhsal olarak belki iyi değildi ama fiziksel olarak sağlıklıydı.

Kapıyı açtığında her zamanki gibi tabak çanak sesleri geliyordu. Kahvaltı için aşağı indiğinde ise Lily'in dünkü kadar üzgün olmadığını gördü. Hatta aksine mutluydu. Sanki rahatlamış gibiydi.

"Günaydın" dedi Lily ışıltılı bir gülümsemesiyle.

Reagan da gülümseyerek "Günaydın" dedi.

Eva "Bugün nasılsın? Lily dün güçlerin üzerinde çalıştığınızı anlattı. Nasıl hissediyorsun?"

Reagan şimdi fark etmişti. Normalde güçlerini kullandığında çok uykusu gelir, hayvan gibi de acıkırdı. Dün öyle bir şey olmamıştı. Reagan kendine şaşırarak,

" Çok iyiyim. Hiç enerji tükenmesi yaşamadım" dedi.

Eva "Bu harika. Bu demek oluyor ki burada kaldığın için iyileşiyorsun. Dünyada bu güçleri tutarak yaşamak zor bir şeydir" dedi ve devam etti. "Lily çalışmaya devam edin. Bu ona iyi gelecek"

"Tamam anne o iş bende" dedi ve güldü. Reagan da onunla birlikte güldü.

Masada sessizce kahvaltı etmeye başladılar. Ama Lily bu sessizliği bozarak "Anne bugün çocuklarla birlikte pazarı gezeceğiz. Reagan da bizimle gelecek haberin olsun"

"Tamam ama dikkatli olun. Sakın çocuklardan ayrılma tamam mı?" dedi Eva.

"Tamam anneciğim ayrılmam" dedi Lily ve yemeğini hızlıca yiyip "Ben hazırlanmaya gidiyorum" diyerek heyecanla koşturmaya başladı.

Eva yüksek sesle "Dikkatli ol düşeceksin" dedi ve gülerek "Şu Lily yok mu?" dedi.

Ortama bir sessizlik çökmüştü. Hava sanki ağırlaşmıştı. Ortamda bir gerginlik söz konusuydu ama Reagan bu gerginliğin nedeninin ne olduğunu anlamadı.

Eva çatalını yavaşça tabağının yanına koydu ve ardından peçeteyle ağzını sildi. Reagan'a mı öyle geliyordu yoksa Eva sinirli mi görünüyordu? Ağzını sildiği peçeteyi yemeği bitmiş tabağına koydu ve sanki boğazı gıcık olmuş gibi öksürüp su içti.

Kısık bir sesle "Seninle bir şey konuşacağım" dedi.

"Tabii ki konuşacağınız konu nedir?"

"Şöyle ki" dedi ve eğilip Reagan'ın elini tuttu. Konuşmaya devam etti "Kızım ısrar ettiği için hiçbir şey demiyorum ama eğer ki kızımın bir kılına bile zarar gelirse" dedi ve Reagan'ın elini büyük bir güçle sıktı "Seni öldürmekten beter ederim anladın mı beni?"

Reagan acı içinde başını salladı. Gözleri yaşarmıştı. Eva sıkmaya devam ediyordu.

"Güzel" dedi ve Lİly içeri girer girmez elini bıraktı. Bu kadın çok güçlüydü. Eva elini bıraktığında hala eli acıyordu.

"Hadi öyleyse gidelim" dedi Lily heyecanla ellerini çırparak ve Reagan'ı sofradan kaldırıp dışarı sürükledi.

Eva'nın son sözü ise gülümseyerek "İyi eğlenceler" oldu.