Firgun ne demek bilir misin sevgilim? İbranice birisini gerçekten çok sevdiğiniz için duyulan sevinç ve o sevincin içinde bencillik bulundurmamak. İşte öyle sevdim ben seni. Tüm benliğimle... Kendimden vazgeçerek...
Aşka inancımın olmadığı zamanda b...
Nefesi düzenli hale gelince uyuduğunu anladım kollarımdaki adamın. Başını tekrar öpüp kokladım usulca. Onu uyandırmamaya çalışarak yavaşça kolumu üstünden çekerek yataktan çıkmaya çalıştım.
Bir an önce banyoya gitmem gerekiyordu, zira bacaklarımın arasından sızan sıvı kurumaya yüz tutmuştu, bir an önce temizlenmem gerekiyordu.
Sıcak suyun verdiği rahatlamayla birlikte gevşeyen bedenim tekrar huzura kavuşmuştu. Bacaklarımın arasındaki kalıntıları da temizledikten sonra duştan çıkarak, belime sardığım havluyla buğulanmış aynanın karşısına geçtim.
"Lanet olsun Bright heryerimi ısırmışsın yine. Şuna bak bütün boynumda izler kalacak. Ben bunları nasıl gizlegeceğim şimdi?"
Ne kadar şikayet etsem de hepsi laftaydı aslında. İçten içe aynada gördüğüm yansımamdan çok hoşlanmıştım. Vücudumda onun izlerini taşımak, benim yalnız ona ait olduğumu kanıtlamak çok hoşuma gitmişti.
Yüzümdeki saçma sırıtışla kurulanmaya başladım. Her şeyin eskisi gibi olduğunu bilmek içimi rahatlamış, göğsümün üstündeki ağırlık kalkmıştı. Bundan sonra sadece mutlu günler vardı bizim için. Bunun bilincinde olmak da beni aşırı keyiflendirmişti.
Üstümü giyinip, banyodan çıktım. Bir elimle hala başımı kurulamaya çalışıyordum havluyla. Odaya tekrar dönünce acı bir ses duydum. Bright'tan geliyordu bu sesler. Hemen yanına koştuğumda, hala uykuda olduğunu anladım. Yine kabus görüyordu demek ki.
Acı dolu fisiltılarının arasında ismimi sayıklayarak yatağın içinde kıvranıyordu gözleri kapalı bir şekilde. Hemen yanına sokulup, kollarımın arasına aldım onu.
"Ben buradayım bitanem. Geçti. Yanındayım."
Başını yasladığı göğsüme titreyerek, acı acı nefesler bıraktı. Canım acıdı bu haline. Bir iki damla yaş süzüldü kirpiklerinin arasından. Bir daha onu asla bırakmayacağıma dair kendi kendime söz verdim. Kovsa bile bırakmayacaktım onu.
Titremeleri geçince tekrar düzenli bir şekilde nefes alıp vermeye başladı. Bitmişti kabusu. Aslında bu gece ikimizinde kabusları bir son bulmuştu. Artık huzurlu bir şekilde uyuyabilirdik birbirimizin kollarında.
~ Sabah erkenden uyanmıştım. Gözlerimi açar açmaz onu yine yanımda görmenin verdiği mutluluk tarif bile edilemezdi. Sırtı bana dönük yüzüstü uyuyordu. Dün geceki aldığı alkolle tüm gece hiç uyanmadan kesintisiz bir uyku çekmişti. Daha da uyanmazdı zaten. Bir süre onu izledim. Sert omuzlarını, kaslı sırtını... Yumuşacık saçlarında gezdirdim parmaklarımı.
Gözüm sol omzundaki dövmede takılı kaldı bir süre. "Remember Who You Are" Bu dövmeyi benim için yaptırmıştı. Kim olduğunu, kimi sevdiğini, kime ait olduğunu asla unutmamak için. Bir süreliğine kaybolsa da işte yine bana dönmüştü. Bize geri gelmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
