GÜNEŞ AĞACI

BÖLÜM 20

Tam bir saat sonra Conroy ve Miles ortası samanla yapılmış, kenarları ise tahtadan bir sedye getirdiler. Bir ucundan Mile bir ucundan Conroy taşıyordu. Kennethte arklarından gelmişti. Reagan'ın yanına gelip

"Biraz dişini sık hemen bitecek" dedi

Reagan kafasını olumlu anlamda salladı ve Kenneth eğilince kollarını boynuna dolayıp sedyeye koymasını bekledi. Kenneth onu kaldırınca acıdan inledi.

Kenneth Reagan'ı yavaşça yan olarak sedyeye koydu. Reagan'ın canı yansa da önceki günler gibi bıçak saplanıyor gibi acımıyordu. İğne işe yarıyor gibi görünüyordu.

"Hadi gidelim çocuklar. Dikkat edin çok sallamayın" dedi Kenneth. Miles ve Conroy sedyeyi götürmeye başladılar. Merdivenlerden yavaş yavaş iniyorlar, sarsmamaya çalışıyorlardı.

Rahatça kapının önüne varan Reagan gördüğü şeyle birlikte çok şaşırdı. Çünkü bu seferki at arabası daha büyüktü. Kocaman olan at arabasının arkasındaki yerin üstü kapalıydı. Kocaman olan arka kısmı kapısı açık olduğu için görünüyordu. Sedyeyi koyacak bir yatak vardı. Yatağın karşısında ise iki kişinin rahat oturabileceği koltuklar vardı.

Miles ve Conroy sedyeyi yavaşça arka kısmın içine, yatağa koydular. Ardından ise Kenneth ve Lily içeri girip yatağın karşısında olan koltuğa oturdular. Kenneth kapıyı kapattı.

Reagan "Diğerleri ne olacak?" diye sordu

Kenneth "Onlar sürücüyle birlikte gidecekler" dedi.

Reagan anladığını belirtir şekilde kafasını olumlu bir şekilde salladı. Yolculukları sessiz bir şekilde başladı ve devam etti. Reagan acısı hafiflediği için uykusu gelmişti. Kenneth yanındayken kendini güvende hissediyordu. Onun yanında kabus görmeyeceğine inanıyordu. O yüzdende gözlerini rahatça kapattı ve uykuya daldı. Tahmin ettiği gibi kabus görmeyecekti.

***

Nazik bir ses onu çağırıyordu

"Reagan, Reagan geldik" dedi güzel bir ses.

Reagan da bu güzel sesin onu çağırmasıyla birlikte güzel uykusundan uyandı. Bu Kenneth'ti.

Reagan biraz gerildi. Çünkü Kraliçe'nin nasıl biri olduğunu bilmiyordu. Tanımadığı ve geçmişte saf kanlıları öldüren ataları yüzünden Kraliçeden korkuyordu. Hadi ama dedi içinden göz devirerek kadın beni görür görmez öldürecek değil ya. Kim bilir belki de atalarının yaptığı kötü şeyi telafi etmek istiyordur diye düşündü. Bu huyundan da nefret ediyordu. Her şeye olumsuz tarafından bakıyordu. Annesinin ona "biraz pozitif ol Reagan" dediğini duyar gibi oldu.

Beyaz saraya geldiklerinde Reagan yine hayran olmuştu. Binlerce kez görse de bu değişmeyecekmiş gibi görünüyordu.

Sarayın bahçesinde at arabasıyla durdukları zaman Kenneth ve Lily aşağı indi. Reagan Kenneth'in sesini duyabiliyordu.

"O içeride ama yavaş olursanız iyi olur" dedi.

Reagan bir takım ayak sesi duydu sonrada iki adam at arabasının içine girip sedyenin iki tarafından tutup onu dışarı çıkardılar. Dışarı çıktığında ise şok oldu.

Neredeyse kırk hizmetçi bahçede kapıya doğru sıralanmıştı. Onu taşıyan adamlarla aynı takım elbiseyi giyen hizmetçiler ise iki tanesi daha dışarıda bekliyordu. Yok artık resmen ordu göndermiş diye düşündü Reagan.

O arabadan iner inmez hizmetçiler kendi aralarında konuşmaya başladı. çocuklar onu arkasından takip ediyordu. Hizmetçilerin arasından geçerken Reagan kızıl saçlı ve oldukça uzun boylu bir hizmetçinin