GÜNEŞ AĞACI

BÖLÜM 18

Bu karanlık odada ağrılar içinde yüzüstü uzanıyordu. Sırtında çıkmaya devam eden kemik yapısından siyah ve parlak tüyler gelmeye başlamıştı. Boynuzları da uzamaya devam ediyor ve çıkan boynuzların uzadığı yerlerden alnından aşağı kanlar süzülüyordu. Sırtındaki kanlardan bahsetmiyordu bile.

Akşama doğru Bayan Eva'nın ağrı için yaptığı aşının etkisi geçmiş, onun yerine ise şiddetli bir acı gelmişti. Reagan Lily'in dediği gibi yaptı. Ağrısı çok şiddetlendiği zaman ona haber vermiş ikinci aşıyı vurmasını istemişti. Lily hiç tereddüt etmeden aşıyı vurmuştu. Sanki yıllardır bu işi yapıyormuş gibiydi.

"İğne yapmayı nereden öğrendin?" dedi Reagan Lily'in ona iğne yapan eline bakarak.

"Annemden. Biliyorsun o bir doktor olduğu için hastalarına iğne yaparken izlerdim. İzleyerek ve biraz da uygulayarak öğrendim. Doğruyu söylemek gerekirse ilk defa uygulamaya geçtiğimde kusmuştum." Dedi Lily ve güldü.

Reagan da gülerek "Kustun mu?" dedi.

"Evet, kustum. O gün hastane çok meşgulken annem aceleyle bana iğneyi verdi ve bana "al sen yap" dedi. Ben daha ne olduğunu anlayamazken annem iğneyi bana verdi ve başka hastalarıyla ilgilenmeye başladı. Bende ne zarar gelir yapayım dedim ama o işler öyle yürümüyormuş. Adamın koluna iğneyi batırdığım anda kusmaya başladım. Hem de adamın üzerine." dedi Lily yüzüne buruşturarak.

"Adamın üzerine mi?" dedi Reagan yüzünü buruşturarak. "peki üzerine kustuğun adam ne dedi?" diye sordu Reagan merakla.

"Adamın tepkisi mi?" dedi Lily sanki o günü hatırlamak istemezcesine irkilerek "adam "hey dostum ne yaptığını sanıyorsun? Doktor nerde? Neden benim iğnemi küçük bir bücüre verdiniz?" diye hastanede kıyameti koparmaya başlayınca annem konuya el attı ve adamın aşısını yapıp benim yerime bol bol özür diledi" dedi Lily ve güldü. "o gün ne kadar saçma şeyler yaşansa da dersimi almış oldum"

"Peki neymiş o ders?"

"Bir dahakine iğne yaparken kusmuğumu tutacakmışım. Ders bu" dedi Lily ve kahkaha attı. Reagan'da kahkaha atıyordu ama yavaş yavaş. Çünkü hızlı ve ani hareketler sırtını acıtıyordu.

Reagan gülerken "Aman, dikkat et bana iğne yaparken üzerime kusma" dedi ve bu sefer gülmekten kırıldılar. Gülmeye devam ediyorlardı ki Kenneth içeri girdi. Reagan ve Lily Kenneth'in gelmesini beklemedikleri için korkmuşlardı. Lily tekli koltuktaki yastığı Kenneth'e atarak

"Korktum insan bir haber verir" diyerek azarlamaya başladı.

Kenneth "Ne yapsaydım Lily bağırsa mıydım?"

Lily "Evet bağırsaydın. Ödümüz koptu burada" dedi gözlerini devirerek.

Reagan Kenneth'in ona yaklaşan ayak seslerini dinledi ve Lily'e "Çık" dediğini duydu.

Reagan yanındaki tekli koltuktan kalkan Lily'e baktı ve Lily'in gözlerinin içine baktığında onunda burada neler döndüğünü anlamadığını anladı.

Lily odadan çıktığında Kenneth tekli koltuğa oturdu ve Reagan onun yanına oturmasıyla yüzüne bakabildi. Kenneth sanki bu aralar süzülmüş gibiydi. Rengi kaçmış, gözleri ise endişeli bakıyordu.

Kenneth, "İyi misin? ağrıların nasıl?" diye sordu.

"İyiyim, Lily'in yaptığı aşılar sayesinde hayatta kalabiliyorum" dedi Reagan ve gülümsedi. Kenneth'te ona karşılık vererek gülümsedi.

"Ben iyiyim de sen iyi görünmüyorsun. Bir şey mi oldu?" dedi Reagan endişelenerek.

Kenneth ilk önce derin bir nefes aldı ve Reagan'ın gözlerine bakarak olanları anlatmaya başladı.